Bordspel: De Kolonisten van de Lage Landen Review

Na de recensies van Kolonisten van Catan en De Kolonisten van Amerika is het vandaag tijd voor de recensie van De Kolonisten van de Lage Landen. Tijd om gebieden in eigen regio te veroveren!

Na het ietwat ingewikkelde De Kolonisten van Amerika keert De Kolonisten van de Lage Landen wat meer terug naar de roots. Dit houdt in dat de regels minder moeilijk zijn dan De Kolonisten van Amerika en er meer overeenkomsten zijn qua regels met Kolonisten van Catan. Maar uiteraard zijn er ook verschillen. Alles wordt besproken in deze recensie.

Type: bordspel
Aantal spelers: 3-5
Leeftijd: vanaf 10 jaar
Duur: 120 minuten
Uitgever: 999 Games
Uitbreiding: n.v.t.
Huidige adviesprijs: €40,-

Nederland en Vlaanderen
De Kolonisten van de Lage Landen speelt zich af in Nederland en Vlaanderen en wordt gespeeld met 3, 4 of 5 spelers. Als je met 4 of 5 spelers speelt, zal Vlaanderen gebruikt worden, anders niet. Voor deze recensie is het spel getest met drie personen, dus enkel Nederland hebben wij gebruikt. De bedoeling is om zoveel mogelijk overwinningspunten te behalen, net zoals in Kolonisten van Catan. Als je met drie mensen speelt, moet je er twaalf halen en iedere speler begint standaard al met drie punten.

Overwinningspunten behalen
Er zijn een aantal manieren om aan overwinningspunten te komen, waarvan een paar hetzelfde zijn als Kolonisten van Catan. Het verschil is dit keer dat er gemeentehuizen en monumenten gebouwd moeten worden in Nederland. Elke keer als een speler dit bouwt in bijvoorbeeld Groningen of Den Haag, levert dit één overwinningspunt op. Uiteraard zijn hier regels aan verbonden, maar daarover later meer.

Er zijn ook een paar andere manieren om aan de twaalf beoogde overwinningspunten te komen. Deze zijn gelijk aan de regels uit Kolonisten van Catan. In De Kolonisten van de Lage Landen moet je namelijk ook eerst wegen bouwen om op die manier bij een stad te komen. Degene met de langste handelsroute (beginnend bij vijf wegen), wint een overwinningspunt. Een tweede manier, die ook gelijk is als het traditionele Catan, is door de meeste soldaten te spelen (dit telt vanaf 3). Soldaten worden ingezet om de struikrover te verplaatsen - als deze op een plek staat wordt de toegang tot grondstoffen geblokkeerd - en een soldaat kun je spelen als je deze gekregen hebt bij een ontwikkelingskaart. De laatste mogelijkheid om aan een overwinningspunt te komen is door letterlijk een punt te krijgen bij de ontwikkelingskaarten. De ontwikkelingskaarten komen verderop nog uitgebreider aan bod in deze recensie. Een duidelijk verschil met Kolonisten van Catan is dat je dus nu maar elke keer één overwinningspunt kunt behalen. Er is dus geen sprake van het upgraden van een dorpje naar een stad zodat je twee overwinningspunten krijgt.

Opbrengsten, handelen en bouwen
Nogmaals, de meeste punten krijg je dus door steden en monumenten te bouwen op het speelbord. Maar hoe gaat dit nu precies in zijn werk? Spelers spelen om de beurt waarna een speelbeurt uit twee fasen bestaat:

Elke speler begint met het gooien van twee dobbelstenen, de worp bepaalt welke grondstoffen een speler krijgt. Deze grondstoffen heb je nodig om wegen, gemeentehuizen en monumenten te bouwen, maar ook om een ontwikkelingskaart te kunnen kopen. Op het speelbord staan allerlei steden met gebieden waar grondstoffen op staan: erts, graan, steen, hout en wol. Tevens staan bij deze gebieden getallen. Deze zijn gelijk aan de worp van de dobbelstenen en op die manier wordt dan ook bepaald wie welke grondstof krijgt. De enige voorwaarde is wel dat je een gemeentehuis geplaatst hebt bij een van deze gebieden. Daarom is het zo belangrijk om te bouwen, want hoe groter jouw domein wordt, hoe meer grondstoffen je krijgt en hoe meer je dus weer kunt bouwen en uitbreiden. Nieuw aan deze Kolonisten-variant is trouwens dat er niet alleen grondstoffen te verkrijgen zijn, maar ook vissen. Met deze vissen kun je niet handelen, maar deze kun je wel gunstig gebruiken. Met een X-aantal behaalde vissen kun je bijvoorbeeld een grondstofkaart naar keuze uit de bank halen of gratis een straat bouwen.

En daar gaat het om in de tweede fase: handelen en bouwen. Met de grondstofkaarten kun je namelijk wegen bouwen. Elke speler begint met drie gemeentehuizen en om verder te komen naar andere steden om daar een gemeentehuis of monument te bouwen moet je eerst wegen bouwen. Een verschil met Kolonisten van Catan is dat je soms maar één weg nodig hebt om bij een stad te komen, dus niet een minimum van twee. Eenmaal aangekomen bij een stad, kan een monument of gemeentehuis gebouwd worden. Welke van de twee het is zie je op het bordspel zelf (iets dat niet uitgelegd staat in de handleiding!) aan de vorm van het etiket bij de stad. Belangrijk om te weten is dat je grondstofkaarten krijgt waar je gemeentehuizen staan terwijl de monumenten van niemand zijn. Dit is neutraal gebied! Het voordeel daaraan is dat iedereen vanaf daar verder kan bouwen aan een weg, iets dat niet kan bij de gemeenten van een ander, want wegen horen bij je eigen netwerk aan te sluiten.

Ontwikkelingskaarten
Behalve dat je bij het gooien van de dobbelstenen grondstoffen krijgt en daarmee kunt bouwen, zijn ontwikkelingkaarten maar al te handig. Je kunt het vergelijken met Kans of Algemeen Fonds uit Monopoly, met het verschil dat de ontwikkelingskaart in De Kolonisten van de Lage Landen altijd in je voordeel werkt. Met drie grondstoffen koop je een ontwikkelingskaart en het is geheel een verrassing welke kaart je krijgt. Er zijn drie opties:

Soldaat en Overwinningspunt hebben we net al besproken. Vooruitgang is letterlijk zoals het woord het al zegt, het zal je altijd gunstig op weg helpen. Zo kun je de ene keer met die kaart gratis een straat bouwen bijvoorbeeld, en de andere keer twee grondstoffen voor één inruilen bij de bank in plaats van de normale regel die luidt: drie tegen één. Voornamelijk het overwinnigspunt zelf is natuurlijk een ideale manier om sneller te winnen. Het spreekt voor zich dat je hier geluk mee moet hebben, want je weet dus van te voren niet welke kaart je krijgt. Maar dat maakt het juist leuk.

Spannend wie de winnaar wordt
Wat ook zeer plezierig is aan De Kolonisten van de Lage Landen is de kansen die iedereen heeft. Tot aan het einde van het spel blijft het spannend en heb je eigenlijk geen idee wie er gaat winnen. Iedereen heeft een gelijke kans en het tempo ligt vele malen lager dan bij Kolonisten van Catan. Iets dat zeer prettig is, omdat je dus altijd het gevoel hebt toch nog wel te kunnen winnen. Bij Kolonisten van Catan gaat het op het einde juist vaak in een stroomversnelling en is het wel duidelijk wie er op een gegeven moment gaat winnen.

Erg leuk
De Kolonisten van de Lage Landen is dan ook een erg leuk bordspel. In vele opzichten lijkt het op Kolonisten van Catan, maar toch zijn er ook een hoop verschillen. De grootste vernieuwingen deze keer zijn de introductie van visfiches en het bouwen van gemeentehuizen en monumenten. Als je een avondje twee uur zoet wilt zijn met wat vrienden, is De Kolonisten van de Lage Landen zeker een aanrader. De spelregels zijn simpel en heb je zo onder de knie. Er komt veel minder bij kijken dan bij de Kolonisten van Amerika. Het spel heeft een paar minpuntjes zoals de veel te kleine bouwkostenkaarten en veel fabrieksfouten in de gemeentehuizen. Maar als je daar niets van aantrekt, heb je goud in handen. Ook na het meerdere malen gespeeld te hebben, blijft het leuk, juist omdat het elke keer weer de vraag is wie gaat winnen en het tot het einde toe elke keer spannend blijft.