Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two Worlds Review

Het is alweer dik tien jaar geleden dat Marvel vs. Capcom 2 uitkwam voor verschillende consoles en alweer twaalf jaar geleden dat het eerste deel verscheen. Het derde deel, Marvel vs. Capcom 3: Fate of Worlds, heeft dus lang op zich laten wachten. De fans zijn ongeduldig en ze willen het spel nu. Gelukkig is de game dan eindelijk uitgekomen. Maar: zullen de fans ook blij zijn met het resultaat?

Wie denkt dat Marvel vs. Capcom een simpel vechtspelletje is heeft het ongelofelijk mis. Het is één van de grootste games uit de game-industrie en dat komt vooral door de enorme fanbase die het spel heeft. Wereldwijd zijn er de afgelopen jaren toernooien geweest rondom dit spel waar winnaars met bijvoorbeeld vijftienduizend dollar naar huis gingen. Niet zomaar een spelletje dus. Het is een groot spel, een zeer groot spel.

Personages uit twee werelden
Net als de voorgaande delen draait Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two Worlds om de twee werelden die al in de titel van het spel genoemd zijn: die van Marvel en die van Capcom. Personages uit de wereld van Marvel en personages uit de wereld van Capcom mogen het tegen elkaar opnemen of werken juist samen. Zo zijn bijvoorbeeld Spider-Man, Iron Man, Wolverine, Magneto en dergelijke uit het Marvel universum vertegenwoordigt en komt Capcom met bekende gamekarakters als Ryu, Dante, Spencer en Viewtiful Joe. De personages moeten een team van drie vormen (je speelt wel één tegen één, maar je kunt op elk moment van karakter wisselen) en uiteindelijk beslissen wie het sterkste team is. Maar ook in de Arcade mode moet het team laten zien dat ze de ultieme slechterik Galactus, bekend van Fantastic Four, kunnen verslaan.

Maar zoals de echte fans al weten, gaat het spel eigenlijk niet om het verslaan van Galactus. Voor die mensen draait het spel helemaal om de speelbare personages, de combo's die ze kunnen uitvoeren en uiteraard de ontzettend moeilijke wedstrijden te winnen. Helaas voor deze gamers bevat het derde deel ‘maar’ 36 karakters; achttien van Capcom en achttien van Marvel. Dat zijn twintig minder dan de 56 in het tweede deel, maar Capcom heeft inmiddels al extra personages als downloadbare content aangekondigd. Dan toch is het een kleine teleurstelling dat deze er niet vanaf het begin in zitten.

Combo’s, combo’s en nog eens combo’s
Zoals eerder gezegd draait het voor de liefhebber vooral om de ontzettende moeilijke wedstrijden. Deze speel je wellicht tegen de AI, of anders tegen iemand via de offline of online multiplayer modi. Om de moeilijke gevechten te winnen, moet je erg goed oefenen. Marvel vs. Capcom 3 is namelijk een walhalla op het gebied van combo’s en dus zijn er behoorlijk wat manieren om je tegenstander pijn te doen. Ieder personage heeft zijn eigen soorten aanvallen en je dient daar nauwkeurig mee om te gaan.

De nauwkeurigheid in het spel zit in het besturingsschema. Waar je in deel twee met de vier knoppen kon kiezen in welke richting je wilde toeslaan, moet je in het derde deel juist kiezen welk soort aanval je wilt doen. Je kunt kiezen uit een speciale aanval, een aanval van dichtbij, een aanval van ver weg, enzovoorts. Ook kun je gebruik maken van de speciale ‘team attack’, waar je met je twee andere teamgenoten samen een grote aanval op de tegenstander lanceert. En dat doet zeker pijn. Capcom wil overigens met het nieuwe besturingsschema vooral voor zorgen dat ook nieuwe spelers makkelijk aan het spel kunnen wennen, zonder dat de die hard fans gaan klagen dat het allemaal te eenvoudig wordt.

Voor de echte moeilijke wedstrijden moet je nog steeds zorgvuldig met je knoppen omgaan. Eén fout kan namelijk fataal zijn. Elk personage heeft zijn eigen combinaties van unieke aanvallen en dus is het maar beter als je die combinaties goed leert. En dat kan gelukkig dankzij de Mission modus. Daarin leer je bij ieder personage om een bepaalde combo uit te voeren, zonder dat er druk op je wordt gelegd. Wil je een uurtje even oefenen? Dan kan dat. Zo wil Capcom er mede voor zorgen dat ervaren én beginnende gamers beter in het spel kunnen worden.

Diepgaand, ook in multiplayer
Je hebt waarschijnlijk al door dat het spel niet bepaald eenvoudig is. Vergeleken met bijvoorbeeld Street Fighter IV is Marvel vs. Capcom 3 dan ook veel en veel moeilijker. Wat je allemaal wel niet moet doen om het spel door te hebben; het lijkt gekkenwerk. Maar vergis je niet, want er zijn genoeg mensen die het geweldig vinden. Dat is terecht. Het is knap hoe Capcom van deze eenvoudig lijkende game toch iets ontzettends uitgebreids kan maken. Het is meer dan vechten, er komt echt tactiek bij kijken. Als je het tegen Hulk moet opnemen, dan wil je toch liever dat je bijvoorbeeld met Wolverine gaat spelen? Dat je dan snel de lucht in kunt springen en dan als een soort Roadrunner op hem af komt stormen zodat hij net een fractie van een seconde te laat reageert. Dat dus.

Maar omdat het allemaal zo snel gaat, ontstaat het gevaar dat het spel ietwat te chaotisch en onoverzichtelijk wordt. Dat is helaas het geval bij Marvel vs. Capcom 3. Soms lijkt het alsof je hersenloos op de knoppen moet blijven drukken, waardoor de wedstrijden voor jou ineens een stuk minder aantrekkelijker worden. Dit is gelukkig niet altijd zo, maar het is jammer dat Capcom niet de perfecte manier heeft gevonden om ervoor te zorgen dat tactiek en snelheid in balans wordt gehouden. Maar dat valt te vergeven.

Gelukkig heb je de online multiplayer. En wie de online multiplayer gaat uitproberen, ervaart ook de diepgang van Marvel vs. Capcom 3. Gelijk word je met je neus op de feiten gedrukt en daalt ineens je zelfvertrouwen. Het is allemaal nog moeilijker dan je denkt. Maar de doorzetters zullen blijven oefenen en dus krijg je uiteindelijk je beloning: de indrukwekkende, adrenalinevolle wedstrijden. De multiplayer modus is dan ook niet erg uitgebreid: simpel een ranked match of een vriendschappelijke wedstrijd spelen. Niet meer dan dat. Zo houdt Capcom het aanbod van het spel overzichtelijk en krijgen we geen onzinnige modi die niemand na een maandje meer speelt.

Een nieuw jasje
Dan even iets heel anders. Grafisch gezien is het spel erg veranderd. Maar dat kwam niet echt als een verrassing. Vele mensen kennen onderhand Street Fighter IV, die als opvolger van deel drie ook een grafische metamorfose heeft ondergaan. Het overgaan van 2D naar 2.5D is bij dat spel een succes gebleken en dus heeft Capcom het ook toegepast bij Marvel vs. Capcom 3. Het camerastandpunt blijft 2D, maar de personages en omgevingen zijn dit keer in het 3D vormgegeven. Hierdoor krijg je dus het zogenaamde 2.5D-effect.

Net als bij Street Fighter IV is dit een zeer aangename verandering. Zo gaat het spel toch nog met de tijd mee, maar blijft de klassieke speelstijl gehandhaafd. De omgevingen zijn ook prachtig vormgegeven. Zo heb je bijvoorbeeld het speelveld The Daily Bugle, waar op de achtergrond in de straten van New York een parade wordt gehouden. Daar zie je een waanzinnig grote Spider-Man op de achtergrond. Dan heb je ook nog de fijne oldskool achtergrondmuziek die zeker bij dit soort games hoort. Net als de prima geluidseffecten wordt samen met de mooie graphics een fijne sfeer getypeerd, zonder dat het afleidt van de gevechten zelf.

Ongetwijfeld een aanrader
Je hebt waarschijnlijk al in de recensie gemerkt dat Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two Worlds niet zomaar een vechtgame is. Het is veel meer dan dat en daarom verdient het veel lof. Net als Street Fighter IV is dit een ijzersterke game waar je als beginnende én als ervaren gamer veel plezier mee zult hebben. De beginnende gamer zal dat hebben met de leuke Arcade modus, de ervaren speler vooral met de multiplayer modus. Wel moet er gezegd worden dat het soms allemaal ietwat te chaotisch wordt waardoor je het overzicht kunt verliezen. Desalniettemin is het spel voor vele gamers een adrenalinevolle uitdaging.