Smash Court Tennis 3 Review

Momenteel heb je voor de Xbox 360 de Top Spin franchise en daarnaast is er het meer arcade-achtige tennis: Virtua Tennis. Kort geleden verscheen Top Spin 3 wat toch echt een pareltje was. Nu is er dan Smash Court Tennis 3 bijgekomen, maar weet deze game zich staande te houden?

Smash Court Tennis 3 zou twee weken na Top Spin 3 het levenslicht zien, totdat beslist werd dat de game toch nog even een paar keer uitgesteld moest worden. Durfden de makers de strijd toch niet met topper Top Spin 3 aan? Het zou inderdaad een gewaagde keuze geweest zijn. In deze recensie zal niet teveel een parallel getrokken worden met Top Spin 3, want dat die game staat als een huis weten we inmiddels wel. Wat heeft Smash Court Tennis 3 ons precies te bieden?

Gebruiksvriendelijk menu
Smash Court Tennis 3 is een simulatie tennisgame en op dat punt wel vergelijkbaar met Top Spin 3 en dus niet Virtua Tennis. Zodra je de game opstart, word je vrolijk zodra je door het overzichtelijke menu scrolt, want elke keer als je iets aanklikt hoor jet het geluid van een zojuist geslagen tennisbal. Hoewel de toon daarmee gezet is, bedriegt schijn helaas een beetje, maar daarover straks meer. Het menu is zoals gezegd overzichtelijk wat erg prettig is. Er zijn diverse mogelijkheden, maar verdwalen kun je niet. Om de opties even kort op te sommen: tutorial, exhibition, arcade, xbox live, player edit, pro tour, statistics en options.

Eerst even oefenen
Hoewel de hoofdmodus dus eigenlijk draait om de Pro Tour is het niet onverstandig om te beginnen met de tutorial, zeker als je nooit een tennisgame in handen hebt gehad. Mocht je nu pas voor het eerst een tennisgame willen spelen, dan is Smash Court Tennis 3 met de tutorial uiterst gebruiksvriendelijk. In 22 stappen leer je namelijk hoe je je straks staande moet houden in de echte wedstrijden. Zo leer je op diverse manieren de ballen terug te slaan, te serveren etc. De eerste 20 stappen kun je in één keer spelen, ongeacht welke volgorde, de laatste twee zul je stuk voor stuk moeten unlocken.

Een nadeel is het verschil in moeilijkheidsgraad: waar de eerste 21 stappen makkelijk te voltooien zijn, wordt de laatste fase heel wat ingewikkelder waarbij je vijf opeenvolgende punten moet scoren bij je tegenstander. Dit maakt het wel weer realistisch, want straks in de wedstrijden zul je uiteraard ook gewoon moeten winnen.

Realisme is soms ver te zoeken
Hoewel Smash Court Tennis een simulatie tennisgame probeert te zijn, is het realisme niet altijd sterk aanwezig wat een groot nadeel is. Je kunt bijvoorbeeld een eigen speler aanmaken (let er op dat de mogelijkheden enigszins beperkt zijn en we het customizen elders uitgebreider tegenkomen) waarbij je uiteraard ook kleding kunt uitzoeken. Daarbij heb je de mogelijkheid om je speler het veld op te laten gaan in een T-shirt met een afbeelding van ‘Het meisje met de parel’, ofwel een beroemd schilderij van Johannes Vermeer. Zou iemand dit willen? Het lijkt er bijna op alsof de game zichzelf niet serieus neemt.

Grafisch doet de game zijn best maar weet bij lange na niet te halen wat de concurrentie ons al getoond heeft. Bekende spelers als Federer en Nadal zijn vertegenwoordigd (of een pluspunt: Michaëlla Krajicek bij de vrouwen) maar toch komen ze op het scherm niet echt tot leven. Je ziet dat ze het zijn, maar mist allerlei gelaatstrekken en details wat een nadeel is. Ook tijdens het spelen zelf lopen animaties niet vloeiend, bewegen de spelers te houterig en sowieso moet gezegd worden dat het tempo van de game te laag is. Het meest irritante is nog dat de speler niet altijd zo snel reageert als jij zou willen en daarom soms ballen langs je heen razen, je speler stil staat, terwijl je toch als een gek op de knopjes drukt.

De omgevingen zijn ook niet al te realistisch. Natuurlijk is er een tennisbaan vertegenwoordigt spelers, een publiek en andere mensen, maar het komt allemaal niet genoeg tot leven. De ballenjongens lijken eerder verdoofd dan levend en de geluiden die we op elke baan horen, kun je niet serieus nemen. De makers hebben té makkelijk gedacht: laten we bij elke baan een ander geluid horen en het is net alsof het echt is. Dat is het absoluut niet, niets is storender dan te weten dat je bij baan één weer een blaffende hond hoort, bij twee een kerkklok of bij drie een motor die wegrijdt. Tip: focus je gewoon op de game zelf, irriteer je ook niet aan de commentator (waarom heeft die het over ‘Computer One’ en kan hij niet gewoon de juiste naam van een speler uitspreken?) die in herhaling treedt en zet zo nodig gewoon het geluid uit.

Onderhoudende Pro Tour
Het tennissen zelf in de Pro Tour is namelijk best vermakelijk en biedt heel wat opties. Je hebt te maken met het bekende gegeven: werk jezelf naar de top. Door aan allerlei toernooien en evenementen deel te nemen, stijg je op de ranglijst. Je zult elke keer ervaringspunten krijgen zodat je je speler weer kunt verbeteren en dat maakt het spel uitdagend. Realistisch is hier dat je niet elke toernooi zult kunnen spelen, omdat je ook zal moeten toegeven aan de vermoeidheid van je speler. Toegegeven moet worden dat de meeste gamers dit aspect waarschijnlijk niet helemaal zullen kunnen waarderen, omdat het soms lang duurt voor je speler weer de oude is geworden en dus weer fit aan de slag kan.

Het spelen zelf is niet al te moeilijk, je hebt drie moeilijkheidsgraden maar de tegenstander maakt het niet je al te lastig. Voor de mensen die Top Spin 3 te lastig en realistisch vonden: met Smash Court Tennis 3 zou je sowieso uit de voeten kunnen. De besturing werkt prima, met de gekleurde knoppen sla je ballen op diverse manieren in combinatie met de analoge stick. De rechter trigger zul je vaak moeten gebruiken om te rennen, want timing (en dus op tijd zijn) is belangrijk om succesvol een bal te kunnen slaan, maar dat maakt het ook weer leuk. Qua replaywaarde zit het ook wel goed met de game, je kunt enkelen, je kunt dubbelen, online, offline, wat je maar wilt. Dus wat dat betreft heeft Smash Court Tennis 3 genoeg te bieden. Een leuk gegeven is trouwens dat je bij een gewonnen punt kunt kiezen op wat voor manier je speler reageert: happy, taunt of calm.



Leuk voor tussendoor of erbij
Kortom, Smash Court Tennis 3 heeft genoeg te bieden. Met de Pro Tour kun je wel de nodige uren uit de voeten. De game weet zich staande te houden, maar kent helaas ook genoeg gebreken. De game wil een simulatie tennisgame zijn maar faalt op bepaalde punten toch om echt realistisch over te komen. Wie laat zijn speler nu spelen in een T-shirt met een afdruk van ‘Het meisje met de parel erop’? Qua geluid zul je je te vaak storen aan bepaalde dingen. Toch is de game wel gebruiksvriendelijk en toegankelijk. Als je niet teveel verwacht van een game, de mute-knop hebt gevonden op je afstandsbieding, en gewoon ongecompliceerd wilt tennissen, is Smash Court Tennis 3 wat voor jou.