Splinter Cell 2018 - Hoe ligt de game in de lijn der verwachting?

Heel eventjes was op de website van Amazon Canada een afbeelding te zien van een nog onaangekondigde Splinter Cell game. De pagina is inmiddels verdwenen, maar stel dat Splinter Cell 2018 toch opduikt later dit jaar, hoe zal het spel er dan hoogstwaarschijnlijk uitzien?

De eerste Splinter Cell game stamt alweer uit 2002. In Tom Clancy’s: Splinter Cell, stap je voor de eerste keer in de laarzen van speciaal agent Sam Fisher. In de daaropvolgende games zijn elementen van het spel constant aangepast, wij nemen die veranderingen met je door.

Voor een agent die niet ontdekt mag worden, is het in de schaduwen opereren uiterst belangrijk. Fisher, maar ook de rest van organisatie Third Echelon, zit er niet op te wachten om lastiger vragen over werkgevers te krijgen. Onopgemerkt door een map sluipen is daarom één van de meest basale onderdelen van Splinter Cell.

In de eerste titel komt dat voornamelijk neer op letterlijk in de schaduwen blijven. Hangt er een lamp boven een gang, dan schiet je die uit om ongezien naar de andere kant te komen. Hetzelfde geldt voor lampen op tafels vlak bij computers die je moet hacken, of het ongezien moeten verhoren van een vijand.

Hoe meer de Splinter Cell games evolueerden, hoe groter de mogelijkheden. Een lamp hoefde niet stuk maar kon ook gewoon met de knop uitgeschakeld worden en hoe donkerder jouw uitrusting hoe makkelijker sluipen was. In de laatste Splinter Cell titel, Blacklist, kon je jouw volledige uitrusting aanpassen aan informatie die je had gekregen over een locatie. Van urban warfare midden overdag, tot nachtelijke avontuurtjes waarbij donkere kleding een must is.

Zodoende ligt het in de lijn der verwachtingen dat ook in Splinter Cell 2018 een flinke hoeveelheid keuzemogelijkheden aanwezig zijn. Want zelfs na de gebeurtenissen in Blacklist, zit Fourth Echelon (voorganger Third Echelon is ondertussen opgeheven) niet te wachten op ontdekt worden.

Wie Deus Ex heeft gespeeld, weet dat hoofdpersonage Adam Jensen een behoorlijk iconische stem heeft. Stemacteur Elias Toufexis heeft de stem van Jensen in Human Revolution en Mankind Divided op zich genomen en het zou uiterst merkwaardig zijn om Jensen opeens met een andere stem te horen. In Splinter Cell gebeurde zo’n switch wel.

Tot aan Splinter Cell Conviction werd de stem van Sam Fisher door Michael Ironside ingesproken. Een zware bromstem die perfect past bij een recht-voor-zijn-raap geheim agent. Voor Splinter Cell Blacklist, besloot Ubisoft over te stappen op Eric Johnson, wat veel fans niet beviel. De vraag is dus of Ubisoft weer teruggaat naar de stemacteur die je ook misschien kent van Starship Troopers, of vasthoudt aan de slechterik uit de Fifthy Shades films….

Opgezet als geheim onderdeel binnen de NSA, is Third Echelon de organisatie waar Sam Fisher zijn werk voor uitvoert. Als oud Navy SEAL is hij de man in het veld, ondersteund door oude vriend Lambert, technisch genie Anna Grimsdotter en ondersteuner Vernon Wilkes.

Hoe verder de games in de franchise komen, hoe meer complotten er door Third Echelon worden ontdekt. Ook de organisatie zelf blijkt zo lek als een mandje en voor je het weet, word je als Fisher zelf opgejaagd door voormalige collega’s van de NSA.

In Splinter Cell Blacklist is Fisher ondertussen weer actief in een nieuwe organisatie met de naam Fourth Echelon. We zullen het verhaal niet spoilen, maar gebeurtenissen in Conviction en Double Agent, hebben ervoor gezorgd dat er een nogal drastische schoonmaakronde plaats heeft gevonden bij de NSA. Voor Splinter Cell 2018 is het dus de vraag of we mee terug worden genomen in de tijd dat Fisher nog bij Third Echelon zat, of hij na de gebeurtenissen van Blacklist bij de vierde versie is gebleven.

Behalve tripjes naar landen waar er een dictator aan het hoofd staat en militairen uitgeschakeld mogen worden zonder een missie te falen, kan het ook anders. Zo zijn er flink wat missies in Splinter Cell waarbij je wordt gedwongen in de schaduw te blijven en je enkel vijanden uit mag schakelen op een niet dodelijke manier. Ook dat is door de serie heen flink op de schop gegaan.

Waar je in de eerste Splinter Cell door gebrek aan kogels werd gedwongen stilletjes te doen, mocht je er in Blacklist als je dat wilde er gewoon op los knallen. Niet bepaald een nette manier van een missie afhandelen, maar zo wist je in ieder geval zeker dat er geen verrassingen op een hoek stonden.

Gelukkig was het wel degelijk mogelijk (en een stuk makkelijker) om ongezien door een level te sluipen, een missie te voltooien en weer rustig weg te glippen. Het is te hopen voor Splinter Cell 2018 dat die manier van een missie op meerdere manieren te kunnen voltooien weer aanwezig is.

Een geheim agent kan natuurlijk niet op pad zonder de nodige gadgets bij zich te hebben. In de eerste Splinter Cell games was dat arsenaal nog redelijk standaard, maar na verloop van tijd werd het beter. Werpbare geluidsmakers die vijanden afleiden, EMP granaten om camera’s uit te schakelen, een camera die je ergens kan plaatsen om vijanden in de gaten te houden of jouw eigen drone? Niets is te gek voor Sam Fisher.

Net als in het echte leven zijn dergelijke speeltjes behoorlijk prijzig en moest je in Splinter Cell Blacklist flink in de buidel tasten voordat je met de gadgets aan de slag mocht. Dat neemt niet weg dat de drone met verdoofpijltjes een must was voor gamers die zo geruisloos mogelijk door een level wilden zonder iemand om te brengen.

Voor mensen die liever voor een directe aanpak gingen, waren er ook handgraten, vuurbommen en zware machinegeweren te koop met verdiend geld. Want zodra er een alarm afgaat, is het soms maar beter om het grootste wapen en de zwaarste explosieven bij de hand te hebben!