Column: Wat is er mis met Mitty?

Bioscoopexploitant Pathe is goed bezig de laatste tijd. Er was vorige week een voorpremière van Saving Mr. Banks, maar ook van The Secret Life of Walter Mitty. En van die laatste ben ik een beetje geschrokken.

Door het interview met Paul Trijbits heb ik de voorpremiere van Saving Mr. Banks gemist, maar gelukkig heb ik Ben Stillers nieuwe film wel gezien. Eenmaal thuis vind ik het altijd leuk om op Twitter iets over de film te zeggen, maar ook om even te bekijken wat de meningen van overige filmcritici zijn. Niet dat ik mijn tweet daarop aanpas, maar soms denken mensen heel anders over een film en dat is heel fascinerend.

Dat 'bekijken hoe anderen de film beoordelen' kan op Metacritic (wat ook voor games is), maar ook op RottenTomatoes. Ik was zo verbaasd over het cijfer dat ik op Metacritic tegenkwam, dat ik geshoqueerd naar RottenTomatoes surfde. Zag ik dit goed, vonden andere recensenten de film een onvoldoende waard? Slechts 33% stond er op RottenTomatoes. Oké, het zijn nog maar vijftien recensies, maar is dit echt hoe mensen over deze toffe productie denken?

Ik kan er met mijn pet niet bij. Natuurlijk kun je het nooit allemaal met elkaar eens zijn, maar The Secret Life of Walter Mitty is een hele aandoenlijke film met prachtige omgevingen, grappige effecten en ook nog eens een soort vrijheidsgevoel dat niet veel films anno 2013 weten te bewerkstelligen. Wat overigens niet wil zeggen dat ik hem per direct voor een Oscar wil nomineren, want perfect is hij echt niet.

Toch is een onvoldoende echt niet terecht. Dit is niet zomaar een Ben Stiller-film. Het is er, ten eerste, eentje waarin hij zich niet als een complete Zoolander (lees: idioot) gedraagt, want het is niet een typische komedie zoals we hem kennen. Het is juist meer een speelfilm die tegen een romcom aanschuurt, maar waarin ook hier en daar wat humor zit. Geen poep-en-plas-humor, maar juist lieve ietwat nerderige humor.

Grappig dat Ben Stiller een totaal andere film doet, maar hem ook nog eens helemaal zelf heeft gemaakt. Dat wil zeggen, hij is de regisseur van The Secret Life of Walter Mitty. Dat is niet helemaal nieuw voor hem, want eerder zat hij aan het roer van Tropic Thunder, The Cable Guy en Zoolander.

Toch is het heel knap dat iemand zowel een film kan regisseren als er zelf in kan acteren. Je moet niet alleen je eigen quotes onthouden, maar ook andere acteurs aansturen. Je moet een heel scherp beeld voor je zien, maar tegelijkertijd dit zelf ook nog eens het beste kunnen uitdragen, want hij is immers de hoofdpersoon.

Het is een heerlijke film die bij mij absoluut gevoelens opriep, maar in de recensies van anderen is te lezen dat hij juist helemaal geen gevoel oproept en alleen maar vol zit met sluikreclame. Misschien had de recensent net de film The Greatest Movie Ever Sold gezien, want om een film daar nou een onvoldoende om te geven gaat echt een brug te ver.

Is The Secret Life of Walter Mitty een film als Cloud Atlas? Een film die je maar net moet grijpen of moet snappen om ervan te houden? Ik ga er vanuit dat dat het probleem is. De trailer van Mitty is helemaal niet misleidend geweest, misschien zelfs iets te onthullend. Toch weet je wel precies wat je kunt verwachten als je die trailer bekijkt, dus vanwaar die verongelijkte recensies? Hopelijk krijgen die schrijvers snel een bevrijdend gevoel zoals dat in de film zo fijn aanvoelt, want dat kunnen ze overduidelijk goed gebruiken.