Joe Danger Special Edition Review

Het leven van een uitgebluste stuntman gaat niet over rozen. Toch biedt het een lichtpuntje, want wat heeft zo iemand nou te verliezen? Juist, niets! Dat maakt Joe Danger een stuntman om in de gaten te houden.

Joe wil simpelweg een comeback maken en daar heeft de beste, rondgebuikte man alles voor over. Vol goede moed stapt hij op zijn motorfiets en stelt zijn kunde tentoon aan eenieder die het wil zien, om maar een beetje van die vergane glorie op te snuiven. En dat is het verhaal van Joe Danger. Niets minder, maar vooral ook niets meer. Dat is helemaal niet erg, want dit is zo’n arcadegame die het verhaal geheel negeert en zich vooral richt op gameplay om de speler te vermaken en te blijven boeien. En gelukkig is dat nou net het sterke punt van onze Joe: niet lullen, gewoon gaan!

Meer dan een simpel ritje
Al snel stap je als speler dus op een virtuele motor en ga je van punt a naar punt b. Want veel meer is het niet, zo lijkt het. Na enkele levels kom je er echter achter dat je niet verder komt, aangezien je sterren nodig hebt om volgende banen te ontgrendelen. Op dat moment struikel je over de ware kracht van Joe Danger. Het gaat er namelijk (meestal) niet om zo snel mogelijk naar de finish te spurten en dit een keer of honderd over te doen, al dan niet met verschillende obstakels. Het gaat er om levels op een bepaalde manier uit te spelen en dat vereist veel meer doorzettingsvermogen en inventiviteit dan simpelweg het gaspedaal indrukken.

Vaak moet je bijvoorbeeld alle objecten in een level zien te verzamelen. Dat houdt in dat je elke sprong met de juiste snelheid moet nemen, de juiste route aan moet houden en natuurlijk obstakels moet ontwijken. In datzelfde level word je wellicht ook uitgedaagd om de hele tour aan elkaar te rijgen middels stunts en ook nog bepaalde doelen te raken. Voor elk van die uitdagingen krijg je één ster en het moge duidelijk zijn: het is veelal nodig om een level meermaals te betreden om alles te kunnen halen. Je zult moeten kiezen voor welke doelen je gaat en bovendien is het af en toe mogelijk van pad te wisselen. Dus kies wijs!

Wat nou zwaartekracht?!
Bij een dergelijke gameplay is het natuurlijk essentieel dat de banen goed in elkaar steken en gelukkig zit het op dat gebied wel snor. De banen zitten vol verrassende obstakels en het wordt je vaak niet makkelijk gemaakt. Het is dan ook fijn om te weten dat de zwaartekracht aan jouw kant staat. Geef je gas in de lucht, dan ga je vooruit en even flink die rem intrappen laat je achteruit vliegen. Driedubbele salto’s zijn overigens ook geen probleem, want stunten kan Joe als geen ander. Dat is erg handig, want je turbometer wordt aangevuld door het doen van trucs. En laat die turbo nou net essentieel zijn.

Doordat alle levels complex in elkaar steken en meerdere sessies per baan vaak nodig zijn, ontstaat een hoge herspeelwaarde. Je hoeft niet alle sterren te verzamelen om het spel uit te spelen, maar daardoor blijft er wel veel te doen na het bereiken van het eindscherm. Bovendien kent Joe Danger zo’n honderd verschillende banen, dus je bent wel even zoet. Een deel daarvan is ondergebracht in het Lab, een toevoeging ten opzichte van het originele Joe Danger op het PlayStation Network. Dat lab bevat een aantal zeer leuke banen die – zoals de naam al doet vermoeden – soms iets gewaagder en meer experimenteel zijn dan de normale levels. Andere toevoegingen bedragen onder andere extra speelbare personages en een iets gelikter uiterlijk.

On-Amerikaans charmant
En dat uiterlijk mag er zeker zijn. Alles voelt lekker koddig aan en Joe Danger zelf is natuurlijk een bijzonder charmante gastheer met zijn typisch Amerikaanse bierbuik en niet typisch Amerikaanse joviale glimlach. Je kunt niet anders denken dan ‘kijk, dat is nou nog een leuke, ambachtelijke stuntman’. En gelijk heb je. Dat alles lekker fel gekleurd is n lachende gezichtjes vrijwel alomtegenwoordig lijken te zijn, helpt daar natuurlijk sterk aan mee. Verder is het altijd erg leuk om over traditionele, knalgele schoolbussen te springen en dwars door grote blokken kaas (?) heen te scheuren. Misschien gaat het leven van een stuntman dan toch over rozen...

Sprint of marathon?
Natuurlijk heeft het leven als stuntman wel het risico dat je het stunten beu wordt. Immers, het kan wat saai worden om uur na uur maar de schansen af te schieten en springveren op te stuiteren. Aan datzelfde gevaar is de speler van Joe Danger onderhevig, want de kans bestaat dat je een flinke speelsessie de variatie begint te missen. Er moet dan worden gezegd dat dit spel meer als puzzelgame benadert dient te worden, maar zelfs puzzels kunnen vervelen. Joe Danger is dan ook niet het meest geschikte spel om uren en uren na elkaar te spelen.

Aspirerend leveldesigners mogen die regel overigens vergeten, want het is mogelijk om eigen levels in elkaar te draaien en via Xbox Live te delen met vrienden. Het is in bepaalde levels zelfs een vereiste, aangezien het creatief verbouwen van banen soms vereist is voor het behalen van een bepaalde ster of simpelweg de finish. Online kun je helaas niet op die zelfgemaakte, noch bestaande banen racen. De multiplayer beperkt zich tot splitscreen. Dat is echter nauwelijks een negatief punt, aangezien het zoals gezegd meer een puzzel-, dan een racegame is. Online zou het veelal uitdraaien op een simpele race en wordt Joe Danger niet gespeeld zoals het hoort.

#!@&$#^?!+@$%!!
Die gewenste speelstijl biedt trouwens wel gelegenheid tot enige frustratie, met name voor de minder gamebedeelden en perfectionisten. Immers, vaak is het nodig een bepaalde route perfect uit te voeren om een ster te halen. Zeker wanneer er de nodige tijdsdruk is, creëert dat een walhalla van vloekpartijen bij enkele gefaalde pogingen. Laat het duidelijk zijn dat dit voor veel spelers geen enkel punt zal zijn; het spel is absoluut niet per definitie frustrerend moeilijk, maar zij die korte lontjes en lompe vingertjes hebben zijn gewaarschuwd!

Rozen en applaus!
Het leven van een stuntman gaat zonder twijfel over rozen. Je mag lekker door vrolijke, kleurrijke en uitermate sterk vormgegeven levels scheuren, die bovendien uitlokken tot herhaaldelijke bezoekjes. Je zult je er flink mee bezig kunnen houden, zeker omdat het lab een toffe toevoeging blijkt. Dat een stuntman meer als sprinter dan marathonrenner door het leven gaat en zich wat frustratie op de hals haalt, mag de pret niet drukken. Applaus voor de ‘comeback’ van Joe!