South of Midnight Review - Duik de Deep South folklore in

Wat doet een Canadese gameontwikkelaar in het zuiden van Amerika? Compulsion Games, bekend van titels als We Happy Few, waagt zich eraan en heeft een game gemaakt met een mix van gotische fantasy, actievolle gameplay en een visueel opvallende claymation-stijl. Of die keuze gewerkt heeft, lees je in onze review.

South of Midnight is een game die opvalt door zijn unieke stijl en sfeer. De game vindt plaats in het diepe zuiden van Amerika, waar de heldin van dienst, Hazel, samen met haar moeder in een motorhome woont. Vanaf het eerste moment ademt de game een typische zuidelijke sfeer.

De setting is visueel aantrekkelijk met veel pastel- en lichte kleuren. De omgevingen in South of Midnight zijn adembenemend. Van verlaten Cajun-dorpen tot mysterieuze moerassen, elke locatie is zorgvuldig ontworpen om een gevoel van mysterie en spanning op te roepen

Regelmatig wordt de speler een tussenfilmpje voorgeschoteld om het verhaal verder te vertellen. Deze zijn gemaakt met claymation animatie, een techniek die doet denken aan de stop-motionfilms van Aardman (Wallice & Gromit, Shaun the Sheep).

Het effect is dat de bewegingen wat haperend zijn, wat prima werkt als wat getoond wordt overduidelijk poppetjes of klei is, maar hier eerder storend werkt. Het geeft het effect alsof de game eigenlijk de beeldfrequentie niet bij kan houden. Tijdens de gameplay kan dit effect uitgezet worden, maar dat lijkt niet echt effect te hebben. Ook tijdens de gameplay zien we regelmatig haperingen. Wat op beeld getoverd wordt is prachtig, maar van de haperende claymation zijn we niet echt fan.

De game speelt zich af in een zuidelijke gotische setting en maakt uitgebreid gebruik van de folklore van de zuidelijke Verenigde Staten. Hazel en haar moeder komen midden in een orkaan terecht. Hazel gaat even bij de buren controleren of alles in orde is, als een vloedgolf haar huis met moeder en al meesleept.

Hazel achtervolgt haar moeder, en komt in een alternatieve realiteit terecht. Hier ontmoet ze mythische wezens en blijkt ze over magische krachten te beschikken. Die zal ze ook nodig hebben ook, want de wereld waarin ze verzeild geraakt is zit vol met uit de kluiten gewassen doornstruiken en vreemde, gevaarlijke wezens.

Het verhaal van Hazel zit vol symboliek met figuren zoals Two-Toad Tom, een legendarische alligator uit Amerikaanse volksverhalen en Catfish, een meer dan mansgrote vis die Hazel van goede raad voorziet. Ook het slavernij-verleden van de regio wordt niet geschuwd en wordt op een interessante manier verteld.

Hazel komt erachter dat ze een zogenaamde Weaver is. Dat betekent dat ze over magische krachten bezit. Die krachten kan ze inzetten om haar weg te vinden door de fantasiewereld, maar ook om een flink robbertje te kunnen knokken. De gameplay is onderverdeeld in flinke porties platformen, afgewisseld met gevechten in afgeschermde gebieden.

In de eerste hoofdstukken worden de nieuw gevonden krachten van Hazel stuk voor stuk geïntroduceerd. Zodra Hazel over haar hele arsenaal beschikt kan ze double-jumpen en gliden. Die kan ze goed gebruiken tijdens de parcours delen, waar flink geklauterd moet worden.

Dit doet erg denken aan games als Uncharted 2, waar een vrij strak pad uitgedacht is, maar waar ook steeds ruimte is voor kleine afwijkingen van het pad, om extra schatten te vinden.

Hier zijn die schatten vervangen door Floofs, een nogal banale naam voor de gebruikte XP-eenheid, waar Hazel upgrades mee kan aankopen. Het parcoursen is prettig uitgebreid, maar nooit echt super-uitdagend. Ook als je mis-springt is een reset nooit heel ver terug in de gameplay, waardoor je steeds het gevoel hebt voortgang te kunnen maken.

Het parcoursen wordt geregeld afgewisseld met gevechten. Tijdens die gevechten kan Hazel beschikken over een variant op force push en force pull. Ook kan ze vijanden, Haintz genoemd, tijdelijk op hun plek vastpinnen, om ze vervolgens een paar flinke klappen te verkopen. Als Hazel de gezondheidsbalk van een vijand weggespeeld heeft, kan ze die vijand unravellen, ofwel terug naar een andere dimensie sturen, terwijl ze er zelf een boost in gezondheid en krachten aan overhoudt.

Gevechten vinden steeds plaats in beperkte ruimtes, waardoor je direct geconfronteerd wordt met je vijanden, die in één of meerdere waves op je afkomen. Weet je alle vijanden te verslaan, dan kan je die omgeving zuiveren van de kwade invloeden en wordt je getrakteerd op een fragment uit het verhaal dat je op dat moment probeert op te lossen.

Na enkele van dergelijke gebieden gezuiverd te hebben, wordt je geconfronteerd met een flink uit de kluiten gewassen bossfight. Mocht je ook die overleven, dan volgt een nieuwe, getimede, parcourssectie, eindigend bij een flessenboom. Daar kan je de geest van de eindbaas veilig opbergen.

Ook deze timed parcoursdelen zijn niet bijzonder streng wat tijd-beperkingen. De enige keer dat we in tijdsnood kwamen, was toen we opzichtig om ons heen aan het kijken waren om te zien wie ons aan het achtervolgen was, en we daardoor de weg kwijt raakten.

De game volgt een lineaire structuur, wat betekent dat spelers een duidelijk pad hebben om te volgen. Dit voelt als een verademing na alle open werelden die we in veel van de games tegenwoordig zien.

De lineaire paden zorgen ervoor dat de pacing strak blijft en dat spelers constant worden meegenomen in het verhaal en de actie. Dit ontwerp past goed bij de narratieve focus van de game en versterkt de algehele ervaring.

De combinatie van de visueel prachtige omgevingen en de sfeervolle muziek brengt de wereld echt tot leven. Terwijl je rondloopt wordt je steeds vergezeld door kleine dieren en loop je langs grote en kleine bomen en struiken, die in de wind ruisen en meebewegen als je er doorheen loopt. Het is echt een game die je uitnodigt om elk detail te verkennen en je onder te dompelen in de unieke sfeer.

South of Midnight is een game die opvalt door zijn unieke visuele stijl, boeiende verhaal en sfeervolle omgevingen. Hoewel de gameplay misschien niet voor iedereen even diepgaand is. We zijn niet echt fan van de gekozen claymation techniek, maar de game vertelt het verhaal met veel fantasy elementen. De game biedt een ervaring die je niet snel zult vergeten.

Het is een game die zowel visueel als narratief indruk maakt en daarmee een must-play is voor fans van unieke en artistieke games. Wie over Game Pass beschikt kan de game zelfs op 8 april, de dag van release, zonder extra kosten spelen.