Detective Pikachu Review - Pika Pika! Wat wordt opgelost?

Voorzichtig pakken we het vergrootglas erbij om op zoek te gaan naar wat nieuwe sporen. Terwijl we dit doen controleren we nog even of onze detectivehoed goed staat en of alle dossiers op de goede plek zijn geordend. Uiteindelijk zijn we klaar om met deze Detective PIkachu review één groot mysterie op te lossen: hoe tof is deze game?

Pokémon is razend populair. Die populairiteit is dan ook een mooie start voor deze spinoff met daarin één van de schattigste en meest bekendste Pokémon ooit. Maar het valt tegen...

Het begint nog goed wanneer de schattige Pikachu een bad ass detectivehoed krijgt. Dit keer gaan we op onderzoek met Detective Pikachu en zijn nieuwe baasje Tim Goodmann. Samen lossen ze verschillen mysteries op in dit point-and-click avontuur, om zo meer te weten over een veel groter mysterie. Zo is de vader van Tim, en tevens oud baasje van Pikachu, op mysterieuze wijze verdwenen. Tim en ons gele zakmonstertje willen hier het fijne van weten.

Het is een interessante keuze dat Detective Pikachu in deze game kan praten. Dit is opvallend omdat eerder kritiek kwam toen we in een Pokémon film een pratende Pikachu zagen. Hierin kreeg de Pikachu van Ash één zinnetje tekst en plots waren fans er laaiend over. In deze game stoort het daarentegen niet dat Pikachu één grote spraakwaterval is. Zeker niet omdat Tim hier de enige is die Pikachu echt verstaat en dit ook op een duidelijke manier in het plot is verwerkt.

Dit fijne kom je te weten door een hoop dialogen te doorlopen en op verschillende locaties op zoek te gaan naar clues. De gameplay van deze game doet het meest denken aan de verschillende Ace Attorney games die door de jaren heen op de markt zijn verschenen. Als je de rechtzittingen even wegdenkt, ben je hier ook bezig met het vinden van verschillende clues om zo uit te zoeken wie nu eigenlijk de dader is achter een bepaalde misdaad.

Vaak ben je dialogen aan het lezen. Niet erg, maar je moet er wel van houden. Zo zal je met Tim door verschillende omgevingen lopen om vervolgens vragen te stellen aan Pokémon of andere mensen. Wanneer je de vragen aan Pokémon stelt zal Pikachu als tolk optreden. Dit zorgt voor interessante momenten in het spel waarbij je een hoop verschillende Pokémon tegen zult komen met ieder weer hun eigen nut in heel het verhaal.

Maar soms kun je de personages wel wurgen, omdat het te lang duurt voor ze die potentie zien. Op een geven moment moet je ontsnappen uit een grot, maar kun je een meertje met koud water niet oversteken. Diep van binnen is er dan allang een stem aan het schreeuwen dat de ijs Pokémon Glalie gewoon eventjes het water in ijs moet veranderen, maar het duurt ontzettend lang voor voor Tim op een oplossing komt die jij als speler waarschijnlijk al een halve episode eerder had bedacht.

Dit brengt ons direct naar een ander probleem dat het spel kent: het spel is veel te simpel en het is dan ook duidelijk dat het spel zich voornamelijk op jonge kinderen richt. Eigenlijk word je op vrij weinig momenten echt uitgedaagd om out of the box te denken. Veel verhaalelementen worden hierdoor ook te voorspelbaar.

In het eerste hoofdstuk ontstond al een vermoeden waar de vader van Tim was gebleven. Alhoewel het goed voelt om een mysterie op te lossen, voelt het niet goed als je dan in het laatste hoofdstuk bevestiging krijgt dat je vermoedens uit hoofdstuk 1 ook tot in detail bleken te kloppen. Jammer, want je wilt verrast worden in zo een game!

Alhoewel de grote lijnen van het verhaal slecht zijn uitgedacht, zit het spel wel vol met leuke personages. Vooral ons gele elektrische muisje is erg leuk en schattig om naar te kijken. Zo heeft het beestje een interessante persoonlijkheid die in de verschillende cutscenes goed naar voren komen. Alhoewel de Pikachu soms iets te veel zevert over zijn passie voor goede koffie, is hij een echte rokkenjager is: hij heeft een zwakte voor mooie vrouwen.

Ook scenes die voortvloeien uit keuzes die je maakt bij quicktime events kunnen grappig zijn. Zeker als je de quicktime events faalt en daardoor de scene net wat anders loopt.

Zo moet je binnen een bepaalde tijd op de A bashen en wordt van je verlangd dat je dit ook met een bepaalde timing doet. In het voorbeeld dat je Pikachu zou moeten vangen door op A te drukken, laat je door te falen hem gewoon hard op de grond vallen. De quicktme events zorgen voor een welkome afwisseling in de game, toch zijn ze soms een beetje geforceerd.

Uiteindelijk is Detective Pikachu een game die veel potentie had. De game is redelijk, maar niet echt bijzonder. Voor kleinere spelers is het leuk de game er een keertje bij te pakken, maar na het spel één keer te hebben gespeeld heb je het eigenlijk wel gezien. Je kunt de game in een kleine zeven uur uitspelen en bent daarna op het spel uitgekeken.

Ben je op zoek naar een volwaardige Pokémon game, dan kun je beter één van de games uit de main reeks erbij pakken. Voor hetzelfde geld kun je namelijk ook tientallen uren aan Pokémon-plezier beleven. Hopelijk wordt de Pokémon Nintendo Switch-game beter, want dit spel laat wat kansen liggen.