Luigi’s Mansion 2 HD Review - Kan slechter, kan beter

Ouders zeggen altijd dat ze geen favoriete kinderen hebben, maar voor Nintendo is Mario duidelijk belangrijker dan Luigi. Gelukkig weet de langere en bangere Mario-broer er nog wel af en toe tussen te komen, zoals nu met Luigi’s Mansion 2 HD. Deze 3DS-game is flink opgepoetst voor de Switch, maar moet je hem ook gaan spelen?

Nieuwe games in de Luigi’s Mansion-reeks verschijnen nogal sporadisch. Toen het derde deel verscheen voor de Switch, was Luigi’s Mansion 2 al wat ouder. Vijf jaar verder zijn de eShop en online-ondersteuning van de 3DS gestopt en wachtte de vergetelheid voor Luigi’s tweede spokenjacht. Gelukkig is er nu een Switch-versie om daar wat aan te doen.

De opzet van de game is onveranderd: Luigi gaat weer op spokenjacht, uiteraard met frisse tegenzin. Spoken vang je door ze te verblinden met je zaklamp en vervolgens op te zuigen met je Poltergust 5000-stofzuiger. Intussen moet je op zoek naar sleutels en mechanismen om nieuwe kamers van de spookhuizen, waarin de game zich afspeelt, open te krijgen. Maar daarin werken de spoken je soms actief tegen.

Met deze kern van de game is niet zoveel mis: elke Luigi’s Mansion werkt ongeveer op deze manier en het zorgt voor leuke games. In dit tweede deel bezoek je meerdere huizen met verschillende thema’s zodat de omgeving ook wordt afgewisseld. De bazen hebben een wisselende thematiek, al zijn ze niet zo memorabel als de unieke spoken uit Luigi’s Mansion 1 en 3.

Een port van de 3DS naar de Switch moet natuurlijk gepaard gaan met een grafische update. Die heeft Luigi’s Mansion 2 HD ook zeker te bieden en het is geen simpel geval van een hogere resolutie. Uiteraard is het beeld scherper, maar de personages zijn minder hoekig en kennen meer detail. Met name bij Luigi zelf is dat goed te zien: in close-ups kun je zien hoe de stof van zijn broek geweven is.

De pracht van Luigi’s Mansion 3 haalt deze remaster niet, ook omdat de belichting toch minder geavanceerd is. Maar Luigi’s Mansion 2 HD mag er zeker zijn. De karaktervolle look van de verschillende huizen en de geestige animaties die Next-Level Games op de 3DS wist neer te zetten, komen in HD weer goed uit de verf.

Behalve de verbeterde graphics is er vrij weinig veranderd aan Luigi’s Mansion 2 HD. Met sommige games is dat de juiste weg voor een remaster: een game als Metroid Prime kun je maar beter laten zoals hij is. Helaas valt er in het geval van Luigi’s Mansion 2 over te twisten of enkel een visuele upgrade echt een goede remaster maakt, want er zijn wat vraagtekens te zetten bij hoe de game verder in elkaar zit.

Je speelt deze game namelijk in missies: Luigi heeft steeds een bepaald doel om te bereiken, voordat hij zijn volgende stap moet overleggen met spokenkenner Professor E. Gadd, om vervolgens opnieuw bij de voordeur van het spookhuis te beginnen. Dat kan voor sommige spelers het effect hebben dat ze uit hun flow worden gehaald, al moeten we toegeven dat het ook werkt als een slimme manier om meer speeltijd te halen uit de wat kleinere huizen in deze game.

Maar deze missiestructuur kan ook voor verloren tijd zorgen, want er zijn geen checkpoints of manieren om een (tijdelijke) save in een missie te maken. De game slaat je voortgang alleen op als je een missie uitspeelt, dus als je tussentijds moet afsluiten of doodgaat, moet je de hele missie vanaf het begin opnieuw spelen. Je kunt de slaapstand gebruiken en de game is ook niet zo moeilijk dat je steeds doodgaat, maar het is niet ideaal te noemen.

Met name als je wat verder bent in de game, kunnen missies toch 20 tot 30 minuten kosten. Naarmate je meer doet in een missie gaat het door je hoofd spoken dat als er nu iets onverwachts gebeurt, je veel progressie kwijt bent.

Dat is gewoon geen prettig gevoel om te hebben tijdens het gamen. Paper Mario voegde onlangs nog een manier toe om opnieuw te beginnen bij een onzichtbaar checkpoint, iets wat Luigi’s Mansion 2 ook had kunnen gebruiken.

Een andere irritatie is dat je heel vaak gebeld wordt in deze game. Luigi heeft, net als in andere delen in de reeks, een Nintendo-handheld op zak waarmee E. Gadd contact met hem kan onderhouden. Aangezien E. Gadd een oude man is en geen hekel heeft aan telefoneren, belt hij ook daadwerkelijk én vaak; meestal meerdere keren per missie.

Heeft hij je dan ook iets nuttigs te vertellen? Nee, meestal geeft hij je dezelfde informatie die de vorige cutscene probeerde over te brengen. Het is een kwaal die in de tijd dat Luigi’s Mansion 2 verscheen, veel voorkwam in Nintendo-games.

Opmerkelijk is dat dit in andere remasters van games uit deze tijd is aangepast. In Skyward Sword HD word je bijvoorbeeld aanzienlijk minder onderbroken door je gids Fi dan het geval was in de Wii-versie.

Waarom E. Gadd je in de remaster nog steeds elke paar minuten mag bellen is een raadsel. In tegenstelling tot Fi kun je hem nooit negeren en kun je hem niet zelf bellen voor een daadwerkelijk nuttige hint. De constante telefoontjes zorgen alleen voor irritatie.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er niets is aangepast of verbeterd aan Luigi’s Mansion 3 HD. Dankzij de knoppen die de Switch extra heeft ten opzichte van de 3DS is er wat winst behaald op het gebied van de besturing. Je Poltergust naar boven of beneden richten kan nu met de rechter stick in plaats van motion controls.

De functies van je zaklamp kun je ook gebruiken met L en R. Zo kun je ook tijdens het gebruik van je lamp je duim vrijhouden om omhoog of omlaag te mikken met de stick. De game vertelt je dit niet, maar het is handig om te weten: als je de oude 3DS-knoppen gebruikt voor je lamp zou je namelijk alsnog op motion controls zijn aangewezen om je licht op het plafond of de vloer te laten schijnen.

Dit zal vast ook goed van pas komen in de multiplayer-modus. Je spokenjacht gebeurt die modus onder tijdsdruk, terwijl andere spelers kunnen zien wat je doet en deels van je afhankelijk zijn. Een soepele besturing is dan wel fijn om te hebben.  

Alle charme van Luigi’s Mansion 2 komt beter dan ooit uit de verf in de HD-versie. Als je deze game in 2013 hebt gemist, of hem juist graag zou herbeleven met een veel mooier beeld, is dit zeker een leuk avontuurtje om eens te spelen. In de kern is het een goede game.

Maar helaas waren er ook frustrerende aspecten aan de originele game, waar de remaster niets aan doet. Extra opvallend is dat het problemen zijn die andere Nintendo-remasters juist vaak worden aangepakt. Dat dat hier niet is gebeurd, maakt toch dat we Luigi’s Mansion 2 niet kunnen zien als essentiële toevoeging aan je Switch-bibliotheek.