Luca Review – Een fantastische feelgood film

Een heerlijke film om dit najaar thuis in je woonkamer te kijken is Luca, een nieuwe film van Disney en Pixar. Als jij niet door de pandemie naar Italië komt, komt Italië naar jou en hoe? Op een hele leuke manier, zoals je zult lezen in deze Luca review.

De film Luca begint eigenlijk onderwater. Ergens in een blauwe zee maken we kennis met het jongetje Luca. Hij is een soort vis bij wie het eigenlijk met de paplepel is ingegoten dat mensen aan de oppervlakte monsters zijn. Hij moet dan ook braaf onderwater blijven. Maar drie keer raden wat er gebeurt als je tegen kinderen zegt dat ze iets niet mogen? Dan doen ze het juist!

Luca komt er dan ook al snel achter dat zodra hij uit het water komt, zijn vissenlichaam verandert in dat van een jongetje. Een mens dus. Degene die dit al veel vaker heeft gedaan is Alberto en vanaf het begin weet de kijker: hier ontstaat een mooie vriendschap.

Hoewel de filmtitel Luca is had de film wat dat betreft net zo goed Luca & Alberto kunnen heten. Want dit is een film die garant staat voor een prachtige vriendschap waarin humor de boventoon voert.

Het is bijvoorbeeld bij aanvang meteen hilarisch om te zien hoe Luca moet leren lopen. Natuurlijk heeft hij dit al snel onder de knie, maar de eerste beelden zijn om hardop bij te lachen. Wat verder fantastisch is aan de film is de invloed van de Italiaanse cultuur.

De kijker wordt meegenomen naar een klein stadje aan de Italiaanse Riviera en los van de Italiaanse namen van de twee hoofdrolspelers hoor zit de taal continu verweven in het script. Het zijn kleine verwijzingen die de vakantieganger zal herkennen: si, ciao, a presto en ga zo maar door. Je hoeft de taal niet te kennen om deze woordjes te herkennen, leuk is het wel.

Los van dat je vermaakt wordt, ben je als kijker ook continu bezorgd over de hoofdrolspelers, waar je al snel om gaat geven. Het probleem is namelijk dat de mensen hun volk beschouwt als zeemonsters. Monsters dus. Een nog groter probleem is dat zodra ze in aanraking komen met water, (een deel) van hun lichaam onmiddellijk verandert in hun vissenvorm.

Dus stel dat iemand voor de grap een glaasje water naar Luca’s of Alberto’s hoofd zou gooien en raak zou schieten, verandert dat gezicht in een deel van een vis. Je snapt dat je dan ook met bijna ingehouden adem zit te kijken als Luca ineens in een boot op het water zit bij een mens of als het midden op de dag gaat regenen. Los daarvan zijn de ouders van Luca niet blij met dat hun kind opeens vermist is en daarom gaan ze op zoek naar Luca.

Luca doet het trouwens bijzonder goed als mens, want al snel sluit hij vriendschap met een Italiaans meisje. Het is ook goed om te zien dat deze band niet mee uitpakt in een soort liefdesrelatie ofzo. Dat cliché wordt min of meer vermeden. Wel moet gezegd worden dat de film op ander vlak wel met wat cliché te maken heeft.

Zo zit er een vrij standaard bad guy in de film, een echte bully. Deze persoon wordt op zo’n manier neergezet dat je al snel denkt: been there, done that. De pesterige opmerkingen die hij maakt de valse acties die hij uitvoert heb je allemaal al weleens gezien en daarmee scoort de film niet echt punten qua originaliteit.

Ook moet gezegd worden dat als mensen van een Pixar-film echt een film verwachten met meer diepgang, ze beter Soul of Inside Out kunnen kijken. Luca is van een ander level, veel meer gericht op: niet nadenken, maar lekker genieten. En daar is helemaal niets mis mee. Luca is een heerlijke film die je met het hele gezin kunt kijken en eigenlijk voor bijna elke leeftijd wel aan te raden valt. Een aanrader dus!