Ninja Gaiden Sigma Review

Toen Ninja Gaiden in 2004 voor het eerst licht zag op de Xbox, werd de game door iedereen gezien als de beste actiegame ooit gemaakt. De sublieme vecht mogelijkheden in combinatie met de toen prachtige grafische weergave, maakte het eenvoudig om de enorm hoge moeilijkheidsgraad te vergeten. Drie jaar later vindt een nieuw deel van de Ninja Gaiden franchise een weg naar de Playstation 3 onder de naam Ninja Gaiden Sigma. Is de serie door de nieuwe mogelijkheden en een flinke visuele boost nog steeds een must-have, of is de ninja aan de VUT toe?

Verhaal; nog steeds een beetje vaag.
Sigma vertelt het verhaal van ene Ryu Hayabusa. Nadat zijn gehele dorp is uitgemoord door een krachtige samurai genaamd Doku, vertrekt hij om wraak te nemen. Tijdens zijn avontuur komt hij een aantal interessante karakters tegen die allemaal in het complot van Doku zitten. Ondanks dat een aantal wendingen in het verhaal voorspelbaar zijn, is het toch van redelijk niveau voor een actiegame. Eén van de hoofdkarakters is Rachel. We zagen deze schoonheid al eerder in de originele Ninja Gaiden, maar in dit deel zijn haar activiteiten toegenomen en versterkt door mooie cutscenes. In de originele game ging ze meer haar eigen weg, in Sigma daarentegen krijg je als speler duidelijk te zien wat ze van plan is. Hierdoor hangt het verhaal een stuk meer samen, en dat is maar goed ook aangezien in het eerste deel het verhaal erg onduidelijk was.

Ontwerp; oerdegelijk.
Ninja Gaiden Sigma’s ontwerp is te vergelijken met die van bijvoorbeeld de Zelda-series. Tijdens Ryu’s avontuur krijgt hij als beloning steeds nieuwe wapens, een grotere gezondheidsmeter en meer energie om magie mee uit te voeren. Scrolls kunnen gekocht worden, waardoor Ryu nieuwe aanvalstechnieken leert, en wapens kunnen tot drie verschillende niveau’s geüpgrade worden. De game bevat tevens een aantal nieuwe wapens, zoals de zogenoemde “dragon’s claw” of “tiger’s fang”, die ervoor zorgen dat er voor vrijwel elke situatie een bijpassend wapen is.

Punten waar je kunt opslaan, zijn door de levens verspreid, en als er iets aan het ontwerp is dat niet goed zit, is dat het wel. De ene keer zul je namelijk vrij snel achter elkaar kunnen opslaan, terwijl je de andere keer behoorlijk wat situaties en een eindbaas moet overwinnen om je voortgang te kunnen opslaan. Het kan dus erg frustrerend zijn als je de eindbaas niet haalt en weer een heel stuk terug moet beginnen.

Het singleplayer avontuur zal van de gemiddelde gamer zo’n vijftien uur in beslag nemen. Zodra het singleplayer avontuur is uitgespeeld, zal de “mission mode” vrijgegeven worden. Tevens zullen hogere moeilijkheidsgraden vrijgegegeven worden voor de die-hard spelers onder ons, hoewel de game op normale instellingen ook lang geen eitje is. Helaas is de enige online mogelijkheid die de game bevat het uploaden van je scores naar een leaderboard. Ondanks dat een game als deze zich perfect leent voor een online head-to-head gevecht tegen kennissen, zal je het niet terugvinden in de game.

Grafisch; iets té slick?
Op grafisch niveau is Ninja Gaiden Sigma flink geüpgrade vergeleken met het orgineel, niet alleen heeft de game een hogere resolutie gekregen. Er zijn veel atmosferische elementen toegevoegd zoals blaadjes die rond dwarrelen in de wind. Ook zijn de tegenstanders geheel vernieuwd en een stuk realistischer gemaakt. De game straalt wel écht een Japanse Tecmo sfeer uit, maar dat heeft ook wel wat. Daarbij ondersteunt Ninja Gaiden Sigma de prachtige 1080p resolutie en loopt alles onverwacht behoorlijk soepeltjes.

Gameplay; de hoge leercurve is het waard!
Mensen die nog nooit een Ninja Gaiden game hebben aangeraakt, zullen zich bij het zien van de gameplay, misschien afvragen waarom dit zo leuk is. Het is toch voornamelijk button mashen of niet? Niets is minder waar dan dat. Zelfs drie jaar na de release van Ninja Gaiden is er nog geen actiegame in staat geweest de hardcore gevechten en precieze timing na te bootsen. Er zit wel degelijk een redelijke leercurve in de game, maar als je daar eenmaal overheen bent, is de game het zeker waard. Als aanvulling om wat meer informatie over Rachel te vergaren, zul je ook als haar kunnen spelen in een aantal missies. Rachel is een stuk langzamer dan Ryu, maar haar aanvallen daarentegen ook een stuk krachtiger.

Vernieuwingen
Er zijn ook een paar nieuwe toevoegingen in dit deel van Ninja Gaiden. In oudere versies van Ninja Gaiden werd Ryu in een filmpje verslagen door Doku, in dit deel kun je het echter opnemen tegen de samurai en hem verslaan. Tevens zijn er een aantal nieuwe vijanden verspreid over de game, en zijn er Sixaxis motion-controls toegevoegd. Zo kun je de kracht van magie bijvoorbeeld versterken door je controller op en neer te schudden. Echter voelt deze toevoeging meer als noodzaak om ook wat met de motion-sensor te doen dan dat het echt nuttig was.

Een probleem dat in vorige delen voorkwam en nog altijd gedeeltelijk in Sigma speelt, is de camera. Hoewel je eindelijk totale controle over de camera hebt (in vorige delen was dit nog niet zo) zul je hier en daar nog steeds problemen onder vinden, voornamelijk in scherpe hoeken en krappe gangetjes. Gelukkig vinden de meeste gevechten plaats op grote open plekken, waardoor de camera problemen over het algemeen meevallen.

Veel mensen klaagden over de hoge moeilijkheidsgraad van vorige Ninja Gaiden delen, en Team Ninja heeft niet naar deze personen geluisterd. Ook Sigma is, vanaf het begin, een behoorlijk lastig spel. Voor nieuwkomers is het dan ook verstandig om een extra Sixaxis controller aan te schaffen voor het geval je er eentje stuk gooit. We raden je aan toch even door te bijten, want zodra je alles onder de knie hebt, zul je puur genieten.

Conclusie
Ninja Gaiden Sigma is het bewijs dat goede games tijdloos zijn. De visuele aspecten van de game zijn zeer hoog en de nieuwe toevoegingen maken Ninja Gaiden Sigma, ook voor mensen die het avontuur al gedeeltelijk op de Xbox hebben gespeeld, een aanrader.