Mortal Engines Review - Enorme steden op wielen

Boze ogen, wraak en een goede dosis geweld. Dit is de beste manier om de film Mortal Engines te omschrijven. Een heftig science-fiction verhaal met een afgestorven wereld die wij gelukkig nooit op deze manier in het echt zullen zien. Is deze wereld wel vermakelijk om op het witte doek te zien? Wij vertellen het je in onze Mortal Engines review.

Mortal Engines herken je misschien al van onze special over de top negen films die in december uitkomen. Het is niet vreemd dat de film vooraf al veel aandacht kreeg, want Mortal Engines is geregisseerd door Christian Rivers en wordt geproduceerd door niemand minder dan Peter Jackson, de man achter de The Lord of the Rings en The Hobbit films. Met het tot leven brengen van prachtige werelden heeft Jackson dan ook voldoende ervaring. En net als de eerdere films, is Mortal Engines de verfilming van een boekenreeks.

Mortal Engines is namelijk gebaseerd op het boek van Philip Reeve, die al meerdere prijzen voor zijn werk heeft gewonnen. Gelukkig had Jackson ook zijn vaste co-scenaristen Fran Walsh en Philippa Boyens die hem eerder hebben geholpen bij The Lord of The Rings en The Hobbit. Alle ingrediënten lijken dus aanwezig voor een nieuwe succesvolle film.

De wereld is verwoest door een explosie. De mensheid heeft zich door de tijd heen aan weten te passen aan deze nieuwe omstandigheden. Nu woont zij op gigantische steden die zichzelf op kunnen vouwen en op rupsbanden over de wereld heen kunnen rollen. Grotere steden vallen kleine steden aan om ze op deze manier leeg te plunderen en aan brandstof te komen.

Thaddeus Valentine is een belangrijke man in de grote stad Londen. Hier is hij een wetenschapper die geweldig lijkt, maar eigenlijk is hij niet zo'n lieverdje. Hester Shaw weet dit en is op missie om Valentine te vermoorden, maar dit gaat fout door Tom Natsworthy. Tom komt uit een lagere bevolkingsgroep uit de grote rijdende stad Londen en probeert te doen wat hij denkt dat goed is. Al snel lijkt Tom het niet bij het goede einde te hebben en eindigt hij in de buitenwereld, verwijdert van zijn stad, samen met Hester.

De tegenpolen proberen samen te overleven in de bizarre en gevaarlijke wereld, terwijl ze ondertussen proberen te strijden tegen onrecht. Het verhaal begint goed, maar eigenlijk kun je vanaf het begin af aan al wel een beetje raden wat er gaat gebeuren. Als er bijvoorbeeld iemand met de schurk heel dicht bij de rand staat, ja dan weet je dat hij of zij geduwd gaat worden. Dat is wel een beetje jammer en maakt het verhaal af en toe wel een beetje saai en voorspelbaar.

Niet alleen de verhaallijn is een beetje voorspelbaar, maar ook zijn er elementen in de film die eigenlijk als opvulling aanvoelen. Wanneer een oud vrouwtje tien minuten van de tijd inneemt met een gesprek in de film, maar deze eigenlijk niets toevoegen, rekt dat de film onnodig op. Steden die voorbij rijden, even iets doen en dan weer hun eigen pad gaan voelen net zo onnodig aan.

Ook bepaalde personages in Mortal Engines hadden niet in de film gehoeven, zoals de robot zombie die maar weinig waarde aan het verhaal toevoegt. Als die er niet in has gezeten, had dat totaal geen effect op de rest van de film gehad. De film zou dan zelfs wat korter zijn en misschien wat meer impact hebben dan nu.

De hoofdrollen in Mortal Engines worden vertolkt door Hera Hilmar (als Hester Shaw) en Robert Sheehan (als Tom Natswhorthy). Sheehan is onder andere bekend van The Messenger en Misfits. Hij heeft al een aantal goede rollen neergezet en het is daarom jammer dat hij in Mortal Engines niet alles eruit weet te halen wat hij kan.

De rol van Natswhorthy lijkt niet zo goed bij hem te passen, wat te merken is aan de manier waarop zijn lijnen over komen. Hierdoor komt de acteur te gemaakt over, wat erg jammer is. Sheehan heeft namelijk eerder bewezen dat hij beter kan. Datzelfde geldt voor Hera Hilmar, welke niet weet te overtuigen in haar rol als Hester.

Verder speelde ook Hugo Weaving mee, als schurk in het verhaal. Ondanks de grote reputatie van de acteur, weet hij weinig met het materiaal te doen. Door de standaard slechterik uit te hangen zul je nooit zijn kwaliteiten als acteur goed op het scherm zien.

De enige die echt een indruk heeft achtergelaten en een applaus verdient is Jihae die de rol vertolkte van Anna Fang. Anna was in de film een piloot en leider van rebellen tegen Londen. Jihae heeft de rol ronduit fantastisch gespeeld. Van begin tot eind merk je meteen dat het een ruige vrouw is met veel pit en dit kan je alleen merken als de rol ook goed wordt gespeeld. Iets dat Jihae enorm goed aanpakt.

Uiteindelijk is Mortal Engines een film geworden met een wat voorspelbaar verhaal, acteurs die niet voldoende voor hun kwaliteiten gebruikt worden en met overbodige elementen die het geheel langer maken dan nodig. Ondanks dat weet de film vermakelijk te zijn door de goede actie, maar geen blijvende indruk achter te laten.