Redactie Top 5 2013: Lars Paymans

Alweer ruim een jaar versterkt Lars het team van XGN. Met enige regelmaat schrijft hij wat berichtjes en hij kijkt af en toe andermans artikelen na. Waar hij dit jaar echter mee in de schijnwerpers stond, was zijn ijzersterke debuut op het witte doek van de XGN video’s. Nu nog even kijken wat zijn favoriete games van 2013 waren!

Als ik één game niet had verwacht in mijn top 5 van dit jaar, dan is het Call of Duty: Ghosts wel. Drie jaar lang heb ik de CoD-games zo goed als overgeslagen, maar met Ghosts vermaak ik me weer prima in de multiplayer. Er valt voor mij immers genoeg nieuws te ontdekken na drie jaar afwezigheid.

Deze game heeft een hele berg treinreizen voorbij laten vliegen. Misschien niet door het wat saaie verhaal, maar wel door de tactische gameplay die perfect werkt op de 3DS. Iedere gevecht is spannend, aangezien je een gesneuveld personage voorgoed kwijt bent. Met meer dan twintig uur op de klok ben ik de game nog steeds niet beu.

De enige next-gen game die dit jaar op current-gen consoles verscheen. Rockstar heeft een ongekende prestatie geleverd door een enorme wereld tot leven te wekken, die gevuld is met interessante personages en activiteiten. Ik vermaak me bovendien na de story mode nog steeds prima in GTA Online. Met een golfclub en een helm op achter andere spelers aanrennen gaat niet snel vervelen.

Nintendo blijft me verbazen. Door een - op het eerste gezicht traditioneel - vervolg op een game te maken, leveren ze ineens de meest vernieuwende Zelda in jaren af. Lastige puzzels, prachtige 3D-effecten en een hele nieuwe manier om items te verzamelen. A Link Between Worlds is de perfecte handheldgame en een prachtige ode aan trouwe Zeldafans.

Omdat ik de recensie van BioShock Infinite deed, kreeg ik de opdracht om de game in één dag uit te spelen. Juist hierdoor maakte het verhaal een enorme indruk op me, en bleef ik met open mond en vierkante ogen naar het scherm staren toen de aftiteling voorbij rolde. Deze game moet je gespeeld hebben.

Luigi's Mansion op de Gamecube is één van mijn favoriete Gamecube-games ooit, maar dit vervolg verveelt enorm snel. De puzzels zijn soms leuk gevonden, maar het constant teruglopen en zoeken raakte ik na een paar uur al zat. Ook was er van de spanning uit het origineel weinig meer over. Jammer Luigi, dit had jouw jaar kunnen zijn.