Mary Shelley Review - Een monsterlijk achtergrondverhaal tot leven gebracht

Het is een jaar geleden sinds de film Mary Shelley voor het eerst te zien was op het Toronto International Film Festival. In de film wordt het monsterlijke achtergrondverhaal van de schrijfster van het wereldberoemde Frankenstein verteld. Hoe kwam het welbekende monster tot stand, die misschien wel grondlegger van veel griezelverhalen is? Dat kun je lezen in de Mary Shelley review!

Om het verhaal van Mary Shelley (Elle Fanning) te vertellen, moesten de makers van de film twee eeuwen teruggaan in de tijd. Het verhaal speelt zich namelijk af in de jaren 1800, waar het nog niet zo normaal was dat vrouwen hetzelfde succes als mannen konden ervaren. Wat schrijven betreft ging dit voornamelijk over welke genres vrouwen wel en niet mochten beschrijven.

De moeder van Mary Shelley, Mary Wollstonecraft Godwin, was in haar tijd een bekende feministische schrijfster en filosoof. Haar vader, William Godwin (Stephen Dillane), was een filosofische schrijver en haar latere man, Percy Bysshe Shelley (Douglas Booth), was een poëet.

De schrijvers en schrijfsters uit Mary's nabije omgeving waren meer geïnteresseerd in poëzie en filosofie. Dit maakte het moeilijker voor Mary om haar werk als schrijfster van fictie uit te voeren en te publiceren. Tenminste, tot de dag dat Lord Byron haar en enkele andere gasten had uitgedaagd om een griezelverhaal te schrijven toen zij binnen moesten blijven vanwege de regen.

De film laat op een realistische manier zien hoe het was voor vrouwen in de jaren 1800, vooral voor vrouwen met een eigen mening. Shelley is niet bang om haar mening te laten horen en dat maakt haar een buitenbeentje. Ze is ook niet bang om een schandaal te zijn en accepteert de consequenties die hierop volgen. Het is belangrijk dat we deze ongelijkheid blijven zien, zodat we waarderen dat dit vandaag de dag niet meer zo is. Door haar heftige relatie met Percy Bysshe Shelley kwam Mary uiteindelijk op het idee van Frankenstein.

Aan het begin van de film speelt dit nog allemaal niet en zien we Mary schrijven bij een graf op een begraafplaats. Later kom je erachter dat dit het graf is van haar moeder, die tien dagen na haar geboorte is overleden. Ondertussen is haar vader opnieuw getrouwd, waardoor Mary er een stiefzusje en een stiefbroertje bij heeft gekregen. Mary en haar stiefmoeder kunnen niet goed met elkaar overweg met als resultaat dat zij naar Schotland wordt gestuurd om met een vriend van haar vader daar te verblijven.

Het verschil tussen de stiefmoeder en Mary is duidelijk te zien. Mary heeft, zoals eerder gemeld, een eigen mening en is niet bang voor een schandaal. Haar stiefmoeder daarentegen is bang dat haar familienaam wordt besmet door Mary's uitbundige acties. De slechte verhouding tussen de twee wordt daarbij goed weergegeven.

In Schotland ontmoet Mary haar liefde, Percy Bysshe Shelley. Eerder werd al genoemd dat Percy aan poëzie doet en dat is ook hetgeen wat de oorzaak van de vonk tussen de twee is. Uiteindelijk hoort Mary dat haar stiefzusje, Claire, doodziek is. Mary geeft veel om Claire en verlaat Percy om terug te reizen naar Londen, denkend dat ze afscheid gaat nemen. Eenmaal in Londen komt ze erachter dat Claire deed alsof ze ziek was om ervoor te zorgen dat Mary thuis zou komen.

Percy reist vervolgens zelf naar Londen met het excuus dat hij een groot fan is van het werk van Mary's vader en zijn student wil worden. Mary wordt smoorverliefd op Percy's woorden, de twee worden minnaars en dromen over avonturen. Op een dag geeft Percy Mary stiekem een briefje, dat zij samen met haar stiefzusje leest op straat. Dat is wanneer zij erachter komt dat Percy getrouwd is; zijn vrouw staat namelijk met zijn dochter op straat. Een liefdeloos huwelijk, maar toch getrouwd.

Percy en Mary besluiten om samen weg te lopen van alles. Hij belooft haar dat ze samen een geweldig leven op kunnen bouwen, maar Percy is financieel geen verstandige jongen. De schrijfster raakt zwanger van een meisje en samen leven ze in een groot huis met Claire. Er lijkt alleen meer aan de hand te zijn en Mary kan haar geluk ondanks alle weelde en haar liefde niet vinden. Percy is een moeilijke man om van te houden, vandaar dat hij de inspiratie voor het monster van Frankenstein is.

De film volgt toch niet het officiële verhaal van Mary Shelley. Zo zijn Percy en Mary in het echte leven samen naar Zwitserland gegaan, terwijl ze in de film naar een plaats in Engeland verhuizen. Zwitserland, een ander land dus, is een grotere beslissing dan een andere stad, dus dat was misschien een interessantere wending geweest in de film. Ook had de film dan dichterbij de waarheid gestaan.

De acteurs en actrices hebben geweldig werk geleverd bij het spelen van hun rollen in de film. De emoties die ze uiten zijn overtuigend en je krijgt het idee dat je helemaal in de jaren 1800 zit. Je voelt de vonken er van afspatten wanneer Booth en Fanning tegenover elkaar staan. Het is alsof zij echt voor het eerst verliefd zijn en je voelt de jaloezie branden wanneer Mary erachter komt dat Percy eigenlijk getrouwd is.

Het is alsof het duo ervoor gemaakt is om deze rollen samen te spelen. Elke lach, elke traan en elke scène van hopeloosheid wordt indrukwekkend goed uitgedrukt. Van de intelligente Mary Shelley, gespeeld door Elle Fanning, tot de bijzondere verschijning van Lord Byron, gespeeld door Tom Sturridge. Douglas Booth geeft ook een fantastisch beeld van de narcistische Percy.

Wat jammer aan de cast is, is Maisie Williams, ook wel bekend als Arya uit Game of Thrones. Haar rol heeft geen enkel nut in de film. Ze speelt Isabel Baxter, de dochter van de vriend van haar vader in Schotland. Vlak na de ontmoeting met Isabel ontmoet Mary Percy al, waarna zij snel terug naar Londen verhuist. Zonde dat zo'n veelbelovende actrice zo weinig wordt gebruikt.

Los van het feit dat Maisie Williams vooral voor haar bekendheid lijkt te zijn gecast geeft Mary Shelley je een prachtige kijk op hoe het liefdesverhaal niet perfect hoeft te zijn en niet perfect kán zijn. Shelley schreef in Frankenstein niet over dat Percy het monster was, maar dat zij zich voelde als het monster: eenzaam, afgewezen, geïsoleerd. Emoties die in het dagelijks leven nog steeds vaak worden gevonden, wat waarschijnlijk een van de redenen is dat Frankenstein nog steeds zo bekend is.

Mary Shelley laat niet alleen het verhaal zien achter de schrijfster van Frankenstein, maar ook hoe het is om in een gekwelde relatie vast te zitten. Het is geen film die je kijkt als je op zoek bent naar een spannende thriller of brute actiescènes; voor een feel good- film kun je beter ergens anders aanschuiven. Ben je op zoek naar echtheid in een film? Dan is dit een aanrader om te bekijken en te beleven.