Metal Gear Rising: Revengeance - Jetstream Sam DLC Review

Metal Gear Rising: Revengeance bracht de samoerai naar het jaar 2018. Samen met Raiden kon je dan ook een spannend en vooral leuk avontuur beleven, waarin de cyborgarmen je om de oren vlogen. De eerste verhalende uitbreiding voor het origineel zet Jetstream Sam in de schijnwerpers. Weet deze uitbreiding net zo te imponeren als de originele game?

Iedereen is wel bekend met de Oosterse krijgers die met vlijmscherpe zwaarden iedere tegenstander aankonden. De samoerai hebben voor veel moderne media als inspiratiebron gediend, wat heeft geresulteerd in een heleboel goede en wat minder goede films. Ook in de industrie die onze digitale tijdsbesteding ontwikkelt heeft zijn ogen laten vallen op de Japanse vechters, en zodoende kom je uit bij Metal Gear Rising: Revengeance.

Van sushi naar fastfood
Ontwikkelaar Platinum Games moest er wel eerst het een en ander omgooien om een samoerai als Raiden te creëren. De zware levensstijl van de Japanse krijgers is overboord gegooid, en daarvoor in de plaats zijn er wat hotdogs, hamburgers en veel te grote bekers cola ingevlogen. Tel hier nog wat robotprotheses bij op en je hebt je hoofdpersoon te pakken. De verwesterde Raiden kan gelukkig net als de mensen van de Rijzende Zon goed met zijn zwaard omgaan. De game kreeg daardoor ook een mooi cijfer in de recensie.

Helaas zijn er naast welgemanierde en aardige helden ook genoeg badguys op deze wereld te vinden. Jetstream Sam is een van hen. In Revengeance maakt hij onderdeel uit van het militaire corporatie Desperado en werkt hij Raiden flink tegen. Maar waarom heeft hij zich aangesloten bij het slechte, het kwaad? Platinum Games vond het tijd voor een antwoord. Een antwoord in de vorm van de Jetstream Sam DLC.

Een duik in het verleden
Samuel Rodrigues a.k.a. Jetstream Sam is niet altijd een stoute, opgevoerde samoerai geweest. Aan het begin van de nieuwe verhaallijn verschilt de vechtersbaas namelijk niet zoveel met Raiden. Beiden vechten ze namelijk tegen onrechtvaardigheid. Tegen groeperingen als Desperado.

Dit wordt meteen aan het begin van de DLC duidelijk. Sam loopt een schuilplaats van de radicale groepering binnen en hakt twee nietsvermoedende soldaten in duizend en een stukjes. Een zekere senator met de naam Armstrong heeft wat vieze zaakjes waarvan Sam af weet, en hij gaat erop af om voor eens en voor altijd met die zaakjes af te rekenen. Snel blijkt echter dat hij in een valstrik terecht is gekomen, en dat Armstrong samen met Desperado wat anders met de Braziliaanse samoerai van plan is.

De rest van het verhaal blijft in deze recensie buiten beschouwing, ook al is meer dan de helft al verteld in de bovenstaande zinnen. Met een prijskaartje van tien euro krijg je met deze DLC namelijk schrikbarend weinig terug.

Aan de korte kant
Na uiterlijk twee uur zal je de credits op je beeld zien verschijnen. Twee uur waarin je door omgevingen loopt die wel heel erg bekend voorkomen. Platinum Games heeft naar alle waarschijnlijkheid de knip- en plaktoetsen gevonden op het toetsenbord, want de ene na de andere bekende vijand of rioolbuis komt voorbij. Geen nieuwe gebieden, en met maar één nieuwe eindbaas kun je ook niet echt tevreden worden.

Is er dan nog iets wat deze DLC wel goed doet? Dat antwoord kun je terugvinden bij Sam zelf. Met Raiden kon je in de originele game snel manoeuvreren tussen de vijanden om ze daarna razendsnel aan te vallen. Sam doet het een stuk rustiger aan, en hierdoor is hij een stuk slomer. Aanvallen kosten meer tijd om aan te komen, waardoor je veel meer rekening moet houden met wat jouw vijand wil doen. Wat je dan kunt doen is je vijand ‘taunten’, je daagt ze uit. Hierdoor worden vijanden sneller en sterker, maar zijn ze een stuk gevoeliger voor schade die jij aanricht.

Teleurstelling
Toch blijft het hierbij. Jetstream Sam als karakter is erg vermakelijk, en de fans van het origineel zullen de andere speelstijl die de Braziliaan biedt zeker waarderen. Toch heeft Platinum Games de plank volledig misgeslagen met deze digitale uitbreiding. Het verhaal is kort en erg zwak, waardoor de gameplay het dus alleen moet redden. Helaas geldt ook hier, dankzij de gerecyclede omgevingen en vijanden, dat het allemaal wat tegenvalt. Er zijn geen upgrades en dus ook geen reden om opnieuw te beginnen met Sam’s verhaal. Melhor da próxima vez zouden ze dan in Brazilië zeggen, of op z’n Hollands: volgende keer beter.