Sonic the Hedgehog 4 Review

Of je nu jong of oud bent, iedere gamer weet meteen wie aangeduid wordt met 'blauwe egel'. Dat is de supersnelle Sonic! Hij is al op diverse consoles verschenen en in verschillende games. Maar met Sonic the Hedgehog 4 gaan we terug naar de roots.

Als we heel wat jaartjes terug in de tijd gaan, komen we aan in 1991. Dit was het jaar waarop Sonic gelanceerd werd op de Sega Mega Drive en dit was een groot succes. Niet zo gek, want de game deed iets nieuws voor die tijd. Als een bal kon je de blauwe Sonic oprollen waardoor je ontzettend snel kon rennen. Behalve vijanden doden en ringen verzamelen, ging het er om dat je alles zo snel mogelijk deed in deze platformer.

Eindelijk terug naar de goede oude tijd
Ondanks het succes van deze formule keerde Sonic in de rest van de jaren terug in allemaal andere soorten games. Een poging werd gedaan om mee te gaan met de tijd. Gooi Sonic in een 3D-jasje, laat Sonic dit doen, laat Sonic dat doen. Maar nooit meer werd het zoals het was en waarom zou je sleutelen aan een formule die al goed was? Niet gek dus dat de fans van het begin de Sonic games al lang achter zich hebben gelaten. Maar voor deze mensen geldt: word wakker! Sonic the Hedgehog 4 is niet een zoveelste Sonic game, maar één zoals je het al jaren wilde hebben.

Sensationeel begin
Zodra je de game start, zul je namelijk een muziekje horen dat letterlijk als muziek in de oren klinkt. Herkenning is soms fijn, maar nu meer dan fijn. Als je dan ook nog een het eerste leven opstart, dat begint in de Splash Hill zone en lijkt op Green Hill zone, is duidelijk dat het muziekje enkel de voorpret is. Want Sonic is terug van weggeweest! In zestien levels zul jij datgene doen waar je al jaren op gehoopt hebt. Het is net zoals vroeger, maar beter doordat de game grafisch wel met de tijd is meegegaan. Daarnaast is het geen remake van de eerdere delen, maar een geheel nieuwe game.

Zestien diverse levels
De zestien levels die je doorloopt zijn opgesplitst in vier delen, waarvan deze elk weer bestaan uit drie levels om af te ronden met een eindbaas. De eerste act is dus Splash Hill zone, de tweede is Casino Street zone, de derde is Lost Labyrinth zone en de vierde Mad Gear zone. Het leuke is dat al deze acts er totaal anders uitzien en aanvoelen.

Het casino gedeelte oogt super druk en kleurrijk en daar heb je regelmatig het gevoel dat je een bal in een flipperkast bent. Terwijl je met de Lost Labyrinth echt het gevoel hebt, beland te zijn in een labyrint. Denk maar niet dat het makkelijk is, want springen en rennen draait wel om timing.

Ook zul je genoeg vijanden tegenkomen. Het is erg leuk dat je vanuit de lucht op een vijand kunt mikken, vervolgens op hem springen en dan weer gelijk doorspringen op de volgende vijanden. Het locksysteem hiervan werkt verbazingwekkend goed en het oogt en speelt ook nog eens leuk. Denk echter niet dat je daar constant mee bezig bent, want afwisseling is er genoeg. Zo zul je een keer als een Donkey Kong in een treinkarretje belanden en op en grote draaischijf moeten lopen om verder te komen.

Neem dus gerust van me aan dat de levels erg tof zijn om te doen. Bovendien hoef je niet op chronologische volgorde te spelen, niet dat alles direct speelbaar is, maar je kunt bijvoorbeeld wel snel aan de slag met het eerste level van Act III zonder eerst de vorige levels af te ronden.

Score neerzetten
Als vanouds maak je snelheid, verzamel je ringen, spring je, minder je vaart om vervolgens weer als een gek vaart te maken. Hoe sneller, hoe beter, want alles gaat uiteindelijk om het neerzetten van een goede score. Bovendien als je het level niet in tien minuten haalt, ben je sowieso al game over. Een goede score bereik je door snel te zijn en veel ringen te verzamelen, want aan het eind van elk level worden deze punten bij elkaar opgeteld.

Te korte duur en winkelversie had niet misstaan
Helaas moet gezegd worden dat de game wel van erg korte duur is. Na twee uur heb je het einde wel gehaald. Het kan zelfs sneller. Het is dan ook de eerste episode die nu is uitgebracht. Nu is het wel zo dat de game maar 1200 Microsoft Points kost of 13 euro in de PlayStation Store, maar de keuze valt te betreuren. Want was het niet mooier geweest een retailversie uit te brengen met tig levels? Nu heb je enkel een download in handen waarmee je zo klaar bent, bovendien zou de game op schijfje toch echt wel je gamecollectie sieren. Want Sonic in 2D is hot!

Toch is het niet zo dat je na de korte speelduur klaar bent met Sonic the Hedgehog 4. De replaywaarde is groot, de levels zijn kort waardoor je ze altijd even op kunt pakken om nog eens een score te verbeteren. Uiteraard kent de game ondersteuning van trophies en achievements, zo zul je er één kunnen behalen als je het eerste level sneller dan in een minuut weet te voltooien.

Aanrader!
Daarom is het wachten dan ook op de volgende episode van Sonic. Dat de blauwe egel ooit nog goed op zijn pootjes terecht zou komen, had wellicht niemand verwacht, maar Sonic the Hedgehog 4 is het downloaden waard. Ga terug naar het begin, maak snelheid, schakel vijanden uit, neem het op tegen Dr. Eggman, verzamel ringen en geniet! Daarbij oogt de game ook nog eens mooi en gaat het goed mee met zijn tijd. Maar 2D blijft gelukkig overeind en daarbij is het niet alleen geschikt voor de oude Sonic garde, maar ook 2D-liefhebbers die eens een échte Sonic game willen spelen!