Ghost ’N Goblins Resurrection Review – Opgestaan uit het graf

Stel je voor: het is 1985 en de arcadehal is net uitgerust met de nieuwste platformer genaamd Ghost ’n Goblins. Het vermakelijke, maar korte avontuur klopt je zakgeld razendsnel uit je zak, maar blijft voor altijd in je geheugen gegrift staan. Nu, bijna 35 jaar later, is het tijd voor de wederopstanding van de franchise. De continues zijn weg, maar het arcadegevoel blijft in Ghost ’N Goblins Resurrection.

Capcom vond het hoog tijd om een enorm populaire klassieker uit het stof te trekken en anno 2021 de mensen exclusief op Nintendo Switch kennis te laten met Arthur in Ghost ’N Goblins: Resurrection. De reboot van de franchise die in 1985 startte kan niet op een andere plek beginnen dan bij het origineel uit de arcadehallen. Maar kennen we dit dansje niet al?

In 2016 kwam er namelijk naar de PSP ook al een soort van remake: Ultimate Ghost ’N Goblins. Deze versie had een opgepoetste grafische stijl, waarin alles opnieuw in 2.5D was gemaakt, maar bleef verder grotendeels trouw aan de klassieker uit de arcadehallen.

Precies wat Ghost ’N Goblins: Resurrection ook doet, althans op het eerste oog. Het verhaal is nog steeds net zo plat als het origineel, waarbij Arthur de prinses moet redden uit de klauwen van een stel monsters. In de grafische stijl is behoorlijk wat veranderd. Dit keer wordt alles verteld als een soort sprookjesboek op een perkamenten rol en zijn alle graphics handgetekend. De hele game ziet er dan ook erg origineel uit en voelt als een boek dat tot leven komt terwijl je speelt.

Ghost ’N Goblins: Resurrection doet op het gebied van levels verder bijna hetzelfde als zijn voorgangers. Je doorloopt eigenlijk dezelfde route richting de vesting van de ontvoerder als in de arcadeklassieker, maar dit keer is er ineens iets veranderd. Je hebt namelijk de keuze tussen twee kwaden. Pick your Poison zoals de game het noemt, laat je gaandeweg kiezen welk level je als volgende wil spelen. Hierbij komen levels uit het eerste deel, maar ook uit het tweede deel Ghouls ’N Ghosts voorbij. Voor de fans van de franchise is het een ware traktatie, zeker gezien de soundtrack de klanken uit beide games door je kamer schalt.

Elk level is daarbij uniek en voorzien van eigen uitdagingen en een eigen baas, maar, zoals alle wegen naar Rome leiden, leiden hier alle wegen naar de duivel die de prinses meegesleurd heeft. Jammer genoeg is het aantal levels dat je doorloopt voordat je bij de baas komt op één hand te tellen, ondanks dat er geput wordt uit meerdere titels. Precies vijf levels duurt het voordat je de ‘eindstrijd’ aanbindt en de keuzes die je onderweg maakt zorgen slechts voor een beetje replay-waarde.

De game blijft hiermee trouw aan de arcadeklassieker, maar voor de 30 euro die je neer mag tellen voor deze game, is het aantal levels wel wat laag. Als je een beetje weet wat je doet, kun je de game binnen een uurtje of twee voor het eerst uitgespeeld hebben. Hoewel je dan pas op de helft bent (je moet de game twee keer uitspelen voor het echte einde), voelt dit behoorlijk kort.

In de praktijk ben je alleen wat langer bezig dan die twee keer twee uur. Elk level heeft namelijk maar één doel: jou tegenhouden, koste wat het kost. En daar is de game goed in. Resurrection is als het ware de wederopstanding van de klassieke arcadeversie van Dark Souls, waarbij elk foutje afgestraft wordt met een mogelijke dood. Mensen die de Capcom franchise kennen, weten dat je niet zomaar dood gaat als je geraakt wordt in de game. Je raakt eerst je harnas kwijt om in je hartjesonderbroek door te lopen. Bij een volgende klap leg je vervolgens het loodje.

Dit element is weer terug in de game, al is het dit keer wat anders. Afhankelijk van welke van de vier moeilijkheidsgraden die je kies, is de game wat vergevingsgezinder of juist lastiger dan het origineel. Op de Page- moeilijkheidsgraad raak je bijvoorbeeld niet meteen je hele harnas kwijt, maar slechts een deel. Deze 'easy-modus' laat je alleen niet alle content doorlopen. Die is beschikbaar in de andere niveaus Squire, Knight en Legend. Op Legend krijg je de bovendien meest authentieke ervaring en ben je bij twee klappen op je neus net zo uit als bij drie strikes in een honkbalwedstrijd.

Oude vijanden zoals de zombies, reuzen, kleine duiveltjes en enorme trollen zorgen er wel voor dat je dit meermaals in een level overkomt als je niet oppast (ongeacht de moeilijkheidsgraad), en datzelfde geldt voor de vele geniepige vallen in de game, zoals verdwijnende platformen en stekelige omgevingen. De uitdaging in de game liegt er niet om, al heb je dit keer wel meer checkpoints in een level. Bovendien hoef je de game niet alleen te doorlopen.

Waar de originele game slechts met één speler te doorlopen was, is deze versie ruimte gemaakt voor (jammer genoeg alleen offline) een tweede speler op een originele manier. Speler 1 krijgt Arthur onder de knoppen, maar speler 2 gaat aan de slag met een drietal geesten. Elke geest kan zweven, door muren heen bewegen, heeft een unieke aanval en een eigen kracht. Zo is er een geest die Arthur kan optillen, een die platformen kan plaatsen en een die een schild kan genereren. De krachten zijn allemaal handig en het feit dat speler 2 kan wisselen tussen deze geesten is al helemaal een uitkomst.

De geesten kunnen zelf ook dood gaan, waarna het even duurt voordat speler 2 weer in actie kan komen. Dit zorgt ervoor dat de geesten de uitdaging in de game niet doen verdwijnen. Daarnaast kunnen geesten zelf niks oppakken, maar spelen ze echt een ondersteunende rol in het verslaan van vijanden en overwinnen van obstakels. Capcom heeft ervoor gezorgd dat speler 2 genoeg te doen heeft en niet als bij de gemiddelde Nintendo co-op als wormvormig aanhangsel meereist, al staat Arthur nog steeds in de spotlight.

Een andere nieuw element komt voorbij in de toevoeging van Tree Bees. Ghost ’N Goblins is een avontuur geweest waarbij altijd al overal en nergens schatten te vinden waren, maar dit keer zijn er niet alleen maar schatkisten te ontdekken. Ook kun je in levels Tree Bees vinden, een soort elfjes die als verkapte skillpoints fungeren. De elfjes moet je alleen wel snel vangen, want voor je het weet gaan ze in rook op en mis je dus een skillpoint.

Als je genoeg elfjes verzamelt kun je skills en andere dingen vrijspelen in de skilltree van de game zoals superaanvallen en meer leven. Die superaanvallen komen, net als andere elementen voor een deel uit Ghouls ’N Ghosts en voor een deel zijn ze compleet nieuw. Zo kun je een donderaanval doen om simpelweg vijanden te verpulveren, maar je kunt ze ook in kikkers veranderen! De vrij te spelen skills zorgen voor een extra spelelement dat je enerzijds aanzet om levels grondiger te doorzoeken, wat uiteindelijk weer resulteert in een verhoogde replaywaarde.

Door al deze toevoegingen en de mis die de game met het tweede deel heeft, voelt het als een frisse nieuwe game overgoten door nostalgie. Dat Ghost ’N Goblins Resurrection nog toegevoegde waarde heeft in 2021 mag dan ook duidelijk zijn. De platformer is er een om van te smullen dankzij de nieuwe graphics en de vernieuwingen in de game.

De keuzes op je pad doen alleen niet zo heel veel voor je gevoel en de game kan in een paar uurtjes doorlopen worden, maar in die uurtjes is het wel werken voor je geld. De game is namelijk behoorlijk uitdagend, zelfs op de ‘easy’ moeilijkheidsgraad. De talloze wapens en magische aanvallen helpen je gelukkig goed op weg en de komst van een (lokale) co-op modus maakt je tocht naar de hel alleen maar interessanter!