Gravel Review - Racen op onverharde ondergrond

De motoren van de auto’s staan te ronken op de startgrid, klaar om op topsnelheid te strijden voor de kroon van Off-Road Master. De lichten gaan uit en de strijd begint. In de Gravel review lees je of de game ook een titel verdient, of blijft steken in de modder.

Rallyfans komen niets te kort. Met games als DiRT 4, de aankomende Dakar 18 en nu Gravel zijn er genoeg smaken om uit te kiezen. Ontwikkelaar MileStone heeft met Gravel wel een andere aanpak op de rallysport dan de concurrenten.

Waar bij DiRT 4 en zeker bij Dakar 18 simulatie erg hoog in het vaandel staat, is dat bij Gravel niet het geval. Gravel is een arcade racer in hart en nieren en dat is duidelijk te merken. Vergelijk het een beetje met de handeling van Forza Horizon en DiRT 2. Een setting waar vooral plezier centraal lijkt te staan.

In Gravel besluit je mee te doen aan het Off-Road masters kampioenschap. Dit kampioenschap bestaat uit verschillende evenementen zoals cross-country races, rallycross en andere races op exotische locaties. Met een groot assortiment aan wagens heb je meer dan genoeg speeltjes om zo hard mogelijk over de banen te crossen. Of dat nu in een oude Lancia Delta of een moderne X Raid Mini Cooper is, ligt aan jou.

Het zal geen verrassing zijn dat het doel in Gravel uiteindelijk is om de titel te veroveren uit de klauwen van “superster” Sean Walker. Hiervoor moet je wel even 15 episodes doorlopen. Bij elk evenement vallen sterren te verdienen, die ervoor zorgen dat je door kan naar de volgende episode.

Niet iedereen wil dat je de titel van Off-Road master zomaar verovert. Tussen de episodes door kom je wiel aan wiel te staan met een master in een bepaalde discipline. Deze fictieve masters racen in hun beste omgevingen in hun favoriete voertuigen. Verliezen tegen hen is geen optie, want dan eindigt je strooptocht naar de kroon voortijdig.

Deze soort bossfights halen het beste uit je naar boven, maar er is één probleem: de tegenstanders missen persoonlijkheid. Ondanks dat ze met veel bombarie en filmpjes worden aangekondigd heb je niet echt het gevoel alsof je tegen een speciale tegenstander aan het racen bent. Je mist een soort rivaliteit met deze masters. Dat zorgt ervoor dat deze speciale episodes minder impact hebben dan je vooraf had gehoopt, ondanks dat je alsnog je beste wieltje voor moet zetten om van ze te winnen.

Voordat je alle masters hebt verslagen en in de ultieme titelstrijd de kroon hebt weten te veroveren ben je ongeveer 8 uur verder. Natuurlijk kun je proberen alle sterren in de verhaallijn te verzamelen, iets wat dan nog een paar uur gaat toevoegen. Ook kun je zelf over de inmiddels ontgrendelde banen races organiseren in de free play modus.

Wat opvalt aan de banen in Gravel is dat er in verhouding wel erg veel rallycrossomgevingen zijn. Een paar meer omgevingen voor cross country en stadiumraces zouden geen kwaad hebben gekund, want op een gegeven moment heb je het gevoel op een herhalingsoefening te zijn qua tracks. De afwisselende type races helpen wel om dit gevoel nog een tijdje uit te stellen, maar op een gegeven moment slaat de “been there, done that” mentaliteit helaas wel toe.

De auto’s in Gravel bieden daarentegen op het oog wel veel afwisseling. Er zijn genoeg verschillende type auto’s om uit te kiezen en de eerste keer dat je de lijst ziet, lijkt het net alsof je een snoepwinkel bent binnengelopen. Op de baan merk je echt wel het verschil of je in een stijf afgestelde rallycrosswagen van een hoge duin af vliegt of in een meer soepele Toyota Hilux. Wel is het jammer dat de wagens in de onderlinge klassen niet veel van elkaar verschillen in handeling.

Ook de verschillende ondergronden die je tegenkomt voelen niet allemaal verschillend aan. De handeling op de echte offroadwegen van Namibië en Alaska voelt prettig en uniek aan vergeleken met de rest in de game. Het asfalt daarentegen lijkt wel van ijs te zijn, zo weinig grip is er op de rallycrossbanen te vinden. Dat zorgt er soms voor dat je onbedoeld een tegenstander een tik geeft, omdat je verwacht veel meer grip te hebben op deze banen.

De impact van de botsingen, die door dit kunnen ontstaan, voelen soms erg inconsequent aan. Het ene moment lijkt de botsing erg natuurgetrouw aan te voelen, terwijl de andere keer de lichtste aanraking voor de grootste gruwelcrash die je ooit hebt gezien kan zorgen. Offline is dit geen groot probleem en spoel je gewoon een stukje terug in de tijd. Online is het een ander verhaal en kan het wel eens tot frustraties leiden.

Online kan van zichzelf al een bron van frustratie zijn in Gravel. Het duurt erg lang om een lobby te vinden door de matchmaking. Als je dan al een potje weet te vinden, dan zit er meestal maar één tegenstander in. Erg jammer, omdat de vele spelmodi vragen om meer spelers.

Dit maakt dat de multiplayer van Gravel eigenlijk alleen maar leuk is wanneer je met een groep vrienden afspreekt om te gaan racen. De speciale modi in de multiplayer zijn ook gemaakt voor plezier met een groep. Zo zijn er partyspellen als King of the Hill naast de normale races. Dat maakt de multiplayer wel een stuk specialer om te spelen.

Gravel is een arcaderacer puur sang. Met een groot scala aan auto’s en afwisselende races is er meer dan genoeg plezier te beleven in de game. Na het uitspelen van de Off-Road Masters begint wel het gevoel te ontstaan op een herhalingsoefening te zijn. Wat meer omgevingen had zeker geen kwaad gekund om het speelplezier nog verder te verlengen.