In de electronicazaak beginnen de Blu-rays het qua ruimte eindelijk te winnen van DVD’s, maar nog steeds verschijnen veel series vooral op DVD. Perception bijvoorbeeld.
Detective en crime-series zijn altijd al populair geweest, maar het laatste decennium is het door 24, CSI, NCIS en natuurlijk Sherlock nog een tandje erger geworden. Perception lijkt op die golf te willen meesurfen, wat enigszins spijtig is.
Wanneer je een serie net in je Xbox/PlayStation stopt om af te spelen, dan is het eerste wat je je waarschijnlijk afvraagt: Waarom ga ik deze serie kijken? De kans is groot dat je je dan beseft dat je hem kijkt omdat hij iets speciaals heeft wat je triggert, zoals een hele originele invalshoek of een grappig tijdsbeeld.
Hoe verkopen ze dit?
Als je eenmaal enkele afleveringen hebt gezien, dan kun je eens gaan nadenken over hoe de serie ooit gepitcht zou zijn. Je weet wel, wanneer een seriemaker naar een grote televisiezender gaat met het idee voor een serie, dat het liefst in een of twee zinnen moet kunnen worden uitgelegd.
Bij het kijken van Perception kun je je dat tot het einde van het eerste seizoen blijven afvragen. Wat maakt deze serie nou zo speciaal? Hoe is de Amerikaanse zender ABC ooit akkoord gegaan met dit idee? Er zit namelijk niet heel veel origineels in, wat op zich natuurlijk niet bepaald positief is.
In het geval van Perception zijn de makers Kenneth Biller en Mike Sussman, die aan bijvoorbeeld Beverly Hills 90210 en Legend of the Seeker werkten. We volgen een hoogleraar genaamd Daniel Pierce, die de FBI ondersteunt in onderzoeken die met de psyche te maken hebben. Hij is namelijk neuropsychiater.
Het wordt wel eens gezegd over mensen die psychologie gaan studeren: die hebben zelf ook vaak psychische problemen, vandaar de interesse. Dat is helemaal het geval bij Daniel Pierce, die zwaar schizofreen is en voortdurend mensen ziet. En dat is ook eigenlijk waar het probleem van deze serie zit.
Perception is moord en doodslag
Elke aflevering bevat een moord or andere criminele activiteit die moet worden opgelost. Elke aflevering krijgt Pierce daarbij bezoek van een personage dat hem helpt het raadsel op te lossen. Dat personage is echter een verzinsel van Pierce zelf. Het is als kijker echter moeilijk om een apart personage te zien als ‘het briljante brein’ van Pierce.
Hierdoor voelt het alsof Pierce heel veel vage hulp van buitenaf krijgt bij het oplossen van de moorden, wat dus eigenlijk vanuit zichzelf komt. Klinkt allemaal ingewikkeld, maar het is wel iets waaraan je na enkele afleveringen begint te wennen. Sowieso leer je dan de personages wat beter kennen en kun je ze iets meer waarderen.
Hallucineert u nu?
Toch blijft het uiteindelijk steeds weer een beetje vreemd als er ineens weer zo’n bizarre hallucinatie het beeld komt binnenfietsen. En het zorgt ook voor de nodige verwarring. Is wat we hebben gezien nu echt of een visioen? Op zich wordt daar wel leuk mee gespeeld in Perception, maar het betekent wel dat je goed bij de les moet blijven.
In het eerste seizoen draait het natuurlijk vooral om het kennis maken met Daniel Pierce, de FBI-agenten en de mensen van zijn universiteit. Toch wordt daar niet altijd genoeg tijd voor genomen, want veel personages blijven uiteindelijk wat leeg.
Want ja, met een nieuwe moord komen weer nieuwe familieleden, nabestaanden, getuigen en daders kijken en dat zijn steeds weer een aantal mensen om ook te leren kennen. Op zich geen probleem als je één of twee afleveringen kijkt, maar als je een bingewatcher bent - iemand die meerdere aflevering achter elkaar kijkt - dan zal je dat waarschijnlijk snel verwarrend vinden.
Eric McCormack uit Will & Grace
Inmiddels is in Amerika het derde seizoen van Perception in volle gang, dus de serie weet goede kijkcijfers te halen en zal dus heus wel wat goed doen. En dat klopt ook! Het is ten eerste interessant om de acteur die Daniel Pierce speelt in deze rol te zien. Dat is namelijk niemand minder dan Eric McCormack, die je misschien wel kent als de neurotische homo uit Will & Grace.
Verder komen er regelmatig bekende gezichten voorbij, zoals Jaimie Alexander (Sif uit de Thor-films). Het acteerwerk is ook best prima. Het is soms wat overdreven en wat er gezegd wordt is regelmatig voor de hand liggend of voorspelbaar, maar dat is ook wel lekker. Het maakt Perception niet een high class serie waarbij je geen seconde mag missen, maar meer een lekkere show om in de achtergrond aan te hebben.

Wat erg te waarderen valt aan Perception is dat Daniel Pierce wel menselijk blijft. Ze hebben hem weliswaar een antisociale gestoorde professor gemaakt, het is niet zo ver doorgevoerd dat hij een vervelende man is. Hij heeft af en toe best zijn momentjes, vooral het moment waarop hij een jongedame uitzinnig blij maakt met kaartjes voor een concert dat allang is geweest, is uitzonderlijk schattig. Hij denkt een mooie herinnering aan het concert te hebben, wat helemaal niet kan. En dat het concert allang is geweest is geen probleem, want het meisje lijdt ernstig geheugenverlies.
Dat is ook waarschijnlijk het geheim van deze serie. Het lijkt op het eerste gezicht allemaal nogal een makkelijke rip-off van diverse andere detective-series, maar uiteindelijk heeft deze show iets meer hart. Het is bovendien interessant om een detectiveserie te zien waarin diverse psychische problemen voorbij komen, want nog altijd wordt het in Hollywood lastig gevonden om dat op een goede manier vorm te geven.
DVD om te tentoonstellen
Als je besluit Perception te kijken, dan kun je ervoor kiezen de DVD te kopen, maar verwacht daar niet te veel van. Sterker nog, het enige voordeel dat de DVD-box heeft, is dat je deze in je kast kan tentoonstellen. Er zitten twee schijfjes in met daarop de tien afleveringen waaruit het eerste seizoen bestaat. Verder helemaal niets helaas, want we hadden graag meer over de achterliggende gedachte van deze serie geleerd...
Op zich is Perception een prima serie. Hij is wat voorspelbaar, maar kent interessante personages die er even over doen om echt tot leven te komen. Geef je Perception een beetje tijd, en verwacht je geen hoge kwaliteit zoals Sherlock, dan is dit een fijne serie om even het hoofd leeg te maken na een lange dag school of werk.
Cijfer: 6.5