Asterix en Obelix XXL2 Review - Een enorme parodie

Als je het over Asterix en Obelix hebt, dan zie je alweer honderden Romeinse helmpjes voorbij vliegen. De favoriete bezigheid van het stripduo is namelijk Romeinen aframmelen, iets dat ze al sinds de jaren ’50 doen. In de Asterix en Obelix XXL2 review wordt deze hobby flink benadrukt. Heeft deze oorspronkelijke PlayStation 2 platformer de tand des tijds doorstaan?

Het Gallische duo Asterix en Obelix is er al een tijdje. In de jaren ’50 begon alles als een strip, maar al snel kwamen er tekenfilms, films en games voorbij waarin Romeinen steeds het lijdende voorwerp waren. De laatste Asterix game, Asterix & Obelix XXL2, komt alweer uit het PlayStation 2 tijdperk (2005) en die game krijgt nu een remake. De remake voor de Nintendo SWitch, PlayStation 4 en Xbox One komt ongetwijfeld voorbij omdat het derde deel in de serie onderweg is, waarin Asterix en Obelix een heel nieuw avontuur beleven.

Asterix & Obelix XXL2 is op een aantal gebieden gepolijst. De game heeft om te beginnen een grafische upgrade gehad, waarbij de resolutie wat opgekrikt is, maar hierbij zijn de ontwikkelaars helaas de filmpjes vergeten aan te pakken. Direct in het begin van de game merkt je dat je naar een oud filmpje zit te kijken en deze zet de toon voor de filmpjes die later in de game voorbij komen. Ook in de omgevingen zie je overal dat je met een verouderde titel aan de slag gaat.

Gelukkig is dat bij de animaties anders, want die zijn compleet aangepakt en hebben een upgrade naar 2018 gekregen. De animaties in het origineel zagen er al goed uit, maar ogen nu heerlijk soepel, vooral wanneer je de zoveelste Romein de lucht in stuurt en zijn lichaam een meter uitrekt. De remaster is niet alleen toegepast op de grafische stijl van de game, want ook in de gameplay hebben Asterix en Obelix wat aandacht gekregen.

Er zijn wat nieuwe combo’s toegevoegd aan de game, waarbij Asterix en Obelix samenwerken (handig gezien je met zijn beide karakters kunt spelen), kun je Idefix op pad sturen om een paar Romeinen in hun enkels te bijten en zijn er wat nieuwe upgrades voor het Gallische duo toegevoegd om de gameplay een beetje meer diepgang te geven. Jammer genoeg werkt dit niet goed door in de game, waarbij je al snel een paar standaard combo’s toepast om Romeinen snel uit te schakelen.

Dit is dan ook de essentie van Asterix & Obelix XXL2. Overal waar je komt, duiken complete legioenen Romeinse soldaten op die uitgeschakeld moeten worden. Soms met wel twintig of dertig tegelijk. Aan jou de taak om deze uit te schakelen om zo steeds een stukje verder te komen en bergen Romeinse helmen te verzamelen, de valuta in de game.

Met deze helmpjes kun je vervolgens upgrades kopen, maar ook extra leven of een schild. Daarbij kun je ook 3D-modellen van vijanden kopen die je vervolgens kunt bekijken in je menu. Het systeem is leuk, maar je zult de helmpjes vooral gebruiken voor upgrades om sterker te worden. Daarbij moeten de helmen ook vaak ingezet worden om deuren te openen waar je anders niet door kunt. En dit is essentieel om verder te komen in de game.

Gelukkig stuurt Caesar stuurt steeds meer (en steeds sterkere) vijanden op je af. In het begin van de game krijg je per omgeving 50 vijanden voor je kiezen, maar al snel loopt dit op tot 100 of zelfs 200 om te verslaan voordat je verder mag. Genoeg vrijwilligers die hun helm aan je af willen staan dus.

Jammer genoeg wordt het vechten op den duur behoorlijk eentonig. De game schotelt je genoeg afwisselende vijanden voor, maar uiteindelijk doe je telkens hetzelfde om verder te komen: een bepaald aantal Romeinen in elkaar slaan. De eerste paar uur van de negen uur durende game is dit nog niet storend, maar uiteindelijk breekt het de gameplay behoorlijk op.

Gelukkig komt er zo nu en dan nog een puzzel voorbij waarbij niet per se gevochten moet worden, waarmee je avontuur wat afwisseling kent. Deze zijn alleen niet in grote getale aanwezig en zorgen maar heel af en toe voor wat welkome variatie.

Toch zal Asterix & Obelix XXL2 regelmatig een grijns op je gezicht toveren. Zeker wanneer je een fanatiek gamer bent. De Galliërs moeten namelijk op missie naar Las Vegum, een parodie op Las Vegas. Caesar heeft een stel druïden ontvoerd in lijn met zijn plan om het Gallische dorpje over te nemen. Hierbij lijkt het erop dat Panoramix, de Gallische druïde, landverraad heeft gepleegd en Caesar steunt.

Jij moet uitzoeken wat hier precies speelt en de plannen van Caesar dwarsbomen. Onderweg wordt direct duidelijk dat het avontuur boordevol knipogen naar andere titels zit. Zo wordt je tijdens het avontuur geholpen door een Romeinse spion genaamd Sam Shieffer, een parodie op Sam Fisher uit Splinter Cell. Daarbij lopen ze vijanden tegen het lijf die op Super Mario, Sonic en Rayman lijken.

Er is zelfs een eindbaas die Larry Craft heeft, een dikke, mannelijke variant van Lara Croft. In de zes verschillende omgevingen die Las Vegum biedt zijn ook de nodige games vertegenwoordigd. Donkey Kong schittert als enorm beeld bovenop een toren waar tonnen vanaf stuiteren, op posters in en om de arena komen SoulCalibur, Tekken, Mortal Kombat en Street Fighter voorbij en zelfs de maan uit Majora’s Mask ontbreekt niet. Asterix en Obelix XXL2 is in het begin van de game een feest van herkenning, maar uiteindelijk komen er zoveel parodieën voorbij dat het een overdaad wordt en het spel zelf een eigen gezicht mist.

Het gebrek aan een eigen gezicht is jammer, maar voor een game die zichzelf niet al te serieus neemt mag dit de pret niet drukken. Jammer genoeg weet de remaster rondom een iconisch stripduo op alle andere gebieden ook niet echt indruk te maken.

De game is op grafisch gebied niet de lelijkste, maar je merkt aan alles dat je met een oude game aan de slag gaat. Ditzelfde geldt voor het vechtsysteem dat iets meer diepgang kent dan het origineel, maar uiteindelijk toch gaat vervelen. Asterix & Obelix XXL2 is geen game om gallisch van te worden, maar weet ook in de remaster geen onuitwisbare indruk achter te laten.