Enough Said (film) Review

James Gandolfini overleed in juni dit jaar op 51-jarige leeftijd tragisch aan een hartaanval. Vanaf 16 januari schittert hij voor de laatste keer op het witte doek in de romantische komedie Enough Said. Een film die geen doekjes bindt om het echte leven en bomvol grappige en herkenbare situaties zit.

Regisseur Nicole Holofcener staat bekend om haar realistische en moderne kijk op de wereld. Ook in Enough Said worden we geconfronteerd met de 'echte' wereld. Er ontstaan constant situaties die in andere Hollywood films vaak worden weggelaten omdat ze het moment verpesten. Rare opmerkingen, stiltes, onhandige seks; het komt allemaal voor in Enough Said.

Julia Louis-Dreyfus komt in haar hoofdrol als Eva zeer normaal over en maakt dingen mee die we allemaal wel eens meemaken. Je slaat tijdens het kijken van de film meerdere malen lachend met je hand tegen het hoofd om de blunders die ze maakt. Uit plaatsvervangende schaamte, maar ook uit begrip voor de situatie, omdat je beseft dat jij waarschijnlijk hetzelfde had gedaan.

Enough Said is dus geen sprookje. We kijken mee met een typische situatie uit het leven van twee Amerikanen van middelbare leeftijd. Eva is een gescheiden moeder met een dochter, die op het punt staat naar de universiteit te vertrekken. Meerdere malen volgen we haar dagelijkse routine als masseuse aan huis. Op een feest ontmoet ze Albert (James Gandolfini), die in hetzelfde schuitje zit als zij. De twee besluiten elkaar beter te leren kennen en al snel bloeit er liefde op.

In de tussentijd raakt Eva bevriend met een nieuwe klant. Marianne (Catherine Keener) is een mooie, intelligente dichter die perfect lijkt te zijn op één ding na: ze klaagt constant over haar ex. Hij is te dik, ruimt nooit op en heeft wel honderden irritante gewoontes. Al snel komt Eva erachter wie de ex van Marianne is: Albert. Vanaf dat moment ziet ze hem opeens door hele andere ogen en dat brengt een hoop gedoe met zich mee.

Het acteerwerk van Julia Louis-Dreyfus en James Gandolfini is uitstekend. Je hebt vrijwel geen enkel moment door dat de twee onderdeel uitmaken van een scenario en vergeet al snel dat je naar twee verzonnen personages kijkt. De ongemakkelijke situaties worden heel goed overgebracht. Je hebt constant last van plaatsvervangende schaamte. Op natuurlijke wijze acteren in situaties die juist heel onnatuurlijk zijn is lastig. Louis-Dreyfus en Gandolfini laten in Enough Said zien dat ze dat hartstikke goed kunnen.

Het is jammer dat de laatse hoofdrol van Gandolfini geen deel uit maakt van een baanbrekende film die lang in het hoofd zal blijven hangen. Hoewel hij erg goed acteert, gaat het ten onder aan het 'gewone' gehalte van het verhaal. Gandolfini doet het leuk in een romantische komedie als deze, maar hij schitterde toch meer in rollen als die van Tony Soprano in The Sopranos.

De romantiek tussen Eva en Albert veroorzaakt geen kriebels, juist omdat er geen echte romantische momenten zijn tussen de twee. Spontante zoenen of omhelzingen zijn er bij Albert en Eva niet bij. Er wordt te weinig aandacht besteed aan het opbloeien van de relatie, waardoor het aftakelen ervan voor de kijker helemaal niet pijnlijk is. Wie op zoek is naar een film waarbij je lekker onderuit kunt zakken en kunt genieten van een portie romantiek, zit bij Enough Said verkeerd. Op romantisch gebied is de film gewoon saai en juist dat is iets waar de meeste kijkers bij een romantische komedie niet op zitten te wachten.

De kracht van Enough Said zit hem vooral in de droge, scherpe humor. Ondanks de saaie romantiek word je hiermee van verveling behoed. De personages zeggen vaak dingen hardop die jij als kijker in gedachten had. Woorden die in een typische romantische komedie achterwege worden gelaten om conflicten te voorkomen (of juist te stimuleren) komen in deze film allemaal gewoon naar buiten. Vervolgens wordt daarop gereageerd zoals ieder mens zou verwachten. Dat gaat overigens wel ten koste van de spanning. De enige onverwachte twist zit helemaal aan het begin van het verhaal, waardoor je nooit voor verrassingen komt te staan. Enough Said is zo'n film waarbij je niet kunt zeggen welk moment je het leukst of spannendst vond, want er zijn simpelweg geen uitblinkende scènes of plotwendingen.

Er is eigenlijk maar één vraag die ervoor zorgt dat je tot het einde van de film blijft zitten: komt het ooit nog goed? Spoilers laten we hier achterwege, maar het einde is op geen enkele manier schokkerend, bevredigend of memorabel. De film gaat er het ene oor in en het andere oor uit.

Is Enough Said dan wel de moeite waard om te kijken? Dat verschilt eigenlijk per persoon. De film is vooral bedoeld voor ouder publiek en dan met name mannen en vrouwen die in dezelfde situatie zitten als Eva en Albert. Voor hen zit de film boordevol grappige herkenbare momenten, maar voor jonger publiek dat op zoek is naar een leuke romantische komedie is er niet veel aan. Op acteergebied is de film zeker een topper. Het is jammer dat het 'normale' gehalte van de film uiteindelijk net iets te gewoontjes is.