Xbox One Kinect: moet nog uit zijn schulp komen Review

Kinect. Het blijft een hekelpunt als het om de Xbox One gaat. In hoeverre ben je afhankelijk van die bewegingscamera en moet je straks per se ‘plee!’ roepen als je een game wilt starten of volstaat de controller nog steeds?

Als je de Xbox One voor het eerst opstart, dan verschijnt er eerst een ietwat ouderwets Xbox-beeld. Het is groen, er staat Xbox One en het doet vooral denken aan het beginscherm van Xbox 360. Niet het futuristische plaatje dat je mogelijk in gedachten hebt gehad toen je het apparaat aanschafte. Meteen daarna begint gelukkig de setup naar het modernere tegeltjesmenu en één van de dingen die daarbij hoort is het instellen van Kinect.

Of je de camera nu boven of onder je televisie plaatst, het is belangrijk dat hij zowel de vloer als je gezicht ziet wanneer je ervoor staat. Kinect lijkt meer bereik te hebben, wat natuurlijk een enorme vooruitgang is ten opzichte van de vorige Kinect. Ook is hij veel scherper en sneller, waardoor je bewegingen zich meteen naar het beeld vertalen in plaats van met een kleine pauze.

We hebben de Xbox One met Kinect gebruikt zien worden op Gamescom, maar dat gebeurt altijd in vrij witte, lege kamers. Heel anders dan een huiskamer met een blauw gevlekt tapijt, een bank met een druk printje en een kat die zich af en toe op die vrolijke bank nestelt. Geen TL-balk in de huiskamer, maar een schemerlamp. Kinect had er gelukkig weinig problemen mee; het schakelt infrarood in om toch te zien wie het voor zich heeft.

Wil je Kinect bijvoorbeeld gebruiken voor Skype, wat grappig kan zijn als je Snap gebruikt in combinatie met het online dansen in Just Dance 2014 (mocht je tegen een bekende dansen), dan verwachten we weinig problemen. Toch ligt dat erg aan de games die ontwikkeld worden. Het is namelijk even schrikken om bijvoorbeeld Kinect Sports Rivals pre-season op te starten. Het zou de game moeten zijn die toont hoe goed Kinect werkt, maar het is nogal een domper voor de Xbox One-feestvreugde geworden.

Je handen kunnen weliswaar goed worden gelezen door Kinect, want dat hebben we gezien in de setup. Toch weet een game als Kinect Sports Rivals pre-season daar niet mee om te gaan. Het was de bedoeling dat er op een jetski een race werd gehouden, maar voortdurend stopte de jetski ermee, ondanks dat we onze handen als vuisten hadden gebald. Vuisten ballen betekent vooruit, hand vlak met gestrekte vingers betekent afremmen. Mooie theorie, maar het was spijtig genoeg niet terug te zien in de praktijk.

Frustrerend, want we hebben Kinect prima zien werken op Gamescom en onze handen jeukten om er zelf mee aan de slag te kunnen. Het lijkt erop dat we eerst op een game moeten wachten die Kinect wel de baas kan. Een spel als Dead Rising 3 maakt ook gebruik van Kinect, maar juist niet van de camera- en bewegingsmogelijkheden.

Nee, Dead Rising 3 maakt het mogelijk om bijvoorbeeld zombies naar je toe te roepen als ze naast een gat staan. Ze komen op jouw geluid af en vallen dan zo in het gat. Mooi uit de weg geruimd. Er komt op een zeker moment een microfoontje in beeld met de tekst ‘Over here!’ erbij. Als je dat dan roept, dan moet Kinect dat oppikken en komen de zombies richting het gat waggelen. Op zich werkt het wel oké als je in je eentje speelt in een stille ruimte, maar met wat geroezemoes of alledaagse huiskamergeluiden merk je dat je geschreeuw de game niet weet te bereiken. Het is zowel getest met een hoge piepstem als een stem met lage bas, maar bij beide was het eindresultaat dat het toch wat moeite kost om met je stem in de game door te dringen. Het is zeker niet onmogelijk, maar het werkt gewoon niet zo soepel als je zou verwachten van Kinect 2.0.

Ook in het menu wordt veelvuldig gebruikgemaakt van stembesturing. Dingen opsnorren met Bing ging prima. Je roept ‘Bing’, ‘unicorns’ en voor je het weet verschijnt de zoekmachine voor je met items, die refereren naar eenhoorns. Toch is het allemaal niet ideaal. Als je niet naar eenhoorns maar Eminem wilt zoeken, dan is het niet duidelijk hoe je terug komt in het menu. Steeds wordt er dan toch weer naar de controller gegrepen. Stembesturing wordt misschien al wat futuristischer, maar het staat nog erg in de kinderschoenen. Wellicht is er een ander commando dan ‘back’ om terug te gaan in het menu, maar we denken dat het hierin ook enigszins aan educatie van de gamer schort. Er wordt qua 'Kinect-taal' namelijk bar weinig uitgelegd.

Het lastige van bekijken wat Kinect wel en niet kan, is dat het niet zozeer de hardware is die niet goed zou functioneren, maar het dan vaak aan de software ligt. Kinect werkt beter dan ooit tevoren, iets wat het menu bewijst. Het kan echter niet worden getoond, omdat de software om dat aan te geven simpelweg niet hard genoeg haar best doet om van de bewegingssensoren echt te profiteren. Bovendien hebben we nog te weinig games kunnen spelen die volop gebruikmaken van Kinect, dus het is moeilijk om hier een oordeel over te vellen.

Als ontwikkelaars niet hun best doen om Kinect-besturing echt feilloos te laten werken, dan krijgt deze Kinect weer dezelfde slechte naam als zijn broertje op de Xbox 360. Denk bijvoorbeeld aan Steel Battalion: Heavy Armor. Deze titel werd door de maker nog de 'best met Kinect-werkende game' genoemd. Zulke tegenslagen kan Kinect voor de One echt niet gebruiken, dus het is te hopen dat er snel ontwikkelaars opstaan die wel raad weten met de tech.

Spijtig dat het er nu wat somber uitziet, want de Kinect-gezichtsherkenning werkt dan wel heel goed. Je kunt in je profiel aangeven dat je wil dat Kinect je al herkent als je aan komt wandelen en je kunt ook zien dat Kinect aangeeft welke persoon hij wel of niet herkent. Mensen die niet worden herkent, worden ‘Guest’ gelabeld. Erg charmant, want inloggen op de Xbox 360 kon juist best even duren. Dat lijkt nu verleden tijd, want Kinect schakelt snel met de Xbox One menusoftware.

Kinect heeft ons nog niet weggeblazen. De stemherkenning is nog niet ideaal, wat aan de software (zoals Dead Rising 3) kan liggen. De menu’s besturen met spraak is ook niet optimaal, maar dit heeft ook te maken met het feit dat er weinig uitleg is over welke woorden goed werken of hoe je terug kunt gaan. ‘Back’ werkte in ieder geval niet. Het is doodzonde dat er weinig goede manieren zijn om te ervaren hoe die nieuwe Kinect werkt, want hierdoor is het heel moeilijk om de vraag te beantwoorden of je echt zo afhankelijk bent van die technologie. Tot nu toe lijkt het allemaal mee te vallen. De software laat niet goed zien wat niet werkt of goed werkt. Het is binnen het menu echter heel duidelijk dat de gamecamera aanzienlijk meer in zijn mars heeft, dus het is wachten tot de tech de mogelijkheid krijgt uit zijn schulp te kruipen.