Pikmin 3 Review

Nintendo had zo'n tien jaar terug een briljant concept: een strategische game in een kinderlijk jasje. Dat is Pikmin in een notendop. Twee eerder uitgebrachte titels waren ongekend leuk en het nieuwe deel, Pikmin 3, doet daar nog eens een schepje bovenop. Pikmin 3 heeft de absolute X-factor om titel nummer één op de Wii U te worden, zelfs voor volwassen gamers.

Pikmin 3 mag dan op het eerste oog kinderlijk lijken door vrolijke felle kleuren en plantachtige mannetjes, zogeheten Pikmin. Schijn bedriegt, want Pikmin 3 is een strategische game waarin keuzes elke dag ontzettend belangrijk zijn. Ga jij meteen een bemanningslid redden of ga je eerst op zoek naar voedsel? Sla je links af of rechts? Het leven is niet altijd zo eenvoudig als dat het soms lijkt.

In Pikmin 3 staat niet zoals de vorige delen Olimar centraal, maar draait het om drie karakters: Charlie, Alph en vrouw Brittany. Deze drie ruimtereizigers crashen op een planeet en je raadt het al: alle drie ergens anders. Spelers kruipen eerst kort in de huid van Charlie om spelenderwijs het Pikmin principe in de vingers te krijgen. Leuker dan een standaard tutorial is meteen in de gameplay de eerste kennismaking met Pikmin verwerkt. Nadat Charlie zijn verbazing te boven is gekomen, ga je verder met Alph en jij moet dan op zoek naar Brittany en Charlie om jullie allemaal te verenigen.

Het is geen kwestie van rondlopen en de rest vinden, want het crashen op een onbekende planeet zorgt voor obstakels. Nu zijn de Pikmin zo lief en aardig om je een handje te helpen, de rest van de bewoonde wereld denkt daar anders over. Overal kun je kwaadaardige beesten tegenkomen en alsof dat nog niet genoeg is zijn er allemaal muren en andere ruimtes waar je niet zomaar 1, 2, 3 heen kunt. En als klap op de vuurpijl is er tijdgebrek, want op je dode gemakje rondlopen en alles verkennen is er niet bij.

In Pikmin 3 speel je steeds een dagsessie waarbij een dag ongeveer een kwartier duurt qua echte tijd. Deze tijd wordt bovenaan het scherm weergegeven met een zonnetje dat van links naar rechts beweegt. Dit gaat gepaard gaat met een alarmerend belletje. In deze tijd moet je goed bedenken wat je doet in je speelsessie, want een heel gebied in één keer uitkammen is niet mogelijk. Je speelt steeds een stukje, je kamt steeds een klein stuk van een gebied uit. Als de tijd bijna verstreken is, moet je als een malle je Pikmin bij elkaar krijgen, om ze veilig te stellen in hun eigen thuisbasis. Als je dat niet doet, raak je Pikmin kwijt. Een volgende dag kun je weliswaar nieuwe Pikmin 'kweken' en die gasten uit de grond trekken, maar ook dat kost weer tijd. Dus: denk goed na!

Alph heeft in het begin van de game al snel door waar Brittany zich bevindt, maar hoewel ze zo dichtbij lijkt is het ook hier een kwestie van goed opletten. Het punt is dat zodra een dag, dus na ongeveer 15 minuten, verstreken is, de bemanning moet eten. Of beter gezegd drinken. Wat de drie op de been houdt zijn een soort hippe vruchtensapjes. Sapjes die aangevuld kunnen worden door onderweg grote stukken fruit te verzamelen. Maar dat fruit ligt niet voor het oprapen. Elke keer gaat het om een gebied uitkammen voor je pas datgene vindt wat je nodig hebt. Als je een dag geen fruit vindt, is dat geen probleem, en een dag kan altijd opnieuw gespeeld worden, maar een paar dagen geen fruit vinden zal je de kop kosten. Overigens is de grote tijdsdruk zoals in de vorige twee games weg: het gaat nu om bepaalde gebieden voltooien en niet meer om een missie die binnen 30 dagen af moet zijn.

Dus aan de ene kant is het leuk, zo'n Brittany binnen handbereik. De vraag is nog altijd of je haar meteen dezelfde dag moet gaan redden of toch een dag wacht. Dit soort keuzes maak je voortdurend. Ook ben je steeds aan het nadenken welke Pikmin je meeneemt. De game heeft totaal vijf soorten Pikmin die elk zijn eigen vaardigheid kent, maar het punt is dat je er totaal 'slechts' 100 mag meenemen. Nu kun je denken: 'há, dan neem ik toch van alles even veel mee?' Maar nee, die logica loont niet altijd. Want stel, je hebt een vijand die verslagen moet worden door een bepaalde soort, dan heb je op dat moment niets aan de overige soorten, en gaat het bovendien sneller als je meer van de juiste soort bij je hebt. Wat dat betreft is Pikmin een snelstoomcursus voor kinderen: kies of je verliest.

Pikmin 3 heeft drie oude vertrouwde Pikmin, dit zijn de rode, gele en blauwe Pikmin. De rode kunnen tegen vuur, de gele tegen elektriciteit en de blauwe zijn bestendig tegen water. Nieuw zijn de Pikmin van steen en Pikmin met vleugels, respectievelijk grijs en roze van kleur. Die steen-Pikmin zul je al in een vroeg stadium van de game ontdekken en zijn erg handig om bepaalde muren kapot te maken, die de rode niet kapot krijgen. De steen-Pikmin zijn nogal sterk. Wees wel zuinig op ze, want je zult ze bij een eerste eindbaas al nodig hebben en dus is het niet handig om dan te veel aandacht besteed te hebben aan de rode. Ook de gevleugelde Pikmin zorgen voor een frisse wind in de serie.

Een nieuwe Pikmin op een nieuwe spelcomputer betekent meteen één ding: technisch is er meer mogelijk. Dat merk je aan Pikmin 3. Het is de eerste Pikmin in super blinkende graphics. Nog nooit zagen omgevingen en de Pikmin zelf er zo loepzuiver uit. Prachtig. Ten tweede is er de besturing met de GamePad én ondersteuning van Off-TV play. Als je de game bestuurt met de GamePad zul je gebruik kunnen maken van een plattegrond, die overigens nog duidelijker had gekund. Verder kun je via het touchscreen informatie opvragen. Even een blik werpen op hoeveel Pikmin er 'los' rondlopen is op zijn tijd erg handig. Want zoals eerder gesteld in een impressie: ze hebben een eigen wil, jij moet ze steeds bij de hand nemen, anders ben je ze zomaar kwijt. Soms is het wel vervelend dat je, ondanks je zorgvuldige aandacht, nog steeds zomaar wat Pikmin kunt verliezen. Dit had nog iets beter uitgewerkt kunnen worden.

Voor de rest werkt de besturing met de GamePad keurig. Met andere besturingsmogelijkheden zoals de Pro controller of ouderwets met de Wiimote en Nunchuck de game bedienen behoren ook tot de opties. Het is maar net waar je voorkeur naar uitgaat, maar elke besturing werkt feilloos. De GamePad zelf wordt misschien wat zwaar na een lange speelsessie, want aan Pikmin 3 ben je zomaar 15 uur kwijt en dan zijn er, naast de singleplayer, nog twee kleine modi als extraatje, een toetje.

Pikmin 3 draagt een vreemde naam. Wat is dat 'Pikmin' denk je al gauw als je de naam niet kent. Een ieder die dat denkt, moet zich eigenlijk schamen. Want Pikmin is de CreaBea op de Wii U (dat was het al op de GameCube), het spel heeft de X-factor om te kunnen winnen van een Mario titel. De game is leuk, origineel en biedt een goede combinatie van plezier met strategisch denkvermogen. In een gekke wereld moet jij je zien te redden, maar je staat er niet alleen voor: je hebt een heel leger aan je zijde. Pikmin: hulp, soldaten, slaven, minions. Noem ze hoe je ze wil noemen, ze zijn er voor jou. En voor jou alleen. Dus ga ze vooral snel ter orde roepen!