Fable II Review

Voor velen was de eerste Fable op de originele Xbox een teleurstelling, omdat niet alle verwachtingen werden waargemaakt. Lost Fable II de beloften wel in?

Jaren geleden al praatte Peter Molyneux over een grote role-playing game die de manier waarop we dit genre zien, zou veranderen. Die titel droeg de naam Fable, en gamers konden dit spel in 2004 in hun Xbox stoppen. Molyneux had de verwachtingen van deze game erg hoog gemaakt door over steeds uitgebreidere features te vertellen. In het spel zou je een grote held worden die de hele wereld kon veranderen. Hoewel Fable alsnog een goede game was, werden die beloften niet helemaal ingelost en liet het spel een teleurstellend gevoel achter. Molyneux krijgt nu echter een tweede kans op de Xbox 360 met Fable II.

Hoe het verhaal begon...
Fable speelt zich af in de fantasiewereld Albion, waarin helden rondlopen die grootse daden verrichten. Althans, dat was in de eerste Fable zo. Het tweede deel speelt zich echter 500 jaar later af en de helden zijn niet meer dan personen in fabeltjes. Maar toch bestaan zijn er nog een paar, en jij komt er door enkele schokkende gebeurtenissen in je jeugd achter dat jij er daar één van bent.

Het verhaal van Fable II draait om de kwaadaardige Lucien, die de wereld wil reinigen om een nieuwe start te maken. Daarvoor zal iedereen echter moeten verdwijnen en dat kun jij als held natuurlijk niet toelaten. Je gaat dus op zoek naar enkele andere helden die jou kunnen helpen Lucien te verslaan en zo te voorkomen dat Albion ten onder gaat. Tijdens deze taak zul je jouw held ontwikkelen, en daarmee ook de wereld om je heen.

Held van Strength, Skill en Will
Tijdens jouw missies zul je namelijk ervaringspunten krijgen. Deze zijn onderverdeeld in meerdere soorten, namelijk Strength, Skill en Will. Vervolgens kun je die punten gebruiken om jouw personage beter te maken in de velden waarin jij wilt. Je kunt er dus zelf voor kiezen of je een hele sterke held wordt, of juist eentje die wat sneller is en meer vertrouwt op zijn pistool dan zijn zwaard, of anders een held die vooral gebruikt maakt van magische spreuken. De keuze is aan jou, en daar draait Fable dan ook helemaal om: keuzes maken.

Je zult tijdens je avonturen talloze keuzes moeten maken die jouw persoonlijkheid beïnvloeden en daarmee te mening van de bewoners van Albion over jou. Je kunt de goedzak uithangen die iedereen helpt, maar ook de slechterik die alleen aan zichzelf denkt. Dit aspect vind je overal terug, van het opofferen van onschuldige burgers tot het bepalen van de huur die je eist over jouw huizen en winkels, want in de wereld van Fable II is elk gebouw te koop.

Met je hond op het gouden pad
Nieuw in dit deel is een trouwe viervoeter aan je zijde. Je zult vanaf het begin namelijk op pad gaan met een hond, die je bij al je missies zal bijstaan. Hij zal blaffen als hij een schatkist tegenkomt, en wanneer er vijanden om de hoek wachten, en zal je ook helpen met het verslaan van die vijanden, al zul je het meeste werk nog steeds zelf moeten doen. Vooraf zul je misschien denken dat het een wat overbodige toevoeging is, maar al snel zul je van gedachten veranderen, want jouw hond voegt echt wat toe aan het spel en wanneer hij even achterblijft zul je hem al snel missen.

Ook nieuw is het gouden pad dat je volgt. Had je in het vorige deel nog een normale minimap, nu is deze totaal weggehaald. In plaats daarvan verschijnt er een pad van gouden broodkruimels voor je die de weg wijst. Ook hierover zul je in het begin misschien denken dat het wat vreemd zal zijn, en de eerste paar missies is dat ook zo. Je betrapt jezelf er dan op dat je blindelings dit pad volgt en nergens meer op let. Maar al snel zie je het pad meer als een hulpmiddel en ga je gewoon weer op onderzoek uit in een nabij gelegen grot, ook als het pad voor je missie ergens anders heen wijst.

Fable II kent een enorme vrijheid om te gaan en staan waar je wilt, en waarschijnlijk zul je langer aan het rondspelen zijn met zijmissies en extra dingen die je tegenkomt dan met het eigenlijke verhaal van het spel. Maar dat maakt niet uit, want daar is Fable voor gemaakt. Zie het spel als een sandbox game waarin niets hoeft, maar alles mag, van het uitmoorden van hele steden tot het gekke bekken trekken tegen langslopende kinderen. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Wel heel makkelijk
Na het positieve verhaal hierboven zul je wellicht al even naar de score hebben gekeken, en is je opgevallen dat we de game blijkbaar toch niet helemaal perfect vinden. Fable II kent namelijk zeker haar minpunten. Zo lijkt het spel na enkele uren te spelen soms wel heel simpel. Je kunt eigenlijk niet doodgaan, wanneer je gezondheidsmeter leeg is raak je simpelweg wat ervaringspunten kwijt en ga je meteen weer verder. Ook is het communiceren met andere mensen in Albion wat vreemd geregeld. Natuurlijk is het leuk dat je allemaal grappige acties kunt uithalen, maar als je eerst iemand compleet uitlacht en een paar keer slaat, en die persoon wil een minuut later gewoon met je trouwen, dan is er toch wel iets mis.

Het weglaten van een minimap kent ook zijn nadelen. Er is dan wel een map in het menu te vinden, maar deze is niet heel duidelijk. Daardoor is het wat moeilijk om Albion als een grote wereld te zien, omdat een totaaloverzicht ontbreekt. het gevoel van één groot eiland met meerdere steden mist hierdoor, maar dit biedt natuurlijk wel betere mogelijkheden voor het toevoegen van downloadbare gebieden.

Daarnaast zijn er tal van kleren om te kopen, maar missen uitrustingen die juist van pas zouden komen, zoals harnassen die extra bescherming bieden, dingen die wel in het eerste deel zaten, maar nu zijn weggelaten. Ook is de keuze op wapengebied wat beperkt. Fable II kent verschillende wapenklassen, maar al binnen een uur zul je een zwaard uit de hoogste klasse kunnen kopen om vervolgens nooit meer te wisselen. De variatie mist hier.

Gemiste kans in de co-op
Een feature die ook wat matig is uitgewerkt is de co-op. Eigenlijk was het de bedoeling dat twee spelers met hun helden samen op avontuur konden gaan, zowel offline als online. Je kunt, na het downloaden van een patch, dat wel doen, maar het is niet zo compleet als je zou willen. Wanneer je namelijk op bezoek gaat in iemand anders spel, neem jij de rol aan van zijn hulpje. Je kunt dus niet je eigen held gebruiken, en dat is heel erg jammer. Wel ontvang je alle spullen en ervaring die je opdoet, en kun je deze later overzetten naar je eigen held. Toch is dit erg jammer, want juist het spelen met jouw compleet eigen held is de belangrijkste eigenschap van Fable II.

Audivisueel indrukwekkend
Grafisch gezien is Fable II een tweezijdige game. Aan de ene kant ziet het spel er erg goed uit, wat grotendeels komt door de grafische stijl die is gekozen en de goede ontwerpen. Maar het spel lijkt altijd moeite te hebben om alles op het scherm te toveren en zijn framerate te behouden. Zo zul je regelmatig mannetjes tegenkomen die opeens uit het niets voor je verschijnen, en loopt het spel wat langzamer als je in grote gevechten beland. Ook reageert het spel regelmatig niet goed op jouw acties. Om iets te gebruiken in het spel zal er namelijk een groene gloed omheen komen, en dan druk je op de A-knop. Je moet hiervoor echter net juist voor het object staan, anders lukt het niet, wat voor wat irritaties kan zorgen.

Het geluid is wel perfect verzorgd, wat vooral komt door de vele perfect ingesproken teksten. Deze geven de personages echt leven en zijn altijd voorzien van een flinke dosis humor. Ook de muziek is perfect voor elkaar en zet steeds de juiste sfeer neer.

Conclusie
Fable II is de game die de eerste Fable eigenlijk had moeten worden en de verwachtingen wel grotendeels waar maakt. De wereld is jouw speelveld en je kunt doen wat je wilt, ook al kent het spel zeker enkele minpunten. Deze neem je echter voor lief als je op avontuur gaat in de fantasierijke omgevingen van Fable II en de wereld van Albion aan jouw voeten ligt.