Little Nightmares Switch Review - Dat een nachtmerrie zo tof kan zijn

Voorzichtig schijn je met je kaarsje om de donkere kamer te verkennen. Je maag rammelt en je bent bang. Achter je hoor je de hordes moordlustige monsters nog hijgen. Dan besluit je om je honger te stillen en je ook als een monster te gedragen. Voor de Little Nightmares Switch review zette wij onze tanden in het spel!

Eerder werd het gruwelijke verhaal van Little Nightmares al op andere consoles verteld, nu mogen we ons ook op de Switch aan deze nachtmerrie wagen. Terwijl je met klamme handjes een kaars vasthoudt, probeer jij van een varend spookschip te ontsnappen. Je doet een poging om verschillende creepy platformpuzzels op te lossen in een spelwereld waar in ieder duister hoekje wel een nieuw gevaar schuilt.

Little Nightmares is een horrorverhaal waarin alles wordt verteld zonder ook maar één regel dialoog. De game wordt nooit eng, maar in dit grauwe wereldje word je constant in spanning gehouden. Een eenvoudig verhaal laat je op het puntje van je stoel zitten. Games als Resident Evil worden bijna overbodig, want vanaf het begin tot einde ervaar je een adrenaline kick.

Alhoewel de angst nooit echt lang aanhoudt, sta je wel constant op scherp wanneer het leven van Six aan een zijden draadje hangt. Veelvuldig sluip je langs gevaarlijke monsters, terwijl enkel een klein lichtje in de duisternis je moet helpen om toch een veiliger gevoel te krijgen. De spanning neemt alleen maar toe als de game gebruikmaakt van de trilfuncties van de Joy-cons: als ze echt hard trillen weet je dat het te laat is om nog weg te rennen.

Om te voorkomen dat je moet wegrennen, kan je dus beter voorkomen dat vijanden je vinden. Hiervoor haal je gekke capriolen uit in verschillende interessante puzzels. Het geeft een goed gevoel om met zweethandjes expres de keukenapparatuur geluid te laten maken, zodat een gigantische gedrocht afgeleid raakt. Het geeft ook een kick om door water te moet zwemmen zonder erin te worden getrokken door een monster dat 'gezellig' met je mee zwemt. De puzzels zijn vaak te makkelijk, maar er zit overduidelijk een grote hoeveelheid creativiteit in verwerkt.

Het is gaaf om te zien hoe Little Nightmares gebruikmaakt van creatief level design. Niet alleen ogen de levels prachtig doordat er zoveel op de achtergrond afspeelt, er zitten bijzonder veel momenten in dat de puzzels daadwerkelijk gebruikmaken van hoe een level eruit ziet. Van verstopplekken, tot monsters die juist de complete fundering waarop je staat kapot trekken, waardoor alles en iedereen wordt geëlektrocuteerd door een televisie die in het water valt.

Het verhaal en bijbehorende puzzels worden uitgevoerd door bijzondere personages. Zodoende komt meerdere malen de ware aard van het 'onschuldige' speelbare meisje Six naar boven, wanneer haar honger moet worden gestild door haar tanden in de monsters en onschuldige beesten te zetten. En het spel laat je met stomheid geslagen achter als er aan het einde van het Kid-verhaal een bijzondere ontdekking wordt gedaan.

Maar naast de personages waarmee jij zelf speelt, komt het spel ook met interessante monsters die jou het leven zuur maken. Zodoende moet je blinde giganten ontlopen die met hun lange armen overal om zich heen graaien om jou van de grond te grijpen en breekt het zweet overal op je lichaam uit als diverse koks jou op het menu willen zetten.

Je wordt constant blootgelegd aan een sfeer waar je u tegen zegt. Niet alleen wordt er veel gespeeld met contrasten als licht en donker, ook wordt er niet teruggedeinsd om stiltes te laten vallen qua geluid. De soundtrack weet de nodige spanning op te bouwen, maar de echte spanning begint pas wanneer je enkel het holle geluid van tunnels of van je voetstappen hoort. ~Je voelt je steeds kwestbaarder worden.

De angst dat je laatste uur heeft geslagen neemt enkel toe, terwijl duidelijk wordt hoe groot het contrast is tussen jou en de gigantische obstakels die jou in de weg zitten. En het wordt alleen maar erger. Terwijl jij als een worstje wordt gezien dat over een tafel rent, zie je dat gigantische gedrochten kwijlend om de tafel staan in een poging je op te eten. Van mes en vork hebben ze nog nooit gehoord, hebben ze toevallig al maanden niks gegeten of zo?

Little Nightmares voor de Switch is een ervaring die verder vrij veel om het lijf heeft. Zo bevat het spel naast het basisspel ook de DLC Secrets of the Maw, een verzameling van drie DLC-pakketten. Deze verzameling maakt het mogelijk dat je ook met de Runaway Kid kunt spelen, een personage waarbij je zeker de nodige traantjes weg zal pinken door de vertelling.

Het creepy ontsnappingsverhaal van de Runaway Kid loopt parallel aan dat van Six. Dit kind moet een andere ontsnappingsroute nemen en hierdoor ontdek je puzzels en plekken die je met Six nooit had gevonden. Het is indrukwekkend om dan toch te zien hoe sommige gebeurtenissen in elkaar overlopen. Het verhaal krijgt hierdoor een nog duisterder nasmaakje.

Eerder wist deze game zich al op andere consoles te bewijzen. Alhoewel deze versie draagbaar is, brengt hij het probleem met zich mee dat je wel erg vaak laadschermen voorbij ziet komen. Toen die laadtijd gevoelsmatig wel erg lang duurde was de verleiding niet te weerstaan om er toch even een stopwatch naast te leggen. Meestal wacht je toch weer 25 à 30 seconden.

Verder wordt een groot deel van de sfeer bepaald doordat het vrij donker is, maar hierdoor wordt het toch lastiger om un-docked echt alles van het spel mee te krijgen. Vooral in de donkere kamers merk je dat alles in de handheld-modus toch net iets te donker is. Zelfs als je het contrast via de instellingen op zijn maximum aanpast. Op het grote scherm oogt het spel beter.

De laadtijden en het donkere scherm doen niets af aan het feit dat dit spel gewoonweg tof is. Al die tijd word je ondergedompeld in een creatief en creepy avontuur. De game schotelt je een ervaring voor die ver buiten jouw verwachtingen treedt, waarbij je een hoop bloed en goorheid verwacht, maar eerder een spannende ervaring met wat jumpscares krijgt. Little Nightmares vertelt een nachtmerrie, maar wel één waarvoor je niet wilt stoppen met dromen.