Tony Hawks Downhill Jam Review

Elk jaar komt Tony Hawk met een nieuw deel voor de gameindustrie. Op de PlayStation 3 en Xbox 360 was het de beurt aan Tony Hawks Project 8. De Xbox 360 versie was weer een verbetering ten opzichte van het vorige deel. Nu je Downhill Jam met een compleet nieuwe besturing moet spelen was het nog maar de vraag of het ook echt lekker werkt, wat wel het geval is in vorige delen van de Tony Hawk serie.

Levelen in steden
Zoals je van Tony Hawk games gewend bent zul je ook in Downhill Jam racen in verschillende steden. In die steden moet je punten verdienen om nieuwe steden te unlocken. Ook nieuwe personages, onderdelen voor je skateboard en enkele andere dingen worden op die manier unlockt. Die punten verdien je door bijvoorbeeld eerste, tweede of derde te worden. Voor de eerste plaats geldt bij sommige races 4 punten. Wanneer je de tweede plaats haalt krijg je 3 punten en bij de derde plaats horen bijvoorbeeld 2 punten. Op het scherm zie hoeveel punten je nodig hebt om een plaats omhoog te gaan en steden te unlocken.

Gamen met 3 knoppen
We pakken in deze game de controller horizontaal vast, net zoals bij racegames op de Wii. De onderkant van de controller in de rechter hand en de bovenkant in de linker hand. Doe je rechterarm omhoog om naar links te aan en hetzelfde voor de andere kant. De bewegingen zijn redelijk goed uitgewerkt. stuur je ietsjes bij, dan zal de skater op je scherm ook iets bijsturen. Het versnellen en springen met je skateboard doe je via knop 2 die helemaal onderaan de controller zit. Wanneer je in de lucht hangt en je komt neer bij een rails van de metro dan kun je met knop 1 grinden. Met de controller moet je dan het evenwicht bewaren. Naast het racen zijn trucjes maken ook een belangrijk onderdeel. Je komt onderweg veel ramps tegen waarmee je hoog door de lucht kan vliegen en dus goed trucjes kan maken. Op de Xbox 360 zouden er bij trucjes heel wat knoppen bij te pas moeten komen. Bij de Wii heb je slechts een paar knoppen nodig. De motion sensor dient zich namelijk als optie om de wat moeilijkere trucjes uit te voeren. Je zult de controller bijvoorbeeld kunnen draaien en naar boven tillen om een hoge score te kunnen behalen. In de meeste races moet je zo snel mogelijk naar de finish, punten van trucjes worden dan niet bij elkaar opgetelt, wel loopt er een balkje vol waarmee, als die vol is, je de skater een boost kan geven zodat je bijvoorbeeld de voorsprong kan vergroten.

Korte levensduur
Downhill Jam kent alleen een single-player en een multi-player modus. Dus geen online mogelijkheden. Dit maakt de speelduur korter en ook minder aantrekkelijk om te kopen. Ik heb me gelukkig heel wat uurtjes vermaakt met deze game, zowel alleen als tegen een vriend. Het spelen tegen een vriend gebeurt in splitscreen. Je kunt kiezen uit wie de meeste punten haalt, wie het snelst bij de finish komt en nog enkele. Erg uitgebreid is het allemaal niet. Wel een leuke toepassing is het neerschoppen en neerslaan van mensen/tegenstanders. Dit doe je door op de d-pad te drukken wanneer je iemand tegen komt. Als je zelf neer geslagen wordt of tegen een auto aanknalt moet je snel gaan schudden met de controller om weer op te staan. Ook kun je in een ravijn vallen. Het rare daarvan is dat je op een hele andere plek terug komt waar je dus eigenlijk viel. Het kan in ieder geval gunstig zijn, want zo een voorsprong krijgen ik makkelijk geregeld. Al met al kun je jezelf een aardig tijdje vermaken in de single-player.

Conclusie
Downhill Jam is een zeer vermakelijk game voor een tijdje, alleen kun je, als je de single-player uit gespeeld hebt en er niemand meer multi-player wilt doen, de game wel in een donker hoekje gooien. Dan heb je het namelijk wel weer gezien. De besturing is leuk uitgewerkt en grafisch ziet de game er redelijk uit, het is niet prachtig maar ook niet afschuwelijk. De muziek is te eenzijdig. Je houdt ervan of je houdt er niet van. In Downhill Jam kom je voornamelijk drukke muziek tegen, ik zette dus ook het geluid zo zacht mogelijk.