Yoshi's New Island Review

Het moederinstinct is iets natuurlijks, moeders fungeren als een soort beschermengel over hun kroost. Wie alleen al kwaadaardig naar hun kind wijst, kan verdoemen. De band tussen Yoshi en baby Mario is niet van natuurlijke aard, maar dat Yoshi die kleine beschermt alsof zijn leven er vanaf hangt is zeker.

Yoshi's New Island is het rechtstreekse vervolg op Yohi's Island DS waarbij er één groot verschil is. In de DS-game van toen waren de vaardigheden van Yoshi afhankelijk van welke baby hij op zijn drakenrug had zitten. Toen wisselde je steeds af tussen baby Mario, baby Peach, baby Donkey Kong, baby Wario en baby Bowser. Soms was dat best verwarrend en het mooie is dan ook dat je in Yoshi's New Island al die baby's kunt vergeten. De enige die je steeds in de gaten moet houden zijn Yoshi en baby Mario.

Voor de rest is Yoshi's New Island een platformgame zoals je mag verwachten van Nintendo: een dun verhaal waarbij je achterna wordt gezeten en in diverse werelden, die onderverdeeld zijn in levels, het verhaal tot een goed einde moet brengen. Heel lang duurt de game niet overigens met maar zes werelden, daar hadden best twee bij gemogen. Maar helaas.

In onze impressie was de angst er al dat Yoshi's New Island te makkelijk zou zijn. Nu, na het bereiken van de aftiteling, kan geconcludeerd worden dat dit daadwerkelijk het geval is. Je zult makkelijk de credits op je eindscherm zien halen met nog zeker vijftig leventjes. En wat dat betreft biedt het onlangs verschenen Donkey Kong Country: Tropical Freeze (Wii U) meer uitdaging.

Toch mag dat de pret niet drukken, want een avontuur met draak Yoshi en baby Mario staat nog steeds garant voor een hoop pret. De kracht zit 'm in de diversiteit in de gameplay en het is knap om te zien hoe er na tig levels gespeeld te hebben nog steeds nieuwe vijanden verschijnen. Er zijn de standaard vijanden die Yoshi kan opslikken om vervolgens een ei eruit te poepen, dat is niet moeilijk. Maar later verschijnen deze zelfde knaapjes in hele andere gedaanten waardoor ze lastiger zijn om te verslaan. Uiteindelijk worden de ventjes zelfs ware pyromaantjes.

Elke vijand vraagt om een andere aanpak. Vaak kan Yoshi wel op hun koppen springen of ze opslikken, maar er zijn vijanden waarbij dat niet werkt. Dan moet Yoshi iets anders in de omgeving gebruiken om ze te pletten zoals een grote, ronde, sterke bal. Ook de eindbazen die elke wereld heeft zijn erg leuk en Yoshi's New Island pakt dit beter aan dan de gemiddelde Mario titel.

De afwisseling per eindbaas is groter, elke keer moet je iets anders doen. Zonder verder te spoilen: met name de eindbaas van wereld vijf is erg tof. De eindbaas na wereld zes is daarentegen wat teleurstellend, maar let vooral op het filmpje na de credits. Hoe dan ook, de gameplay met het oog op het verslaan van vijanden wordt nooit saai.

Dat geldt ook voor de gameplay zelf. Continu ben je andere dingen aan het doen. Natuurlijk kan Yoshi springen en vliegen en buizen in, maar de levels schotelen je steeds iets anders voor. Net als je bijvoorbeeld denkt dat je het wel gehad hebt met de standaard levels die je van links naar rechts op je dooie gemakje kunt doorlopen (er is geen tijdlimiet zoals in de Mario games), volgt er een level waarbij je voor je leven moet rennen. Dan komt er namelijk een haai achter je aan en vallen de stukken grond onder je drakenvoeten weg als je niet snel genoeg naar rechts rent.

En net als je denkt dat de game saai begint te worden omdat het té makkelijk is, wordt de moeilijkheidsgraad toch iets omhoog geschroefd. Dit gebeurt in wereld 4. Dan krijg je te maken met moeilijkere platformsituaties waarbij je wel je best mag doen om alles uit een level te halen. Dan passeren er stukken waarbij er geen grond meer is en je dus geen fouten in de lucht mag maken en dat soort dingen. Geloof ons: al heb je bij de aftiteling een overdosis aan levens verzameld, Yoshi's New Island kent geen saaie momenten. Nooit!

Wat bovendien een grote uitdaging is, is om alles in een level te ontdekken. Yoshi houdt van gouden muntjes, maar elk level zit ook vol met rode munten die verzameld kunnen worden, sterren en allerlei verborgen plekjes. Je bent bijna een Nathan Drake op zoek naar schatten. Overal kun je zomaar ergens in verdwijnen omdat je een verborgen stukje level hebt ontdekt en overal kunnen verborgen wolkjes zijn. Wolkjes waar je bijvoorbeeld een ei tegenaan moet schieten. Het lijkt wel een kindersurprise waar dan een verrassing uitrolt. Soms is dat een trappetje dat je nodig hebt om een ander stukje gebied te bereiken, maar het kan net zo goed uitpakken in wat sterretjes of een extra leven.

Zo verslavend als het is om in games loot te verzamelen, zo verslavend is het om elk plekje in Yoshi's New Island te ontdekken. Ook dan ontdek je speciale deurtjes. Net zoals in Yoshi's Island kan Yoshi weer verschillende gedaantes aannemen in bepaalde stukken van de levels. Zo kan hij veranderen in onder meer een mijnkarretje, een bobslee en een drilboor, en race je op die manier tegen de klok om zoveel mogelijk muntjes te verzamelen. Erg leuk voor de afwisseling en bovendien maakt de 3DS goed gebruik van de gyrosensor. Want ja, dit doe je door de handheld naar links en rechts te kantelen.

Hét nieuwe aspect van Yoshi's New island: enorm grote eieren! Geregeld in de game zal Yoshi een reusachtig ei ontdekken dat hij de lucht in kan slingeren om allerlei obstakels te verpulveren. Ook moet hij af en toe met dat ei het water in waarbij het ei fungeert als anker. En zoals je misschien wel verwacht had: de eindbaas moet ook zo'n groot ei tegen zijn harses krijgen. Het nieuwe element pakt zonder twijfel uit en we hebben niets meer dan lof.

Wat verder bewonderenswaardig is aan Yoshi's Island is de mooie getekende levels. De werelden zijn stuk voor stuk plaatjes, schilderijtjes waarvan jij de verhalen aan het vertellen bent, of in ieder geval beleven. Elk level ziet er anders uit en het kleurgebruik is prachtig. Het is enkel jammer dat 3D niet echt wat toevoegt. Verder is de audio goed verzorgd met fijne deuntjes. Yoshi heeft natuurlijk een zeer hoog knuffelgehalte en met de geluiden die hij uitkraamt wordt dat gevoel alleen nog maar versterkt. Wel word je het op een gegeven moment beu om het geluid aan te horen als Yoshi zijn tong uitsteekt.

Al met al is Yoshi's New Island een lieve leuke titel geworden. Qua uitdaging valt er weinig plezier te bleven, daarvoor heeft Nintendo betere games uitgebracht, zoals Donkey Kong Country: Tropical Freeze. Het maakt wel dat Yoshi's New Island perfect voer is voor de jongere gamers en dan nog geldt dat de game ook leuk is voor volwassenen. De levels zijn enorm gevarieerd en het aanbod aan vijanden verveelt nooit. Het zal niet voor iedereen must-have titel zijn, maar als je ook maar een beetje sympathie hebt voor Yoshi, dan is New Island jouw man... eh draak.