Column: Digitale games moeten gewoon games zijn, geen licenties

Als je een digitale game koopt, dan ben je daar niet echt de eigenaar van. Volgens Ralph is het hoog tijd dat daar verandering in gaat komen.

Het wordt vanaf nu duidelijk aangegeven op Steam wanneer je op het punt staat om een ‘game’ aan te schaffen. Valve laat weten dat je eigenlijk niet een game koopt, maar een licentie om de game te mogen spelen. Het klinkt als een klein verschil - je kan immers gewoon met de game aan de slag - maar het kan verregaande gevolgen hebben.

Raak je namelijk de toegang tot Steam kwijt op de één of andere manier, dat betekent dat je ook dat je de toegang tot al je games verliest. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren als je account geband wordt, maar ook in het geval als Steam ophoudt met bestaan. Zelfs een onfortuinlijke fout op de IT-afdeling kan ervoor zorgen dat je een collectie van duizenden euro’s kwijtraakt.

Nu klinkt sommige situaties in het geval van Steam nogal onwaarschijnlijk. Er zijn vrijwel nooit problemen met de servers en Valve is bovendien één van de gezondste bedrijven op financieel vlak in de hele game-industrie. We zien dus niet snel gebeuren dat Steam omvalt. Maar deze situatie geldt niet alleen voor Steam.

Ook bij de meeste andere storefronts betaal je voor een licentie en niet een game. Heb je bijvoorbeeld veel digitale games van Ubisoft, dan moet je je misschien zorgen gaan maken over de dalende waarde van aandelen en slechte financiële cijfers. Je wil met je games sowieso niet afhankelijk zijn van de bevlieging van aandeelhouders of een bedrijf. Met een licentie heb je nergens recht op.

Hoe digitale games verkocht worden moet dan ook veranderen. Het zou geen verschil moeten maken of je een fysieke game in huis haalt of een digitale, jij moet als consument eigenaar zijn van het product. Zelfs als je bewust aan het cheaten bent geweest in Counter-Strike 2, moet dat geen reden zijn waarom je vervolgens niet je 500 singleplayer games meer kan spelen.

Door wetgeving wordt nu juist duidelijk gemaakt dat het gaat om een licentie en niet om een game, maar dat is de verkeerde manier om het aan te pakken. Gamers zullen daardoor niet ineens stoppen met het kopen van games op Steam of in de PlayStation Store en de consument heeft aan het einde van de dag geen poot om op te staan als hij of zij de toegang verliest.

Je zal je nu alleen wel afvragen hoe dat dan geregeld moet worden. Het voordeel van digitale games is juist dat ze allemaal op één plek staan en dat je ze niet lokaal hoeft op te slaan. Als ik zin heb om Half-Life 2 na twintig jaar weer op te starten, hoef ik simpelweg de download op Steam maar aan te zetten, in plaats van een lokale zoekactie op te starten naar een Orange Box die verstopt zit onder een laag van vijf meter dik stof.

Gelukkig is er al een storefront die het juiste voorbeeld geeft. Bij GOG koop je namelijk geen licentie voor een game, maar word je wel daadwerkelijk de eigenaar van het product. Tegelijkertijd blijft wel het gemak bestaan van de storefronts van tegenwoordig.

Start je GOG Galaxy op, dan zal je net zoals Steam een overzicht krijgen van je game-collectie en kan je naar hartelust de titels in kwestie downloaden en spelen via de launcher. Daarnaast heb je ook een andere optie. Via GOG kan je namelijk ook de installer zelf downloaden. Dat is hetzelfde bestand die vroeger stond op een schijfje als een digitale PC game kocht.

Als de servers van GOG ooit sluiten, dan heb je simpelweg de mogelijkheid om alle bestanden van de games te downloaden en te branden op schijfjes of ze allemaal te zetten op een grote HDD of SSD. Het zal een flinke klus zijn als je een grote collectie hebt, maar de optie is er en dat is het belangrijkste. Hopelijk zullen andere storefronts daar ooit van leren - of gedwongen worden door overheden en instanties.