Heavy Rain Review

Nadat Heavy Rain al in 2006 werd aangekondigd, was het lange tijd stil rond de game. Maar nu is het dan eindelijk zover, vanaf 26 februari ligt de game in de winkels. Volgens ontwikkelaar Quantic Dream is het niet zo zeer een game, maar meer een ‘filmische ervaring’. En met een script van meer dan 2,000 pagina’s belooft Heavy Rain heel veel goeds. Maar kan het spel al deze verwachtingen wel waarmaken?

Is het wel een game?
Zoals je misschien al hebt gelezen, is Heavy Rain anders dan we gewend zijn van de huidige games. Het heeft veel weg van een film, op het gebied presentatie en opzet, maar ook van een boek, qua verhaal en spanningsboog. Hierdoor ligt het tempo van het spel een heel stuk lager dan menig ander game. Je moet de game niet eventjes bij een vriend spelen. Je moet er echt rustig voor gaan zitten en de game gewoon ervaren.

De Origami Killer
Heavy Rain speelt zich af in een fictieve Amerikaanse stad in oktober 2011. Het verhaal draait om een seriemoordenaar, genaamd de ‘Origami Killer’. Deze seriemoordenaar is al even bezig en heeft ondertussen zeven slachtoffers opgeëist. Of beter gezegd slachtoffertjes, de Origami Killer vermoordt namelijk kinderen op zijn geheel eigen, zieke wijze. Jij, als speler, kruipt in de huid van vier verschillende personen. Zo begin je met Ethan Mars. Hij is een architect en woont samen met zijn vrouw en kinderen in geweldige villa. Echter gaat het helemaal mis. Eén van zijn zoons, Jason, komt om tijdens een auto-ongeluk. Zijn vrouw heeft hem inmiddels verlaten en zijn andere zoon, Shaun, mist zijn broertje enorm.

Daarnaast zijn er nog de drie andere hoofdpersonages: Scott Shelby, Madison Paige en Norman Jayden. Allereerst Scott Shelby: hij is ingehuurd als privédetective om de Origami Killer te pakken te krijgen. Madison Paige is een journaliste en is op zoek naar een goed voorpagina verhaal. En als laatste de FBI-agent Norman Jayden, die onderzoek doet naar de Origami Killer. Elk personage heeft echter ergens last van. Zo heeft Ethan Mars last van black-outs, is Norman Jayden verslaafd aan de drug Triptocane, lijdt Madison Paige aan chronische slapeloosheid en is Scott Shelby een astmapatiënt.

En als je denkt dat al deze personages zorgen voor vier totaal verschillende verhalen, heb je het mis. Alle personages hebben wel iets met elkaar te maken en zijn allemaal op hun eigen manier betrokken bij de Origami Killer. Het is één verhaal, en wat voor één. Het is een geweldig, meeslepend en episch verhaal. Het is zo goed, dat je met zekerheid kunt zeggen dat Heavy Rain één van de beste verhalen ooit bevat. Vooral hierdoor wil je gewoon niet stoppen met spelen. Je blijft dan ook de hele tijd met de vraag in je hoofd: wie is nou toch die gestoorde Origami Killer?

Unieke controls…
Dit geweldige verhaal beleef je door middel van vele verschillende hoofdstukken. In elk hoofdstuk speel je met de verschillende personages. Het eerste hoofdstuk begin je als Ethan Mars in zijn mooie villa. Hier houd je je bezig met de kleinste details, van het scheren tot tandenpoetsen, alles zul je moeten doen. Hier merk je dan ook gelijk het eerder besproken tempo van het spel. Het lijkt allemaal vrij doelloos, maar dat is het niet. Je maakt kennis met de personages en het is dan ook een opstapje naar het heftige verhaal.

Je krijgt verder uitleg over de unieke controls, wat totaal anders is dan wat we de afgelopen tijd van games gewend zijn. In plaats van dat je loopt met de linker joystick, werkt het meer als een racegame: je loopt door de R2-knop in te drukken en je stuurt als het ware je personage met de linker joystick. Dit is, vooral in het begin, heel erg wennen en het zal een aardige tijd duren voordat je goed overweg kunt met de controls.

De interactie met objecten, de gevechten en alle andere acties voer je uit met elke knop die beschikbaar is op de controller. Je pakt bijvoorbeeld een bord door middel van de rechter joystick eerst naar beneden te bewegen, waardoor je arm omlaag gaat en vervolgens draai je de joystick naar binnen om het bord op te pakken. De controls in Heavy Rain zijn uniek en wat ons betreft niet per se één groot ‘quick-time event’. De knoppen combinaties zijn gesimuleerde bewegingen, en hierdoor ervaar je dit anders dan bijvoorbeeld de ‘quick-time events’ uit God of War, waar je alleen maar op knoppen moet drukken op een bepaald moment.

…die niet perfect werken
Echter geldt dit niet voor het ‘race-achtige’ lopen in de game. De camera werkt niet altijd goed mee en je zult hierdoor ook al snel de verkeerde kant op lopen. Het is geen groot probleem, maar het gebeurt net te veel. Dit kan op bepaalde momenten voor behoorlijk wat irritatie zorgen. Ook zorgt het ervoor dat je nooit helemaal vloeiende actie krijgt tijdens het lopen en dat is toch wel jammer.

De interactie met objecten werkt meestal wel goed en is niet een standaard ‘quick-time event’, zoals we het kennen. Jammer genoeg werken de knoppen combinaties tijdens gevechten niet altijd perfect. Dit geldt vooral als je bijvoorbeeld de controller naar links moet bewegen. Als je net iets te ver omhoog in plaats van naar links beweegt, klopt de knoppen combinatie niet meer en heb je, in het ergste geval, de kans dat het verhaal niet zo loopt zoals je wilt.

Morele keuzes
En daarmee komen we aan bij de morele keuzes in het spel. In het eerste deel van het spel zul je er nog niet echt mee te maken hebben, maar in het tweede deel van de game zul je bijna in elk hoofdstuk voor een morele keuze komen te staan. En we praten hier nu niet over keuzes van goed of kwaad waardoor je vervolgens punten verdient voor een karmasysteem. Nee, het gaat hier om serieuze, bijna levensechte keuzes, waarbij niet direct duidelijk is wat nou het goede of kwade is. Je zult naar mate je verder komt in de game voor zulke extreme keuzes komen te staan, dat de kenmerkende vraag voor Heavy Rain, ‘How far will you go to save someone you love?’, niet voor niets is.

Je kunt in het spel echter niet altijd bepalen hoe je wilt dat het loopt. Het verloop van het verhaal hangt er vanaf hoe jij de game speelt. Als je in een bepaalde scène te laat op een knop drukt, dan zal het heel anders lopen dan wanneer jij in die scène wel op tijd op die knop drukt. Wat Heavy Rain tevens zo ontzettend goed doet, is dat je vaak niet eens door hebt dat je een belangrijke keuze hebt gemaakt. Je krijgt dus geen punten als je iets goeds of fouts doet. Je bent echt alleen bezig met het overleven en als je dan de situatie overleefd, of juist niet, dan besef je pas wat er gebeurd is en wat de consequenties zijn.

Bizar realistisch
Zoals jullie waarschijnlijk al op verschillende screenshots of in de video’s hebben kunnen zien, ziet Heavy Rain er bizar realistisch uit. De personages zijn zo gedetailleerd, dat je de ogen ziet knipperen en het lichaam op een geweldig realistisch manier ziet bewegen. We zagen al in Uncharted 2 hoe mooi games er tegenwoordig uit kunnen zien, maar de personages uit Heavy Rain zijn nog weer een niveau hoger.

Maar jammer genoeg geldt dit dan ook alleen voor de personages. De omgeving heeft soms namelijk nog eens last van zogeheten ‘texture popping’ en sommige objecten zien er ook niet even gedetailleerd uit. Het is zeker niet lelijk, maar omdat de personages er zo geweldig uitzien, vallen de dingen die grafisch wat minder zijn gewoon erg op. Dat neemt echter niet weg dat Heavy Rain op dit gebied tot de beste games van deze tijd behoort.

En niet alleen op het grafisch gebied is de game prima verzorgd. De audio in het spel is ook geweldig. De muziek bouwt niet alleen op de juiste manier de spanning op, het is ook nog eens muziek die je niet snel zult vergeten. Tevens zijn de stemmen in het spel goed verzorgd, al laten ze soms wat steektjes vallen doordat een zinnetje niet erg geloofwaardig overkomt in een bepaalde situatie. Ten slotte nog een leuk weetje: Heavy Rain bevat, volgens ons, de beste Nederlandse stemmen in een game ooit. Dus als je de game gaat spelen, geef deze dan ook eens een kans.

Dit moet je beleven
Heavy Rain is iets unieks, iets verfrissends, iets wat de gamesindustrie nodig had. De controls zijn gewaagd, en werken, jammer genoeg, niet altijd even lekker. Gelukkig staat daar tegenover een episch verhaal, dat ook nog eens verschillende eindes bevat. Je kunt de game binnen tien uur uitspelen, maar door de verschillende eindes wil je het gewoon nog een keer spelen. En als je alle trophies wilt halen, moet je dat dan ook doen. Op grafisch gebied is de game geweldig en ook de audio is erg goed. Heavy Rain moet je beleven, en is dan ook zeker een titel die het aanschaffen zeker waard is.