Watch Dogs Review

Watch Dogs is de nieuwste open wereld game van Ubisoft. Sinds de aankondiging op de E3 in 2012 kijken ontzettend veel gamers uit naar deze multiplatform game. Inmiddels is het zover, Watch Dogs ligt vanaf vandaag in de winkels en wij weten hoe het voelt om als tophacker bezig te zijn!

Ubisoft heeft als uitgever en ontwikkelaar heel wat lopende franchises in handen, maar gelukkig is de ontwikkelaar niet bang om af en toe een geheel nieuwe IP op de markt te brengen. Terwijl wij met Assassin’s Creed telkens weer in het verleden duiken, bezoeken we voor de verandering een veel moderner tijdperk met Watch Dogs.

In Watch Dogs stap je in de huid van Aiden Pearce, een ervaren hacker die zijn computertalenten gebruikt om rijke instituties van hun geld te verlossen. Tijdens het hacken van een hotel blijken er onverwacht andere hackers in het computersysteem te zijn. Aiden vertrouwt het niet en maakt dat hij wegkomt. Helaas is Aiden niet meer veilig. Hij wordt kort daarna in zijn auto aangevallen. Hij overleeft de aanval, maar zijn aanwezige nichtje overlijdt.

Dat is waar de gehele verhaalmodus om draait. Aiden wil erachter komen wie er achter de aanval zit en waarom ze hem dood willen hebben. Natuurlijk komt er nog veel meer bij kijken, want Aiden komt een aantal nieuwe en bekende figuren tegen die zijn leven helemaal overhoop halen.

Watch Dogs speelt eigenlijk als een soort Splinter Cell, maar dan in een open wereld en zonder het bekende element klimmen. Je kan gemakkelijk van het ene naar het andere object duiken om cover te zoeken. Kom je dichtbij genoeg, dan kun je een takedown uitvoeren. Het gebruiken van takedowns is vooral handig voor een stealth-aanpak, maar je kunt ook gewoon je wapens gebruiken en de game behandelen als een third-person shooter.

Het schietsysteem werkt ontzettend intuïtief en is ongekend goed voor een open wereld game. Zelfs als je de aim assist op de laagste stand zet, kun je gemakkelijk headshots maken of mikken op andere ledematen. Grand Theft Auto, Saints Row en Sleeping Dogs hebben allen een ondermaats schietsysteem vergeleken met Watch Dogs.

Alleen het stealth- en schietsysteem zijn al ontzettend goed gedaan, maar natuurlijk mag het hacken niet vergeten worden. De hack skills van Aiden zijn verwerkt in ieder aspect van de game. Het maakt dus niet uit of je in een hoekje schuilt, middenin een vuurgevecht zit of aan het cruisen bent in een mooie wagen, het mobieltje van Aiden komt altijd van pas.

Het is in Watch Dogs ontzettend handig om vijanden alvast vanaf een afstandje aan te vallen. Je kan camera's hacken om een locatie vanuit meerdere perspectieven te bekijken en zo allerlei objecten hacken. Zo kan je de granaten van vijanden spontaan laten detoneren, je kan gasleidingen laten exploderen of een heel gebouw pikdonker maken door de elektriciteit te deactiveren.

Vanwege het hacksysteem heeft de actie in Watch Dogs ontzettend veel diepgang. De prachtig vormgegeven stad Chicago is als het ware een interactieve speeltuin waarin je alle elektronische systemen in jouw voordeel kan gebruiken. Zo sluit je gemakkelijk een garagedeur om achtervolgers kwijt te raken, je gebruikt een lift aan de zijkant van een gebouw om hogerop te komen of je verwoest een stoompijp om weggebruikers van de weg te werken. Door XP te verzamelen kun je steeds meer mogelijkheden unlocken.

Naast de actiegerichte functies van je mobieltje kun je deze ook gebruiken om informatie te stelen. Een leuk detail is dat je dankzij gezichtsherkenning persoonlijke informatie kunt krijgen over iedere inwoner van Chicago. Zo weet je direct de naam, leeftijd, het beroep en meer van alle inwoners.

Er is een gigantisch aantal unieke profielen, met zowel grappige als serieuze beschrijvingen. Vijanden zoals huurlingen zullen meestal een negatieve beschrijving hebben. Zo zal je minder last van schuldgevoel hebben bij het overhoop knallen van iemand nadat je leest dat hij kinderarbeiders smokkelt of spam plaatst op het forum van XGN.

Tijdens het bekijken van persoonlijke profielen zal je af en toe de optie krijgen een persoon te hacken. Zo kun je bankgegevens stelen om die vervolgens bij een bankautomaat te gebruiken. Ook is het door te hacken mogelijk om nieuwe auto’s te unlocken, muziek aan je speellijst toe te voegen of een belangrijke locatie op de kaart te plaatsen.

Voordat je toegang hebt tot de vele systemen in de stad moet je eerst ctOS basissen infiltreren. ctOS is het systeem dat heel Chicago overziet en bestuurt zonder rekening te houden met privacy, wat zonder twijfel inspiratie haalt uit de veelbesproken NSA spionagepraktijken.

Een groep hackers genaamd DedSec, een soort mix van LulzSec en Anonymous, bevecht het totalitaire systeem. Aiden neemt het ook op tegen de mensen verantwoordelijk voor ctOS, maar hij is niet zozeer politiek gemotiveerd. Hij is vooral gedreven door zijn zoektocht naar de mensen die verantwoordelijk zjn voor de dood van zijn nichtje.

Het hacken is absoluut een waardevolle toevoeging, maar toch kun je niet zeggen dat Watch Dogs het sandbox genre vernieuwt. Watch Dogs is een sandbox game in hart en nieren. Ubisoft heeft duidelijk inspiratie opgedaan uit games als Grand Theft Auto en daar een eigen insteek voor verzonnen. Het is niet vernieuwing waar Watch Dogs het van moet hebben, maar juist kwaliteit.

De kwaliteit van Watch Dogs heeft alleen ook een keerzijde. Want ondanks de diepgang en details is er weinig variatie te vinden in de missiestructuur. De verschillende soorten missies in de verhaalmodus zijn vrij beperkt en de zijmissies voegen daar weinig aan toe. Je moet ergens heen, je moet iemand vermoorden of volgen, je wordt achtervolgd, of je moet een locatie infiltreren. Dat is het eigenlijk wel.

Gelukkig zijn de locaties niet allemaal hetzelfde. In de redelijk grote map van Chicago zijn wolkenkrabbers, getto’s en zelfs trailerparken te vinden. Het verhaal is binnen ongeveer twintig uur uit te spelen, maar perfectionisten kunnen gemakkelijk dubbel zoveel tijd besteden in Chicago.

Verder is er een mooi aantal voertuigen en wapens. De voertuigen voelen heerlijk aan. Als je de besturing eenmaal gewend bent, kun je gemakkelijk vijanden de weg afduwen en gebruikmaken van de vetste jumps. Er zijn ook boten, maar die vervullen eigenlijk geen enkele rol in de game. Ze besturen lekker, maar tijdens het gehele verhaal zit je ongeveer één minuut in een boot.

Verder worden alle boten compleet genegeerd. Zelfs de politiemacht heeft maar weinig interesse in de watervoertuigen. Zodra je een boot pakt ben je zo goed als ontsnapt, want er zijn geen politieboten in het water.

In het algemeen kent Watch Dogs maar weinig verrassingen. Na ongeveer drie uur spelen heb je eigenlijk wel door wat er allemaal mogelijk is. Toch zorgen de sfeer en fantastische uitwerking ervoor dat je blijft spelen. Het verhaal is best typisch, maar het heeft zijn charmante momenten.

Tussen de typische karakters zit overigens wel een topper verborgen, Iraq. Hij is de opperbaas van de achterbuurten. In plaats van een stereotype schietgrage gangster te zijn, legt hij juist de focus op technologie. De stemacteur heeft een geweldige prestatie neergezet. Je zou hem bijna als een soort Vaas van Far Cry 3 kunnen zien, maar dan iets minder gestoord.

Af en toe lijkt Watch Dogs een gebrek aan creativiteit te hebben. Gelukkig heeft Ubisoft ervoor gekozen om een aantal minigames toe te voegen die juist barsten van de creativiteit. Om de grimmigheid van de game te ontsnappen kun je vier minigames spelen die buitengewoon diepgaand zijn.

In één van deze minigames moet je in een wagen demonen overrijden en allerlei opdrachten uitvoeren. Door punten te scoren kun je de wagen upgraden en wapens toevoegen. De andere minigames zijn overigens nog veel indrukwekkender, maar die mag je helemaal zelf ontdekken.

Watch Dogs zag er tijdens de onthulling prachtig uit. Helaas ziet de game er, zelfs op de nieuwe generatie consoles, wat minder indrukwekkend uit dan toen. Het lichtsysteem is waarschijnlijk versimpeld. Hierdoor zal Watch Dogs op de nieuwste consoles je op grafisch gebied niet wegblazen. Het is een verbetering vergeleken met games van de vorige generatie, maar het is geen gigantische stap vooruit.

Toch moet gezegd worden dat Watch Dogs een zeer mooie game is. De karaktermodellen zien er gelikt uit en de texturen zijn erg scherp. Ook het geluid is grotendeels goed, al klinken sommige voertuigen iets te eentonig. Daarnaast beschikt de game over een mooie en bijpassende soundtrack.

Het grootste voordeel van de nieuwe consoles is te zien in de stabiliteit. In de vorige generatie krijgen open wereld games het vaak moeilijk als je even te hard rijdt. De framerate kan dan flink omlaag gaan en je krijgt last van pop-up’s. In Watch Dogs is dat geheel verleden tijd, althans met de uitgeteste PlayStation 4 versie.

Het maakt niet uit hoe hard je rijdt, hoeveel explosies er afgaan en hoeveel karakters aan het knallen zijn, de game blijft zonder enige moeite draaien. Hierdoor is Watch Dogs een genot om te spelen en toont deze game dat de overstap naar de nieuwe generatie het zeker waard is.

Ubisoft waagt met Watch Dogs een poging om singleplayer en multiplayer samen te smelten. Je kan namelijk tijdens het verkennen van de stad op ieder moment gehackt worden door een online speler. Deze kan jouw wereld binnenvallen om gegevens te stelen. Aan jou de taak om hem of haar op te sporen in deze digitale variant van verstoppertje.

Als je de hacker hebt gevonden is het spel nog niet voorbij. De hacker moet dan maken dat hij wegkomt, terwijl jij de achtervolging aangaat om de vijand neer te schieten. Zelf kun je natuurlijk ook de game van anderen ‘invaden’. Een leuk detail is dat iedere speler zichzelf als Aiden ziet, waardoor de scheiding tussen singleplayer en multiplayer nog meer is vervaagd.

Verder beschikt de game over enkele multiplayer modi met maximaal acht man. De uitblinker van deze modi is decryption. Twee teams van vier gaan een gevecht aan om een bestand te stelen en ontcijferen. De rol van ieder team wisselt constant. Als je een bepaald bestand hebt, moet je de vijand ontvluchten. Als de vijand het bestand krijgt, dan ga je de achtervolging in. De multiplayer is leuk genoeg om heel wat uren speelplezier aan de ervaring toe te voegen.

Watch Dogs is een ultiem hackersparadijs vol diepgang en kwaliteit. De game brengt weinig vernieuwing naar het open wereld genre, maar er zijn tal van waardevolle verbeteringen en toevoegingen. De diepgaande gameplay zorgt ervoor dat Watch Dogs niet snel verveelt en tot het einde leuk blijft. Ubisoft heeft een geslaagde nieuwe IP afgeleverd waar wij in de toekomst hopelijk nog meer van zullen zien.