A Young Doctor's Notebook Review

Het zit een net afgestudeerde, jonge dokter niet mee. Omringd door een diepe laag sneeuw, drie niet erg meelevende assistenten en een botte amputatiezaag moet hij zich gaan bewijzen. Bijgestaan door de oude versie van zichzelf stort hij zich in een nieuw en vooral zwaar avontuur. Dit en meerdere elementen gebeuren in A Young Doctor’s Notebook, een verfilming van de korte verhalen van de Russische dokter Mikhail Bulgakov.

De mini-serie speelt zich af in Rusland, tijdens de tijd van de Russische Revolutie. Het kantoor van de dokter (Jon Hamm) wordt doorzocht door de Russische overheid. Deze denkt namelijk dat de arts een morfineverslaving heeft. Als ze op een notitieblokje stuiten uit de beginjaren van de dokter wordt hij meegenomen in zijn eigen herinneringen.

Daarin blikken wij terug op de jonge dokter, nu gespeeld door Harry Potter-acteur Daniel Radcliffe. De wereld ligt aan zijn voeten wanneer hij slaagt met hoge cijfers. Dat blijkt echter niet zo te zijn, want hij wordt naar een ziekenhuis in de kleine stad Murveyo gestuurd. Daar wordt zijn vertrouwen door de drie mensen met wie hij moet samenwerken behoorlijk de grond in geduwd, aangezien ze alleen maar met volle lof spreken over hun net ontvallen dokter: Leopold Leopoldovich.

Zenuwen overmeesteren hem en black-outs zorgen ervoor dat hij zich in het heetst van de strijd, een bevalling met een dwarsligging, in dit geval, wil terugtrekken om de boeken in te duiken.

De verhalen in de mini-serie zijn gebaseerd op de ervaringen van Mikhail Bulgakov die in 1916 afstudeerde aan de medische universiteit van Kiev en die was aangewezen op een kleine ziekenhuis in Smolensk. Zijn ervaringen uit die tijd zijn opgenomen in zijn Country Doctor’s Notebook.

Radcliffe werd door zijn tegenspeler Hamm, die een groot fan is van het acteerwerk van de jongeman, gevraagd voor de rol als de jonge dokter. Hamm en de rest van de crew waren blij verrast toen Radcliffe vertelde dat hij een fanaat is van de Bulgakov-verhalen en dat het een eer zou zijn om de rol op zich te nemen. De motivatie om de rol goed neer te zetten is daarom des te groter en ook terug te zien op het scherm. Hamm, bekend van Mad Men waarin hij de charismatische Don Draper speelt, is ook een groot supporter van de verhalen.

Hoewel de serie uit nog maar vier afleveringen bestaat, is A Young Doctor’s Notebook geen serie die je even voor je plezier kijkt. De bloederige taferelen en duistere humor zijn ook zeker niet geschikt voor een breed publiek. De taferelen in de operatiekamer zijn erg grafisch en zeker niet voor een gevoelige maag. Bovendien is de sfeer in de serie vaak ongemakkelijk, maar dat maakt het tegelijkertijd ook wel weer amusant.

Als kijker leven we mee met Radcliffe als de onhandige en onzekere dokter. Het contact met zijn oudere variant is zowel interessant als ingewikkeld. Als je je bedenkt dat de oude dokter alleen maar terug denkt aan zijn verleden en niet daadwerkelijk een tijdmachine pakt en teruggaat in de tijd, dan voel jij je misschien licht geïrriteerd wanneer de dokters tegen elkaar praten en zelfs met elkaar op de vuist gaan. Een interessant concept, maar niet bijster goed uitgevoerd.

Er zijn vijf vaste personages die in elke aflevering voorkomen, aangevuld met een aantal patiënten van wie je verder niets hoeft te weten. Omdat de serie zich verder alleen op de dokter focust, hoef je niet in de war te raken over wie waar welke problemen heeft. Er gebeurt niet heel veel tegelijkertijd, maar problemen volgen zich wel redelijk snel achter elkaar op.

Er wordt niet teveel informatie naar je toe geslingerd, maar je moet zeker niet weglopen tijdens het kijken. Het tempo is goed en de serie blijft niet te lang hangen in een scène. Het is overigens wel moeilijk in te schatten of er een dag voorbij gegaan is, of zelfs meerdere dagen. Een patiënt is soms ineens verdwenen en de volgende komt al weer binnenstormen. Het tijdsbesef is daardoor, mede door de twee versies van de dokter, niet goed bij te houden.

Een groot compliment gaat naar het acteerwerk. Iedereen is goed op elkaar ingespeeld en zet zijn of haar karakter met veel gevoel neer. Vooral Radcliffe geeft ons een indrukwekkende prestatie van zijn doen. De overtuigingskracht waarmee hij voor de zoveelste maal zijn hoofd stoot aan de lamp, een been moet amputeren met een botte zaag of zichzelf overgeeft aan de morfine is bijzonder sterk.

De feldsher (medische hulp), gebracht door Adam Godley, brengt ook zeker een glimlach naar je gezicht, met zijn aandoenlijke aanhankelijkheid en trouw. Hij is graag in het bijzijn van de dokter en dat werkt de jongeman vaak op de zenuwen. Godley heeft hem een geweldige, half serieuze-half onnozele uitstraling gegeven, wat perfect past bij de serie.

Er zitten veel aspecten in waarvan wij hedendaags geen blijk van hebben. Vroeger trok de dokter geen mondkapje en handschoenen aan, tijdens een operatie lag je in een niet steriele kamer en als klap op de vuurpijl is er geen sprake van verdoving. De patiënten krijgen een dosis morfine in hun mik geduwd, waarna de dokter vervolgens aan de slag gaat. Als je niet zeker weet of de patiënt echt niets voelt wanneer de dokter zijn mes in het vlees zet, dan zit je toch met zenuwen in je buik naar het scherm te kijken.

De grens tussen shock en lachen is erg klein, vooral wanneer de dokter na uren van zagen het eerste been eraf weet te krijgen en het vervolgens op de grond gooit. Dat laatste zorgt voor een komisch moment, wanneer de twee dokters elkaar weer eens te lijf gaan en de oudere over het stuk been struikelt.

Als je niet van bloed en zeer pijnlijke situaties houdt, is het geen serie voor jou. Het is soms moeilijk te volgen doordat enkele dagen slecht in elkaar overlopen en er af en toe dingen gebeuren waar geen verklaring voor zijn (ineens heeft de jonge dokter buikkrampen). Het eerste seizoen bestaat uit vier afleveringen van zo'n twintig minuten.

Na het kijken van het eerste seizoen heb je geen voldoening, het verhaal voelt nog niet compleet en lijkt gewoon op een bepaald punt afgekapt. Het heeft een open einde, dus er belooft nog meer aan te komen. Hoewel het niet een knaller is, is het wel een afwisseling van de meeste actie-gerelateerde series van tegenwoordig en zeker het kijken waard.