Stereo Aereo Review - Rocken in de ruimte

Met een band door de ruimte vliegen om op tijd bij je eigen concert te komen. Het klinkt doldwaas, maar dat is in grote lijnen het verhaal van deze nieuwe ritmische game. In de Stereo Aereo review wordt duidelijk of dit futuristische avontuur het proberen waard is.

Wat doe je, als je met jouw net gevormde band een kans krijgt om te spelen op een groot festival, waar enorm veel bezoekers kunnen genieten van jullie muziek? Als het aan Stereo Aereo ligt, de eerste game van ontwikkelaar The Stonebot Studio, dan vlieg je als de gesmeerde bliksem naar de andere kant van de ruimte om op tijd voor dat optreden aanwezig te zijn.

En dat is dan ook precies wat je in deze futuristische ritme-game doet. Jij krijgt de controle over een van de ruimteschepen van de band Stereo Aereo (er zijn er drie in totaal met enkel cosmetische verschillen) en jouw einddoel is om het optreden van hun leven te halen. Dit doe je door de in totaal acht levels te voltooien, zonder daarbij het loodje te leggen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot.

Want op jouw weg naar het festival zitten een heleboel obstakels die jij moet zien te ontwijken. En dat doe je door mee te gaan in het ritme van de muziek die tijdens het spelen gedraaid wordt. In feite kun je de game goed vergelijken met een omgekeerde versie van bijvoorbeeld Guitar Hero. Zo heb je een lang recht speelveld dat veel wegheeft van de hals van een gitaar. Hierop heb je verschillende lijnen waar jij jouw ruimteschip kunt manoeuvreren.

Vervolgens komen er allerlei objecten naar beneden vallen die jij moet ontwijken door naar links of naar rechts te sturen, of moet schieten om zo punten te scoren. Uiteindelijk behaal je per level een eindscore die je vervolgens kunt vergelijken met de resultaten van andere spelers middels leaderboards.

Daarmee toont Stereo Aereo veel gelijkenissen met reeds verschenen mobiele games als Subway Surfers, waarin treinen moeten worden ontweken door naar naastgelegen sporen toe te springen. De twist die de eerstgenoemde game met zich meebrengt is echter het ritmische aspect. Er wordt als het ware een vleugje Rhythm Paradise in de mix gegooid.

Alleen door je bewegingen af te stemmen op de maat van de muziek, kun je de in totaal acht levels tot een goed einde brengen. Dat is een taak die voor de gemiddelde speler uiterlijk twee uur in beslag neemt. In die twee uur kun je de acht levels voltooien en de in totaal vier bazen die je tussendoor tegenkomt verslaan. Het moet gezegd worden, de hoeveelheid content in Stereo Aereo is wat magertjes, maar daar staat wel een zacht prijskaartje van slechts zeven euro tegenover.

De intentie van de game is niet om je weken in zijn greep te houden. Stereo Aereo is typisch zo’n game die je tussendoor even een half uurtje oppakt om vervolgens weer met wat anders verder te gaan. De gameplay is daar gewoonweg te eentonig voor. Je doet constant hetzelfde, waarbij alleen de omgevingen en het uiterlijk van de obstakels veranderen.

En gelukkig zijn die omgevingen een stuk minder eentonig dan de gameplay die de ritmische game te bieden heeft. Zo doorkuis je niet alleen een futuristische metropool, maar kom je ook een zanderige woestenij en zelfs een gevangenis tegen. Elke omgeving is op een stilistische manier vormgegeven en zit vol met kleine details. Het grafische aspect is, samen met de op de jaren tachtig geïnspireerde muziek, het sterkste punt van Stereo Aereo.

Want ook de muziek in de game is prima te behappen. Tijdens het spelen kun je de ritmes van de muziek goed bijhouden, en verder is de muziek gewoon lekker om naar te luisteren tijdens het spelen. Zeker als je een goede combo te pakken hebt kun je helemaal opgaan in de gedraaide tunes, en op die momenten komt de game tot leven.

Het is dan ook jammer dat je dikwijls heel abrupt uit datzelfde ritme getrokken kunt worden. Door de soms onlogische volgorde van obstakels en de vele lichteffecten en andere drukte op het scherm raak je meer dan eens het overzicht kwijt, wat vaak resulteert in de dood. Het grafische likje verf van de game mag dan wel enorm aantrekkelijk zijn, tijdens het spelen kunnen die onschuldige achtergronden plots je grootste vijand worden.

De game moet dan ook niet gezien worden als de blockbuster van dit jaar. De gameplay van Stereo Aereo is simpel en makkelijk op te pakken, en daarom bedoeld om lekker zo nu en dan tussendoor gespeeld te worden. De toffe soundtrack en leuke grafische stijl zorgen in ieder geval voor een leuke audiovisuele presentatie.

Helaas kan die grafische stijl soms ook tegenwerken door alle effecten die op het scherm getoond worden. Hierdoor raak je het overzicht soms kwijt, waardoor je onnodig ten onder gaat. Dit, samen met het feit dat de hoeveelheid content wat tegenvalt, maakt Stereo Aereo een leuke snack voor tussendoor. Maar niet eentje die de honger snel zal stillen.