Jump Force Review - Is de ultieme anime-crossover het wachten waard?

Uit onze Jump Force review zal blijken of het een goed idee was om het 50-jarig jubileum van Shonen Jump te vieren. Met veertig personages uit 16 verschillende anime noemt Jump Force zichzelf de ultieme anime crossover. De vraag is of het 50-jarig jubileum een feestje is om te spelen.

Jump Force is een fighting game waarin een scala aan Shonen Jump personages samenkomen om de buitenaardse bedreiging van de ‘Venoms’ af te weren. Deze hebben er namelijk voor gezorgd dat verschillende Shonen Jump-universa zowel met elkaar botsen als de aarde botsen. Al met al kun je als veertig Shonen Jump personages aan de slag, waaronder Asta uit Black Clover en Luffy uit One Piece. Het volledige overzicht kun je hier vinden en gezamenlijk vormen ze de Jump Force om het op te nemen tegen de kwaadaardige bedreiging.

Kant kiezen

Die buitenaardse bedreiging moet je afweren met een zelfgemaakt personage dat zich ook bij de Jump Force voegt. Zij aan zij strijd je met legendarische anime-personages als Goku, Luffy en Naruto. Dat niet alleen, want je zelfgemaakte personage kun je speciale aanvallen leren die je als kind op de buis zag in bijvoorbeeld Dragon Ball Z. Dit allemaal om de ultieme vechtersbaas te creëren die rake klappen kan uitdelen tijdens het vechten.

Je moet namelijk 1 op 1 vechten tegen vijanden in een kleine arena, waarbij beide kanten een team van maximaal drie personages kunnen samenstellen. Die personages kun je met een druk op de knop wisselen, waardoor er een tactisch element in de gevechten zit. Yugi Moto uit Yu-Gi-Oh kun je bijvoorbeeld goed van een afstandje gebruiken tegen Naruto, die in een handgemeen flink wat schade kan aanrichten. Al helemaal wanneer je als Naruto een speciale aanval inzet.

Die zorgen namelijk niet alleen ontzettend veel schade bij de tegenstander, maar zorgen ook voor een ware kleurenexplosie. Het wordt soms alleen wel een beetje onoverzichtelijk door de speciale aanvallen en al helemaal wanneer ze elkaar snel opvolgen. Sterker nog, wanneer speciale aanvallen elkaar snel opvolgen is het bijna onmogelijk om iets terug te doen waardoor je al snel gefrustreerd je controller kapot wil gooien.

Rechtse stoot

Deze momenten zijn er gelukkig niet al te vaak aangezien het vechten vrij eerlijk is. Je kunt aanvallen goed blokkeren en een tegenaanval wanneer je een paar uur gespeeld hebt. Het is namelijk wel even wennen aan de manier waarop je moet vechten, want bij elke zet is er een kleine vertraging. Hierdoor moet je goed anticiperen op wanneer je een aanval inzet en dat zorgt zeker voor de nodige zweethandjes wanneer je samen met een vriend offline de game speelt.

Dit is alleen totaal niet het geval wanneer je de verhaallijn van de game aan het spelen bent. De gevechten zijn namelijk vrij makkelijk en de meeste vijanden versla je dan ook in een minuut. Het verhaal wordt dan ook al snel eentonig doordat er maar weinig variatie in de gevechten zit en bij de soorten missies hoef je ook geen creativiteit te verwachten. Dat draait namelijk steeds weer om het werven van een iconisch personage dat slachtoffer is geworden aan de Venoms door middel van een 1 op 1 gevecht.

Wanneer dat gevecht voorbij is ga je weer terug naar de hub-wereld waar je de volgende missie start en dan begint het riedeltje weer opnieuw. Daar zie je iconische anime-personages waar je even mee kunt praten, maar veel hoef je zeker niet van je favoriete helden te verwachten. Ze kijken namelijk constant alsof ze een splinter in hun teen hebben en daarom boos zijn. Zelfs Goku, één van de vrolijkste personages in anime, kijkt alsof iemand hem iets misdaan heeft.

Als je daar doorheen weet te prikken is er af en toe eens een cutscene die wat leven in de brouwerij brengt of een gevecht waar je even moeite mee hebt. Bij uitstek is er namelijk wel een vijand te vinden die een dodelijke combinatie weet uit te voeren waardoor je in één klap dood bent. De vraag is alleen wel of je die gaat tegenkomen, aangezien Jump Force er alles aan lijkt te doen om je niet te laten spelen.

Eeuwig wachten

De game wordt namelijk op elk moment geplaagd door tergend lange wachttijden. Vanaf het inloggen tot het starten van een missie; er staat altijd wel een laadscherm voor je te wachten. Als je denkt dat het daarbij ophoudt, zit je er helaas ook nog eens naast, want je moet zelfs een goede minuut wachten voordat een cutscene van het verhaal wordt afgespeeld en daarna duurt het nog een keer een minuut voordat je daadwerkelijk aan het vechten bent.

Het mag drie minuten duren voordat je daadwerkelijk aan het vechten bent, maar dan zou het toch allemaal prima moeten zijn als je het verhaal wilt ervaren? Nou nee, want een gevecht kost je maximaal 45 seconden om te winnen of verliezen. Al met al ben je met een missie dus wel ongeveer vier minuten bezig, waarvan je 75 procent hebt gespendeerd aan het wachten om te spelen.

In totaal ben je dan ook tussen de 10 en 15 uur bezig met het verhaal afhankelijk van hoeveel extra missies je nog doet. Als je dit wegens eerdergenoemde laadschermen al aandurft natuurlijk. Er zijn namelijk missies waardoor je je zelfgemaakte personage nog wat sterker kan maken en je nog even kunt trainen met het vechtsysteem.

Technisch ondermaats

De frustraties die alle laadschermen en het eindeloze wachten veroorzaakt, wil je dan ook zo snel mogelijk achter je laten en dat kan gelukkig. Jump Force heeft namelijk een online modus en je wordt als speler dan ook flink beloond om online te spelen. Je verdient hiervoor namelijk allerlei punten die je kunt verzamelen voor een leuke beloning op z’n tijd. Het lijkt er alleen wel voor te zorgen dat de laadtijden nog iets langer worden, al is dit wel afhankelijk van welke online modus je start.

Wanneer je snel een match wilt spelen, weten de servers je redelijk snel een gevecht voor te schotelen. Helaas zijn de online gevechten alles behalve leuk om te spelen, want zelfs met een goede internetverbinding hapert de game constant. Dit mag simpelweg niet gebeuren in een vechtgame, want precisie en snelheid zijn de sleutel tot succes als je voor de winst gaat. Dit is alleen niet mogelijk als je midden in de lucht blijft hangen voor een halve seconde waardoor je tegenstander je tegen de grond kan beuken.

Eerlijk gezegd konden we al op de technische problemen rekenen vanaf het moment dat we de online modus van de game inschakelden. De framerate van het laadscherm dook namelijk nog sneller omlaag dan een havik die op zijn prooi afstuift. Het spreekt boekdelen aangezien de laadschermen één van de minst intensieve onderdelen van de game zijn.

Jump Force Review - De ultieme teleurstelling

Het is doodzonde dat Jump Force op zoveel verschillende manieren te kampen heeft met technische problemen. De haperingen breken namelijk de leuke gevechten die soms voor een waar spektakel kunnen zorgen. Deze mogen soms dan wel wat onoverzichtelijk worden, maar dat weet de pret alleen te bederven wanneer je er geen klap meer tussen kunt krijgen. Wat de pret daadwerkelijk bederft zijn de tergend lange laadschermen die op elk gegeven moment de pret verpesten.

Deze halen het tempo uit het typische anime-verhaal dat na verloop van tijd wat eentonig kan worden. Als je nog enigszins wat plezier uit de game wil halen, kun je het beste 1 vs 1 spelen tegen een vriend offline op de bank. Dan kun je af en toe nog lachen, maar een viering van 50 jaar Shonen Jump is het zeker niet. Jump Force blijkt een catastrofale ramp te zijn die helaas niet door een fantastische line-up van iconische personages gered kan worden.

Jump Force is nu verkrijgbaar op de PlayStation 4, Xbox One en PC.

Cijfer: 4.5