Dead Horde Review

Zombies zijn een vast fenomeen geworden in de game-industrie, er gaat haast geen maand meer voorbij of er verschijnt wel een spel waarin je zombies moet verdelgen. Dit houdt in dat een zombiegame van erg hoge kwaliteit moet zijn om nog indruk te maken. Zal dit Dead Horde lukken?

Zombiegames zijn er in alle maten en vormen, van hack ’n slash games tot shooters. De laatste jaren zijn er ook zoveel van deze games verschenen dat het moeilijk is voor ontwikkelaars om met een origineel concept te komen. Indie ontwikkelaar DnS Development probeert gamers te bereiken met Dead Horde, en dit door een genre toe te passen dat nog niet vaak is gebruikt voor zombiegames: het top-down shooter genre. Wie de term niet kent, dit is een shooter waarbij de camera schuinboven je personage zweeft. Dead Horde probeert dus niet de zoveelste zombiegame te zijn.

Aan het verhaal wordt slechts weinig aandacht besteed in Dead Horde. In een korte tekst kun je lezen dat het leger aan een geheim virus werkte dat per ongeluk in het waterreservoir van een klein dorpje is terechtgekomen. Niet veel later zijn alle dorpelingen veranderd in kwijlende, hersenloze zombies die het virus verspreiden met elke beet die ze zetten in iemands sappige hersenen. Jij kruipt in de huid van een soldaat die wegens problemen zijn helikopter heeft moeten landen in de besmette zone en zich nu een weg naar veiligheid moet schieten, rollen en lopen. Het verhaal is vrij typisch voor een zombiegame en wordt nooit veel dieper dan dat.

Helaas is ook de gameplay erg oppervlakkig en onorigineel voor een top-down shooter. In alle levels loop je van punt A naar punt B terwijl je zombies neerknalt. Er zijn slechts weinig verschillende soorten tegenstanders, maar bij elk nieuw level verschijnt er wel een nieuwe zombie op het toneel. Door te spurten en vakkundig weg te rollen kun je ervoor zorgen dat alle zombies netjes op een rij naar je toe lopen. Vervolgens kun je de groep neermaaien waardoor je een heleboel punten krijgt toegestopt.

Deze punten kun je gebruiken om wapens te verbeteren, zij het door ammunitie toe te voegen of om de impact te vergroten. Je hebt een redelijke keuze aan wapens, maar je zult vooral bezig zijn met het upgraden van je machinegeweer. Dit geweer wordt heel sterk en na een tijdje heeft het wapen oneindig kogels. Erg handig want kogels zijn zeldzaam en erg duur om aan te schaffen. Het machinegeweer is zo goed dat je zelden tot nooit punten zult besteden aan andere wapens, die je vaak ook al na één schot weer moet herladen. Zelfs de granaten hebben maar weinig effect op de zombies en je moet al echt onder hun voeten gooien wil je een dodelijk slachtoffer maken. De balans is dus ver te zoeken. Helemaal het tegenovergestelde dus van andere top-down shooters als Shadowground.

Veel tactisch denkwerk heb je niet nodig in Dead Horde, want de zombies hebben het brein van een gekookte aardappel. De ene helft zal steeds in een rechte lijn naar je toe rennen terwijl de andere helft blijft stilstaan en wat suf naar je kijkt. Het hele spel bestaat dus uit zombies zoeken en vervolgens achteruit rennen en lopen terwijl je blijft schieten. Niet echt een formule die je uren zal bezighouden. Als jij, of de zombies, bovendien ook nog eens vaak klemzitten in deuren wegens een bug, is het hek helemaal van de dam.

En dat is niet het enige minpunt van de omgeving, het design van de levels is niet sterk en je wandelt vrijwel steeds in een rechte lijn. Slechts zelden kun je eens een zijweggetje inslaan. Zijweggetjes die steeds op elkaar lijken want de kleuren van Dead Horde lijken zich te beperken tot een mix van donkerrood, bruin, grijs en zwart. Toch is DnS Development erin geslaagd om mooie graphics te creëren. De huizen zien er goed uit, het bloed spat vrolijk in het rond en de lichteffecten van je zaklamp zijn erg knap voor een top-down shooter. Grafisch weet Dead Horde zelfs het niveau van het populaire Alien Swarm te overtreffen. De muziek helpt om een enge sfeer neer te zetten, maar wordt wel erg repetitief na enkele levels.

Dit is iets dat minder snel opvalt in de co-op modus omdat je dan steeds op de andere speler moet letten. Als je er eentje kunt vinden uiteraard, want wij vonden bijna niemand terug op de servers van Dead Horde. Als je dan toch iemand kunt vinden heb je wel meer pret dan tijdens de singleplayer. In de singleplayer modus is het trouwens ook zo dat je niet kunt opslaan tijdens een level en ook checkpoints ontbreken, waardoor je telkens weer naar het beginpunt wordt gestuurd. Het spelverloop vertraagd hierdoor enorm. Er zijn wel enkele snellere levels waarin je in een wagen plaatsneemt. Een mooie poging om wat afwisseling te brengen, maar meer is het ook niet.

De knappe graphics en de leuke co-op zijn helaas niet genoeg om Dead Horde te redden. Het spel bevat gewoon te veel fouten en minpunten. Het gebrek aan checkpoints, de slechte AI, de eenzijdige missies en de slechte balans tussen de wapens zorgen ervoor dat we dit spel gewoon niet kunnen aanraden. Je kunt Dead Horde voor 8,99 euro in huis halen via Steam, maar zelfs de meest geharde top-down shooter liefhebber zal hier niet veel plezier aan beleven. Dead Horde is zoals de ruïnes van de oude Romeinen, het blijft mooi om naar te kijken maar de belangrijkste onderdelen zijn er gewoon niet meer. Wie wil schieten op zombies kan dus beter nog even wachten op Dead Island.