Clair Obscur Expedition 33 Review - Franse Final Fantasy?

Nog geen 50 ontwikkelaars hebben gewerkt aan Clair Obscur Expedition 33. Laat dat even bezinken. In een tijd waarin studio’s als Bungie en Blizzard meer dan 1000 werknemers hebben, doet kersverse studio Sandfall Interactive met haar eerste game Clair Obscur Expedition 33 het onmogelijke. Waarom? Dat ontdek je in onze Clair Obscur Expedition 33 review.

Al vanaf de eerste beelden weet Clair Obscur Expedition 33 indruk te maken. Visueel ogen de beelden indrukwekkend, het verhaal mysterieus en de omgevingen spectaculair. En dat met een vechtsysteem en presentatiekunsten die lijkt op een mix van Final Fantasy-games uit het PS3-tijdperk, hedendaagse Persona-games en de actieve timing van de Mario-RPG’s.

Het is een knappe cocktail om voor te schotelen, mits het een succes is natuurlijk. Maar daarvoor moet het verhaal je wel weten te boeien. Gelukkig weet deze JRPG van Franse makelij (een FRPG dus?) daarin vanaf seconde één in te slagen.

Wat zou jij doen als je vanaf jongs af aan wist dat je niet ouder dan 33 zou worden? Het is de realiteit voor Gustavé en zijn metgezellen van Expedition 33. Zij zijn geboren in een wereld waarin de mysterieuze Paintress jaarlijks een cijfer schildert op een rots in de verte, waarna iedereen sterft die ouder is dan het cijfer dat wordt weggepoetst.

Binnen de kortste keren word je in het verhaal gezogen en begint het avontuur in deze Franse fantasiewereld waarin monsters (en mimespelers) je constant de weg versperren. Maar voor Gustave (ingesproken door Daredevil’s Charlie Cox) en metgezellen Maelle, Lune, Sciel en de rest is het doel altijd hetzelfde. Strijden tot het bittere eind om de Paintress te stoppen. 

Dat de cast uitstekend is en je binnen de kortste keren nog verder meesleept in dit soms duizelingwekkende verhaal maakt dan ook dat je binnen de kortste keren de 30 uur aantikt om de credits te zien rollen. Daarin zit overigens ook een Franse slag verweven, middels een uitstekende soundtrack vol Franstalige klanken én gezongen nummers. Maar ook bijvoorbeeld een compleet verbogen Eiffeltoren die centraal staat in de stad New Lumiere.

Vechten is vaste kost in deze turn-based RPG, waarbij je met een team van maximaal drie leden om beurten aanvalt. Wie goede timing heeft, kan via een quick-time event op de X-knop rammen om zijn aanval perfect uit te voeren. En ook in verdedigend opzicht wil je opletten, want door goed op te letten kun je aanvallen ontwijken, parry’en of springen en een counter-attack uit de mouw te schudden.

Ieder personage heeft daarnaast zijn eigen vechtstijl-mechanic. Als Gustave raak slaat, bouwt zijn Overcharge-meter op en bij een volle meter kan hij met specifieke aanvallen vernietigende schade aanrichten. Maelle wisselt, afhankelijk van haar aanvallen, van vorm (aanvallend of defensief) waardoor ze extra schade aanricht of juist sneller verwond wordt. En zo heeft ieder personage in de cast zijn eigen extra mechaniek om mee te leren spelen.

In combinatie met de actieve turn-based combat blijf je hierdoor ieder gevecht opletten en betrokken. Schade oplopen kan desastreus zijn, terwijl de extra mechanieken voor ieder personage meer tactische mogelijkheden verschaffen om je speelstijl op aan te passen.

Kersverse studio Sandfall Interactive weet dat de kracht van Clair Obscur Expedition 33 hem zit in die gevechten. Buiten combat wordt hier dan ook verder op ingezet. Elk level dat je stijgt, krijg je drie punten om te verdelen per personage. Gustave maak je hierdoor bijvoorbeeld extra krachtig met aanvallen, terwijl je Maelle extreem snel kunt maken, zodat ze vaker mag aanvallen.

De wapens die je vindt (en kan upgraden) helpen je met het maken van deze keuzes, want sommige wapens gedijen bij een hoge Defence-stat of juist de Luck-stat. Dat kan net vervelend uitkomen als jij de skillpunten anders verdeeld hebt, maar in de wereld kun je speciale Recoat-items vinden waarmee je iemand opnieuw kunt speccen.

Ook is er het Pictos-systeem. Elk personage kan hier drie van equippen, waarna deze een buff geven in gevechten, zoals als eerste een aanval mogen doen of dat je standaardaanval altijd twee keer raakt. Buiten de drie Pictos die je equipt, kun Pictos volledig vrijspelen. Hierdoor kun je naast de drie die je equipt nog extra Pictos activeren tegen een bepaalde prijs.

Je werkt daardoor stiekem aan een build, zoals je in een FromSoftware-game zou doen, maar dan om de turn-based gevechten zoveel mogelijk naar je hand te draaien. Het is ontzettend diep en blijft boeien, waardoor je constant in het verder simpele menu zit om je builds verder bij te slijpen.

De expeditie belandt natuurlijk niet zomaar in gevechten. Gedurende de tocht doorkruis je allerlei fantasierijke gebieden, de ene nog mooier dan de andere. Het spel oogt veelal schitterend op Unreal Engine 5, al blijven de kenmerkende problemen van de engine wel opvallen. Denk aan losse haren die soms als dunne draden door de wind wapperen en daarmee afleiden tijdens een cutscene.

Cutscenes zijn er overigens ook in overvloed, wat des te meer de gevoelens van JRPG’s oproept, maar dan van een studio uit Montpellier en Parijs. Sommige van deze filmpjes doen je op de screenshot-knop rammen omdat je ze zo in zou lijsten en ophangen aan de muur, al bekruipt dat gevoel je af en toe ook tijdens het verkennen van de omgevingen.

Het is in dat verkennen waar een minimap alleen wel wenselijk was geweest. Deze mis je bij het uitpluizen van ieder gebied vaak, waardoor je soms verdwaald raakt. In de overworld heb je deze wel, maar ook deze had iets meer diepgang kunnen gebruiken. Zo had het niet misstaan als je duidelijker kon zien waar merchants zitten nadat je deze bezocht hebt.

Het zijn kleine minpuntjes die weinig afdoen van hoe geweldig Clair Obscur Expedition 33 is. Al helemaal als je je bedenkt dat dit de eerste game is van Sandfall Interactive, een studio die minder dan 50 koppen telt. Ondergetekende krabt zich nog steeds achter de oren met de vraag hoe dit team zo’n fantastische game heeft kunnen afleveren met een redelijk klein team.

Met een uitstekend verhaal, grandioze muziek en een heerlijk vechtssysteem verlies je jezelf binnen de kortste keren in de tocht van Gustave en zijn metgezellen. Met alle wendingen en een uitstekende cast om je mee te slepen in het avontuur wil je dit verhaal ervaren. Al helemaal doordat de wereld je constant blijft verbazen, zelfs al is deze soms wat lastig te doorgronden. Dat is een ongekend knappe prestatie.