De Switch 2 voelt vertrouwd en toch heel nieuw [hands-on]

De Nintendo Switch is na acht jaar eindelijk klaar om het stokje over te geven. Bij Nintendo verwacht je dan misschien iets dat totaal niet lijkt op de Switch, maar de Switch 2 blijft bij de vertouwde succesformule. Na een paar uur hands-on begint de nieuwigheid echter toch tot je door te dringen.

De Switch 2 Direct was nauwelijk achter de rug of we waren al op stap. Op uitnodiging van Nintendo mochten we namelijk alvast een tijdje aan de slag met de nieuwe console. We hebben inmiddels zo’n 4 uur besteed met de Switch 2 en daar komen we optimistisch van terug.

Op het eerste gezicht is de Switch 2 vooral een grotere Switch, maar onder de kap is het echt een veel nieuwer apparaat. Nintendo had het tijdens de Switch 2 Direct al redelijk uitgebreid over betere resoluties en framerates. Daarbij geldt natuurlijk altijd ‘eerst zien, dan geloven’ en in dit geval beginnen we het toch aardig te geloven.

In de afgelopen jaren hebben we heel wat keren reviews geschreven met een zin als “wat onzuiverheden op performance-gebied mogen de pret niet drukken”. De hardware van de Switch was ondermaats vergeleken met de concurrentie, maar Nintendo’s eigen games draaiden vaak redelijk en waren leuk genoeg dat je een dipje in de framerate af en toe best door de vingers wilde zien.

Maar met de nieuwe console hebben we nog weinig gevonden om door de vingers te moeten zien. De nieuwe Switch 2 Editions van Breath of the Wild en Tears of the Kingdom draaien daadwerkelijk op een soepele 60 fps en zelfs een reeks explosies of het beruchte bladerdek van Korok Forest konden daar geen merkbare verandering in brengen. Ook Metroid Prime 4 was een soepel genot om te spelen.

Dat zijn natuurlijk wel games die oorspronkelijk ontworpen zijn om op de Switch 1 te draaien. Maar ook de Switch 2 exclusive games die we hebben geprobeerd zoals Mario Kart World en Donkey Kong Bananza hebben we geen problemen ervaren.

Nu is performance niet het enige dat Nintendo beloofde. De Switch 2 is ook in staat tot 4K output. Nu hebben we tot dusver geen games gespeeld waarvan we honderd procent zeker weten dat de builds die we speelden in 4K waren. Toch hebben we bij de meeste games mooie plaatjes gezien, die geen problemen veroorzaakten met die fraaie performance.

Een kleine uitzondering daarop is de Switch 2-port van Cyberpunk 2077. Niet dat de game echt lelijk was, maar het was zeker niet de mooiste versie van de game die we hebben gezien. Wel stond er vrij groot in beeld dat we nog niet de uiteindelijke versie speelden, dus het is nog even afwachten hoe Night City er uiteindelijk uitziet op de console.

Misschien vraag je je af of het LCD-scherm van de console een downgrade is ten opzichte van het OLED-paneel waar veel fans in de afgelopen 4 jaar aan gewend zijn geraakt. Een één op één vergelijking hebben we helaas niet voor je, maar we kunnen wel zeggen dat het scherm van de Switch er niet opvallend veel minder goed uitziet. Aangezien het dit keer een 1080p-scherm is, zouden we zelfs zeggen dat games er in handheld mode wat fraaier uitzagen dan op elke versie van de Switch 1.

De console is dus wat groter en dat brengt logischerwijs meer gewicht met zich mee. Maar dat hebben we niet als onaangenaam ervaren. De console ligt goed in de hand, en het grote formaat is voor volwassen handen misschien zelfs fijner.

Je handen zijn natuurlijk ook veel bezig met de knoppen en sticks. Op dat gebied voelt de nieuwe console ongeveer hetzelfde als de Switch 1. Op het gebied van de sticks is dat wat ons betreft een minpunt: die van de Joy-Cons voelen misschien wat steviger dan bij de Switch 1, maar het verschil is niet heel groot.

Wie een aangename stick wil, zal waarschijnlijk willen gaan voor de Pro Controller. Ook deze ligt prettig in de hand en behalve wat degelijkere sticks, beschikt hij ook over een tweetal nieuwe knoppen. Deze zitten aan de achterkant en hoewel we ze nog niet toegepast hebben gezien in een game, kan het heel prettig zijn voor de toegankelijkheid van games met een wat lastige controller lay-out.

Dan moeten we het nog even hebben over de muizen. Beide Joy-Cons zijn in te zetten als muis. Hoewel we niet overtuigd zijn dat dat een feature is waar de Switch echt om vroeg, zijn de toepassingen die we tot nu toe hebben gezien niet verkeerd. Je kunt ze bijvoorbeeld gebruiken in een aantal nieuwe Mario Party minigames. Ook kun je ermee mikken in Metroid Prime 4: Beyond.

In elke muis-game die we hebben gespeeld, werkten de muizen goed. Kanttekening is dat elke game waarbij de muis aan bod kwam zo was opgezet dat er een muismat klaarlag op een tafel op bureauhoogte. Of je in je huiskamer, waar de meeste mensen hun Switch 2 toch vooral zullen gebruiken, veel aan de muis hebt, valt nog te bezien.

De muisfunctie moet zich nog een beetje bewijzen, maar potentie heeft hij zeker. Op de meeste andere vlakken maakt de console wel meteen indruk. Na vier uur is het veel te vroeg voor een eindoordeel, maar de bijzonder soepele beelden die we hebben gezien vinden we veelbelovend. Ja, de Switch 2 is vertrouwd, maar er is genoeg vernieuwd om uit te kijken naar de komende acht jaar aan Nintendo-games.