Metal Gear Survive Review - Niet zoals je gewend bent

Ja, hij is er echt: het nieuwe deel in de Metal Gear Solid-reeks. De legendarische serie die aan een pijnlijk einde leek te komen toen de iconische bedenker Hideo Kojima en uitgever Konami op niet al te charmante wijze uit elkaar gingen. En nu is Metal Gear Survive er dus; geen deel 6, maar wel een (non canon) spin-off binnen de serie. Kan MGS voortbestaan zonder Kojima? Je leest het in onze Metal Gear Survive review.

Om maar met de deur in huis te vallen: Metal Gear Survive heeft zijn titel tegen. Alleen al het feit dat er een nieuwe game in de franchise is gemaakt onder leiding van iemand anders dan Kojima, zal veel gamers tegen het borst stuiten. Geen Kojima, geen Metal Gear. In deze review laten we dat zo veel mogelijk los en proberen we die gecompliceerde voorgeschiedenis niet te laten meewegen.

Het verhaal van Survive speelt zich af ten tijde van Metal Gear Solid 5, of beter gezegd aan het einde van Ground Zeroes. We zien het olieplatform Mother Base, dat fungeert als de uitvalsbasis voor het leger van MGS 5-hoofdpersoon Big Boss, in vuur en vlam. In lange filmpjes, die de bekende stijl van de serie zo goed mogelijk nabootsen, maken we het geweld vanuit een ander perspectief mee. Tot zich plotseling een nieuw element aandient: een wormhole naar een andere dimensie. Wat?

Natuurlijk kom jij – een anonieme soldaat – in die andere dimensie terecht om daar missies uit te voeren. Wat volgt is een verhaal dat bij vlagen wel vermakelijk is (er zitten een paar leuke WTF-momentjes in), maar meestal wordt verteld op een vrije saaie manier. De personages, gesprekken en voice-acting voelen vlak, vergeleken met de voorgaande Metal Gear Solid-games.

Of je die toffe momentjes meemaakt, is overigens maar de vraag. De game vraagt namelijk nogal wat van je in de eerste uren. Zeker in het het begin draait de game volledig om overleven en dat word je niet makkelijk gemaakt. Even voor de duidelijkheid: Survive is geen stealth-action game zoals je van de franchise gewenst bent, maar een echte survival-game. Vanaf het moment dat jij de eerste keer controle krijgt over je soldaat is het duidelijk dat dit het genre is. Je moet namelijk letten op eten, drinken, ziekte en later ook zuurstof. Doe je dat niet, ben je in de kortste keren dood.

Dat alles hoort natuurlijk bij een survivalgame, ware het niet dat het eerste deel van de game er wel wat in doorslaat. Continu dreig je dood te gaan van de honger en ben je meer gefocust op het afslachten van schapen dan het voltooien van missies. Schoon water is vrijwel niet te vinden, waardoor je aangewezen bent op smerige drab die je nare ziektes bezorgt. Na een uur of tien speel je eindelijk de basebuilding-elementen vrij die het verbouwen van voedsel en water mogelijk maken. Vanaf dat moment neemt het (survival)plezier gelukkig toe.

Dat plezier zit ‘m voor een deel in het ontdekken en looten van het landschap en het overleven van hordes vijanden. De wereld is vergeven van ‘wanderers’, effectief oliedomme zombies, die je maar wat graag te lijf gaan. Er één uitschakelen is geen probleem, een meute beteugelen vereist de nodige tactiek. Het is aan jou om wapens, gadgets en verdedigingsmechanieken te bouwen, een goed aanvalsplan te bedenken en met bonkend hart de op je af sprintende zombies te overwinnen. Op die momenten laat Survive zien dat het voor liefhebbers van het genre in essentie een prima (maar weinig originele) game is.

De eerste wanderers die je afmaakt, schiet je met een pistool neer zoals je van Metal Gear gewend bent. Geen voorbode voor de rest van de game: de nadruk ligt voor een groot deel op mêlee-wapens. Een lange speer is een van je belangrijkste vrienden. En laat mêlee nu net niet het sterkste punt zijn van de Fox Engine waar het spel op draait. Daardoor voelt het vechten soms wat onhandig aan, al wordt dat minder naarmate je meer opties vrijspeelt.

De game komt vooral in ‘The Dust’, gebieden die zijn vergeven van stof, tot z’n recht. Het stof zorgt ervoor dat je geen hand voor ogen zit en geeft het geheel een horror-vibe. Je kan er niet te lang rondlopen, dus de tikkende klok voert de spanning nog eens op. Bovendien doet je gps het op die locatie nauwelijks. Wel is het een uitstekende setting voor een survival-game die ook nog eens een prima lengte heeft van zo’n 25 tot 30 uur. Helaas is de wereld voor het grootste deel gevuld met hetzelfde type wanderer en zit er erg weinig variatie in de missies. Daardoor slaat de monotonie op een gegeven moment toe.

Als je niet in The Dust rondhangt, ben je waarschijnlijk op je thuisbasis om die uit te breiden, schapen te braden of wapens te upgraden. Dat alles (minus de schapen) kost ‘Kuban-energie’. Die is te verkrijgen door kristallen te verzamelen of wanderers af te maken. Oftewel: door te grinden. In het genre hoort dat er weliswaar een beetje bij, resources verzamelen om jezelf sterker te maken, maar in deze game neemt het grinden erg prominente rol. Door de saaie opzet gaat dat vervelen.

Zeker in de co-op, waar je hordes vijanden moet weerstaan, moet je goed beslagen ten ijs komen en zal je de Kuban-beurs flink moeten trekken.Die multiplayer trouwens weinig om het lijf. Er is maar één soort missie en een handjevol maps. Heb je geen zin om Kuban te verzamelen, dan kan je het proces versnellen door je portemonnee te trekken.

Want geen enkele game kan tegenwoordig zonder microtransacties. Voor een paar euro kan je het aantal Kuban dat je verzamelt, verdubbelen. Afhankelijk van je perspectief haal je daarmee ofwel het survival-element onderuit, of buit je een balansfout uit. Het is hoe dan ook een onprettige toevoeging. Een extra slot voor een tweede personage? Ook daarvoor mag je je beurs trekken.

Deze spin-off is niet voor fans van de franchise. Metal Gear Survive mist de originaliteit, humor en speelsheid die je van de serie mag verwachten. Het is wel een game voor liefhebbers van het genre (niet stealth, maar survival). Maar ook voor hen is het geen topper.

De eerste uren zijn moeilijk door te komen – en niet op de goede manier – en de wereld, missies en vijanden zijn vrij monotoon. Toch schuilt achter dat alles een competente, hoewel weinig originele game die de thrill van het survivalen op momenten goed weet te vangen. Helaas opgezadeld met de verkeerde titel, een weinig originele aanpak en onhandige microtransacties