Heroes of Ruin Review

De 3DS is een tof apparaat. Daarover zullen de meeste bezitters van de handheld het eens zijn. Helaas is de bibliotheek van de 3DS tamelijk beperkt en zijn bepaalde genres zwaar ondervertegenwoordigd. Ontwikkelaar N-Space wil met Heroes of Ruin graag een steentje bijdragen aan de oplossing van het probleem.

N-Space is een naam die misschien niet meteen een belletje doet ringen. Dat kan kloppen, want het bedrijf houdt zich voornamelijk bezig met het vervaardigen van licentiegames voor handhelds en handheldversies van consolegames. DS-Titels als Toy Story: The Video Game, Hannah Montana: The Movie en Call of Duty: Black Ops heeft de studio op zijn naam staan. Met Heroes of Ruin komt N-Space met zijn eerste eigen franchise en wil daarmee zijn kunnen bewijzen. Tegelijkertijd moet het een gat in de bibliotheek van de 3DS vullen: het gat waar dungeon crawlers dienen te zitten. Heroes of Ruin heeft dus veel waar te maken. Lukt dat ook?

De schijn tegen
We moeten eerlijk zijn: het zit de game niet mee. Het heeft een ongelofelijk generieke titel en een hoesje van hetzelfde kaliber. Als dan blijkt dat de opzet van het verhaal alle stereotype fantasy-elementen en -namen bevat, lijkt het een gedane zaak. Laten we echter niet op de zaken vooruit lopen. Heroes of Ruin draait om de stad Nexus, die eeuwen geregeerd werd door de wijze Sfinx Ataraxis. Helaas is de wijze leider getroffen door een schijnbaar onoplosbare vloek, die hem in een diepe slaap doet verzinken. Sindsdien heeft held na held geprobeerd Ataraxis te genezen, telkens tevergeefs. Ook jij, de speler, gaat een poging wagen Nexus van een stuurloze ondergang te redden. Maar dat hoeft niet alleen!

Co-op hoeren meer dan welkom
Sterker nog, N-Space heeft veel liever dat je dit met een clubje andere avonturiers doet. Computergestuurde partners vindt de ontwikkelaar echter niets. Nee, je gaat gewoon met echte spelers op pad. Zodra je een avontuur opstart, zul je merken dat je verschillende mogelijkheden voorgeschoteld krijgt. De standaard ingestelde modus laat de optie open voor andere spelers om zich bij jou aan te sluiten. Je kunt er ook voor kiezen om enkel met vrienden of lokale aanwezigen te spelen. Tot slot is het mogelijk om in je eentje te gamen, waarbij je het ook echt alleen moet doen.

Natuurlijk is alles leuker met een groep vrienden. Daarom heeft de ontwikkelaar zijn uiterste best gedaan de online functionaliteiten te ondersteunen en dat is goed gelukt. Het online spelen met vrienden of vreemden resulteert af en toe in wat lag, maar biedt over het algemeen een stabiele verbinding die samenspel prima mogelijk maakt. Bovendien kunnen niet alleen spelers zich bij jou voegen, je kunt ook zelf savegames van anderen binnenstappen met je eigen personage. Je maakt dan geen progressie in je zelf gestarte campagne, maar verdient wel gewoon ervaringspunten en voorwerpen. En het is zelfs mogelijk om voice chat te gebruiken!

Kruipen door kerkers
Goed, het is dus makkelijk om gezellig met vrienden of vreemden aan de slag te gaan met Heroes of Ruin. Maar is het ‘aan de slag gaan’ überhaupt wel leuk? Jazeker! Heroes of Ruin biedt een lekkere, draagbare dungeon crawler waarin elke missie om een of andere reden opgelost dient te worden in een kerker – een term die tamelijk losjes wordt gebruikt. Wanneer je het spel start, heb je keuze tussen vier archetypische personages, die vooral met meerdere spelers goed tot hun recht komen. Speel je de game in je eentje, dan maakt het immers niet zoveel uit dat het ene karakter anderen kan healen, waar een tweede personages met zijn pistolen op de achterlinie blijft.

Zodra je een personage hebt aangemaakt, word je erop uitgestuurd om je eerste kerker leeg te ruimen. Dit doe je in eerste instantie door op de mêleeknop te drukken, waarmee je – afhankelijk van je personage – vijanden neerslaat of -schiet. Daarnaast heb je in het begin één speciale aanvalsknop die je bijvoorbeeld vuurballen laat schieten, of een grijphaak laat uitslaan. Gedurende je avontuur zul je gestaag in niveau stijgen, waardoor je de keuze krijgt om meer speciale aanvallen vrij te spelen. Op die manier kun je een gevarieerd aanvalspakket samenstellen dat je mogelijkheden ten volste benut.

Kerker of ziekenhuis?
Na een aantal uren zul je merken dat je flink kont schopt en de meeste vijanden met een aantal tactische aanvallen uitschakelt, op die manier vele beloningen vrijspelend. Wat je wellicht ook zult merken, is dat het doorgaans zelfs zonder die tactische aanvallen te doen is. De game schotelt je namelijk dermate veel healthpotions voor dat je vaak probleemloos een frontale aanval in kunt zetten zonder bang te zijn voor een flinke afstraffing. Bijna dood? Neem een slok! Healthpotions op (wat vrijwel nooit gebeurt)? Sla voorwerpen om je heen kapot en je hebt weer een voorraad. Vooral in multiplayer is hierdoor geen tactiek nodig, aangezien je net zo goed met z’n allen als een malle op de vijand kunt inslaan.

Verzameldrang
En toch hebben wij de game met plezier doorgespeeld. Dat komt doordat dungeon crawlen gewoon erg leuk is en je continu beloond wordt. Heroes of Ruin bevat maar liefst 80.000 unieke items en dus ben je wel even bezig deze allemaal op te sporen. Helaas heeft je inventaris een limiet en moet je dikwijls dingen verkopen, maar iedere Diablo-fan zal beamen dat het erg verslavend is om te blijven zoeken naar dat ene zwaard dat net wat beter is. Dat je daarbij ook nog eens je vaardigheden kunt bijschaven is natuurlijk mooi meegenomen. Overigens moge duidelijk zijn dat Heroes or Ruin niet in de buurt komt van de kwaliteit van Diablo, maar het weet de basis van die game wel succesvol toe te passen.

Helaas in het product van N-Space wel een stuk minder gepolijst dan een gemiddelde Blizzard-productie. Een groot voordeel van Heroes of Ruin is dat je het gewoon bij de lancering kon spelen, maar dat neemt het tamelijk generieke karakter van het spel niet weg. Van het verhaal tot de kerkers: het voelt allemaal vrij standaard aan en mist her en der sfeer. Het isometrische Diablo-perspectief complimenteert het 3D-effect weliswaar, maar kan het zwakke uiterlijk van de game niet verbergen. Toch kan dit spel 3DS-bezitters aan zich binden, mede door de vele zijmissies en dagelijkse en wekelijkse uitdagingen die aan het spel toegevoegd worden.

Wat standaard, maar wel leuk
Het is duidelijk te zien dat N-Space met Heroes of Ruin te kampen had met een beperkt budget. Dit heeft geresulteerd in een game die een tamelijk standaard dungeon crawl-ervaring biedt, maar verder prima in elkaar steekt. De sterke online functionaliteiten geven je alle mogelijkheden om met anderen te gamen en de vele loot werkt verslavend als vanouds. Wij noemen Heroes of Ruin dan ook een geslaagde poging om 3DS-bezitters eindelijk een dungeon crawler voor te schotelen. Wel hopen we dat een eventueel vervolg zich meer weet te onderscheiden en daarmee de franchise van een ‘goed’, naar een ‘geweldig’ tilt.