Rogue Legacy Review

Wat je precies nalaat aan je kinderen is geen onderwerp waar je met plezier over nadenkt. In Rogue Legacy staat dit onderwerp juist centraal. Het bewijst maar weer eens hoeveel kinderen op hun ouders kunnen lijken. Alle familieleden van een zekere ridder hebben namelijk dezelfde drang om een groot kasteel te ontdekken en het kwaad te verslaan. Ze vergroten de kans op succes door de vaardigheden van hun voorvaderen over te nemen.

Op het eerste gezicht lijkt Rogue Legacy niet veel meer dan de zoveelste Castlevania game: er is een groot kasteel gevuld met brandende kandelaars en monsters, het grafische stijltje grijpt terug naar de 8-bit dagen en de nadruk ligt op het overwinnen van lastige obstakels. De nietszeggende held waarmee je het avontuur begint geeft je ook niet het idee dat een diepgaand verhaal zich zal ontvouwen. Totdat je onvermijdelijk het loodje legt tegen een geest of zombie.

Dood is dood
Dan is het de beurt aan de kinderen van de overleden avonturier om een zwaard te pakken en naar het kasteel te vertrekken. Jij krijg steeds de keuze uit drie verschillende nabestaanden om het stokje over te nemen, een belangrijke keuze omdat dit zal bepalen hoe je het volgende level speelt. Ga je voor een zwaarlijvige ridder die flinke klappen uit kan delen maar niet zo hoog kan springen, of kies je juist voor een dwerg die razendsnel door het kasteel rent? Veel tijd om spijt te hebben van je keuze heb je niet: als je niet tevreden bent, dan duurt het waarschijnlijk ook niet lang voordat je weer omkomt en je alweer aan de slag mag met een nieuwe held.

Bij het kiezen van je nieuwe personage kom je er ook achter hoeveel humor ontwikkelaar Cellar Door Games in de game heeft gestopt. De teksten en dialogen worden onleesbaar als je een mannetje met dyslexie kiest, iemand met een lage pijngrens zegt veel meer damage te krijgen dan hij daadwerkelijk ontvangt en een slechtziende zorgt ervoor dat de randen van je scherm vervagen. Een aantal van deze kenmerken is puur voor de lol in de game gestopt (een held met onrustige darmen bijvoorbeeld), maar vaak heeft dit ook invloed op de manier waarop je speelt. De ridder met geheugenverlies moet het doen zonder kaart van het kasteel, zodat je ineens goed moet nadenken waar die ene kamer met die schatkist ook alweer was.

Upgraden
Tijdens je eerste tripjes naar het kasteel zul je je niet sterk voelen: het grote zwaard dat je poppetje vol trots in de lucht houdt doet erg weinig schade en als je een kamer in wandelt met meer dan vijf vijanden dan is het tijd om te rennen. Gelukkig zorgt het uitgebreide upgradesysteem ervoor dat je steeds iets zekerder de loopbrug overgaat. Tijd om geld en schatten te sparen is er niet, want iedere keer dat je het kasteel ingaat moet je al je geld opgeven aan een mysterieuze bewaker. Het spel dwingt je om steeds te blijven upgraden, een slimme keuze, aangezien je nu niet de wat simpelere updates overslaat om voor die ene dure te sparen. Bovendien is het extra speciaal als je een keer wat meer geld hebt verzameld, zodat je eindelijk die nieuwe vaardigheid kunt kopen.

Naast een smid waar je nieuwe harnassen en wapens kunt laten smeden is er ook een waarzegster die je nieuwe moves kan leren, zoals een double jump die kamers met ijzeren spiezen ineens een stuk minder angstaanjagend maken. Alle voorwerpen en vaardigheden die je vrijspeelt blijven beschikbaar voor alle volgende generaties en ook het level van je personage verdwijnt niet als hij omkomt. Laat je dus niet afschrikken door die moeilijke eerste uurtjes.

Uniek kasteel
Het uit je hoofd leren van de kamers van het kasteel heeft weinig zin, iedere keer als je de burcht verlaat zal hij namelijk een nieuwe layout krijgen, tenzij je een deel van je geld opgeeft. Dit maakt de game erg geschikt voor als je even een kwartiertje niets te doen hebt: Iedere keer valt er iets nieuws te ontdekken en de gevolgen van een vroegtijdige dood zijn er niet. In het kasteel zelf neem je het op tegen allerlei monsters die steeds sterker worden. Zeker de kamers waar een schatkist ligt, die alleen open gaat als je een bepaalde opdracht volbrengt, zijn gevuld met spoken die gigantische vuurballen gooien en ridders die wel tegen een stootje kunnen.

Het hangt vaak af van de hoeveelheid mana die je hebt om een van je speciale moves uit te voeren of je deze kamer levend verlaat. Ieder personage heeft namelijk zijn of haar eigen speciale magie-aanval die willekeurig bepaald is. Soms gooi je met een druk op de knop met dolken, het andere moment verschijnt er een reusachtig zwaard dat je beschermt tegen projectielen. Net als bij de wapens en harnassen is het mogelijk om deze toverkrachten te upgraden.

Controller is handig
Het is aan te raden om op avontuur te gaan met een controller die je in je computer plugt, want de besturing met het toetsenbord laat soms te wensen over. Het activeren van platformen door naar beneden te slaan bijvoorbeeld gaat net iets te vaak verkeerd. Met een joystick onder je vingers werkt dit alles een stuk soepeler. Dit maakt het ook makkelijker om de projectielen van vijanden te ontwijken, al is het soms niet alleen jouw schuld als je wordt geraakt. Soms is het onduidelijk of een aanval zich door een muur laat gaan of dat je veilig bent achter dat stenen opstapje. Dit is geen groot probleem, maar kan wel voor de nodige frustratie zorgen als je daardoor een van je helden verliest.

Aanrader
Het is opvallend om te zien hoe een simpel idee zoveel invloed kan hebben op de hoeveelheid plezier die je aan deze game beleeft. Het idee dat je nooit met hetzelfde personage speelt in steeds weer een ander kasteel was voor ons al reden genoeg om Rogue Legacy te bekijken, maar toen pas kwamen we er achter hoeveel originele ideeën er in dit spel verwerkt zitten. Het is grappig, uitdagend en fans van retrographics kunnen hun hart ophalen. Op het moment is de game nog niet beschikbaar voor alle PC's (zo wordt Windows 8 bijvoorbeeld nog niet ondersteund), maar daar belooft de ontwikkelaar snel verandering in te brengen. Dit is typisch zo'n game die je later aan je kinderen laat zien om uit te leggen hoe wij vroeger games speelden. Laten we het hopen dat er meer van dit soort originele games komen om deze legacy uit te breiden.