Happy Death Day 2U Blu-ray review - Grappige mix van humor en sciencefiction

Toen in 2017 Happy Death Day uitkwam bleek dit een redelijke mix van horror en comedy te zijn. De film krijgt nu een opvolger, waarin de tijdslus uit deel 1 opnieuw aangeslingerd wordt. De Happy Death Day 2U Blu-ray review brengt ons ruim anderhalf uur nieuw slasher-vermaak. Jammer genoeg begint de film behoorlijk rommelig, waardoor het verhaal ongeloofwaardig wordt.

Het slasher genre is lange tijd slachtoffer geweest van uitputting. De films vervielen in dezelfde patronen en moordenaars werden al ver van te voren aangekondigd, samen met hun lijst te maken slachtoffers. Happy Death Day haalde het genre overhoop door er een originele twist aan te geven: een tijdslus, waarin hoofdpersoon Tree (Jessica Rothe) zich bevond. Elke keer werd dezelfde dag herhaald maar dan nét even anders, totdat Tree het mysterie opgelost had. Hoe overtref je een film die een tijdslus al afgesloten heeft zonder de essentie van het eerste deel onderuit te halen?

Simpel: nog een keer diezelfde dag herhalen, maar de tijdslus uitbreiden tot iets dat groter is: een multiversum. Happy Death Day 2U doet in essentie hetzelfde trucje als het eerste deel, maar geeft hier een originele draai aan. Het verhaal van de film sluit hierdoor aan op het einde van deel 1, om vervolgens alle kanten op te gaan.

Tree is na de gebeurtenissen uit de eerste film gelukkig met haar vriendje Carter (Israel Broussard). Haar vader leeft nog en datzelfde geldt voor het gros van haar vriendinnen. De kamergenoot van Carter, Ryan (Phi Vu), moet door de perikelen van de tortelduifjes gedwongen in zijn auto slapen en dat komt niet ten goede van zijn schoolproject. Hij maakt namelijk een quantum reactor en het ding blijft maar crashen.

Hier begint de ellende, want door deze reactor ontstaat ineens een nieuwe tijdslus waarin Ryan steeds dezelfde dag beleeft, compleet met de moordenaar uit het eerste deel. Om dit op te lossen schakelt hij Tree en Carter in, die al eens eerder met dit bijltje gehakt hebben. Al snel blijkt de tijdslus geen nieuwe tijdslus te zijn, maar een botsing tussen verschillende werelden uit het multiversum, waarin Tree vast komt te zitten.

Tree moet nu alles doen om in haar eigen wereld terug te komen, terwijl ze uit handen moet blijven van een moordenaar en ook nog eens lastige persoonlijke keuzes moet maken. Terwijl Tree hiermee bezig is, verwacht je een mengelmoes van enge elementen en komedie in zoals het eerste deel, maar dat is niet wat deze film je biedt. Regisseur Christopher Landon (Paranormal Activity: The Marked Ones) doorbreekt namelijk in de tweede film meteen de essentie van de eerste, die nog wel om enge momenten met wat humor draaide.

In plaats van horror op de voorgrond, schakelt de film nu vooral heen en weer tussen komedie en sciencefiction. De mengelmoes van genres neemt hierdoor een compleet andere vorm aan dan zijn voorganger en die andere mix betekent ook meteen een andere smaak. Voor fanaten van het slasher-genre zal dit een zure smaak zijn, maar het betekent gelukkig niet meteen dat de film slecht is.

Sterker nog, het voorkomt dat Happy Death Day 2U vervalt in dezelfde patronen en schrikmomenten van de eerste film. Het multiversum (dat voor de leek, samen met de tijdslus in de extra’s uitgelicht wordt) zorgt daarbij voor verfrissing waardoor voorkomen wordt dat de film een herhaling van zetten wordt. De film draait tenslotte al om herhaling (van tijd) en als daar ook nog eens meer van hetzelfde uit deel 1 bij komt, is dat te veel. Door een multiversum te maken, kan Landon variëren met gebeurtenissen en nieuwe elementen aan de film toevoegen. Bij dat laatste schiet de film jammer genoeg wel wat tekort.

Waar Happy Death Day 2U namelijk veel vernieuwing aan probeert te brengen door de introductie van nieuwe elementen, lukt dit maar ten dele. Het multiversum is interessant om in deze luchtige vorm voorbij te zien komen. Alleen er is sprake van overkill in Happy Death Day 2U. De eerste helft van de film staat bol van de onafgemaakte ideeën die hierdoor niet geloofwaardig zijn en afbreuk doen aan de geloofwaardigheid van de film.

Het verhaal in Happy Death Day 2U is op zich niet heel diepgaand, maar weet je toch te verwarren door de vele wendingen en sprongen die het script neemt. Na de zoveelste wending in vijf minuten wordt alles niet duidelijker en heb je het gevoel net naar drie slechte ideeën gekeken te hebben om bij de vierde heel misschien wel een stapje verder in het verhaal te komen.

Als je aankomt bij de tweede helft van de film begint sommige elementen van het verhaal wat meer vorm te krijgen en zijn er wat goede invalshoeken die je op het puntje van je stoel zetten. Happy Death Day 2U wordt alleen nooit die film die je van schrik achter de bank doet belanden of billenknijpend mee laat leven met de karakters.

Hetzelfde geldt voor de meeste acteurs. In plaats van dat zij het concept dragen, leveren ze aan geloofwaardigheid in tijdens de nieuwe gebeurtenissen. Zo is Broussard voor je gevoel helemaal niet hoteldebotel op zijn liefje Tree op de momenten dat dat moet, maar druppelt er een matige verliefdheid vanaf. Vu leunt meer op de komedie, maar dit is voornamelijk te wijten aan zijn klunzige personage dat verder niet veel diepgang kent.

Rothe springt er als hoofdpersoon met kop en schouders bovenuit en presteert in haar nieuwe nachtmerrie-achtige avontuur prima. Ze overtuigt vooral wanneer ze panisch op zoek is naar een oplossing en weet op die momenten komedie goed met horror en drama te mengen. Jammer genoeg is alleen haar performance niet genoeg om je als kijker anderhalf uur oprecht geïnteresseerd te houden in het verhaal, maar het helpt je zeker de film door als je accepteert dat er niet ontzettend veel diepgang voorbij zal komen.

Als opvolger doet Happy Death Day 2U een paar interessante dingen. Zo introduceert de film ineens een multiversum en is er een flinke omschakeling van genre ten opzichte van het eerste deel. Het zijn beslissingen van regisseur Landon die enerzijds lonen, maar anderzijds niet het gewenste resultaat boeken.

In de eerste helft van de film heb je door alle wendingen geen idee hoe het verhaal verder gaat en wat er nou eigenlijk speelt, maar dit wordt netjes gladgestreken in de tweede helft. Het is even een half uurtje door de zure appel heen bijten, maar daarna wordt Happy Death Day 2U een film die je nog best even kan vermaken. Verwacht alleen niet te veel horror of diepgang, want dan kom je van een koude kermis thuis.