Elden Ring Shadow of the Erdtree Review - FromSoftware's beste uitbreiding ooit?

Het avontuur van Elden Ring gaat eindelijk verder in Shadow of the Erdtree. Een grootste uitbreiding voor spelers die niet genoeg krijgen van epische gevechten, beeldschone locaties en natuurlijk oneindig sterven.

Als het gaat om DLC heeft FromSoftware een sterke reputatie. Sinds de eerste Dark Souls zijn er voor bijna elke soulslike game één of meerdere uitbreidingen uitgebracht. De voorgaande uitbreidingen kwamen steeds binnen een jaar na de release van de originele game uit.

Voor de nieuwe DLC Shadow of the Erdtree heeft FromSoftware alleen een stuk langer de tijd genomen.   Meer dan twee jaar na de release van Elden Ring hebben spelers moeten wachten op nieuwe content. De vraag is natuurlijk waarom het zo lang heeft geduurd voordat de nieuwe uitbreiding klaar was.

Zodra je Mogh, The Lord of Blood hebt verslagen, kan je door de cocon van Miquella gaan naar de Lands of Shadow. Vanaf het allereerste moment word je getrakteerd op een prachtig uitzicht, waarbij je uitkijkt over een vallei dat in schaduwen is gehuld.

In de verte kan je een dorpje zien liggen, een gigantisch vuurmonster, een nog veel groter kasteel en daarachter de schaduwkant van de Erdtree. Maar al die locaties die je ziet zijn pas het topje van de ijsberg. En die ijsberg zal je zoet houden voor tientallen uren.

De nieuwe provincie die je verkent in Shadow of the Erdtree is gigantisch, met sluiproutes die leiden naar andere gebieden met compleet andere flora en fauna. Dat gevoel van verrassing dat het ondergrondse Siofra River bood in Elden Ring, zal je meerdere voelen in Shadow of the Erdtree. En dat terwijl FromSoftware de lat al behoorlijk hoog heeft gelegd in de orignele wereld.

Een nieuwe wereld in een FromSoftware game betekent natuurlijk ook de nodige nieuwe legers aan vijanden en eindbazen. Daarvoor kan je je borst goed nat maken, want de moeilijkheidsgraad ligt hoog. Erg hoog. We zijn het ondertussen gewend om meer dan eens de tekst ‘You Died’ te zien tijdens het spelen van Elden Ring, maar in de DLC gebeurt het opvallend vaak.

En we hebben het daarbij niet alleen over de beruchte bazen. Daar zitten net zoals in de hoofdgame een aantal epische en pittige gevechten tussen, maar ook de normale vijanden bieden veel weerstand. We schrikken af en toe nog steeds wakker in het midden van de nacht door nachtmerries over de Fire Knights.

Gelukkig kom je nog een aantal vriendelijke gezichten tegen tijdens het avontuur. Samen met een verzameling ridders uit allerlei groeperingen volg je de voetstappen van Miquella, die zijn zinnen erop heeft gezet om de Lands of Shadow te bevrijden. Dat idee hebben zijn volgelingen ten minste.

Het is een vrij uniek gevoel om te horen bij een verenigde groep in een FromSoftware game. Elke keer dat je één van de ridders tegenkomt zal er even een kort gevoel van vrede en rust over je heen komen, wat niet vaak voorkomt in Elden Ring.

De NPC’s zorgen niet alleen voor nieuwe quests om te volgen, ze geven je soms ook hints om de volgende Miquella’s Cross te vinden. Bij deze markers zal je altijd een Scadutree Fragment tegenkomen, die je kan gebruiken om je personage sterker te maken. Elke keer als je een rang omhoog gaat zal je meer schade doen en minder schade ontvangen.

Daarnaast kan je ook Revered Spirit Ashes vinden, die hetzelfde doen als een Scadutree Fragment, maar dan voor je Spirit Ashes. Zo kan bijvoorbeeld je Mimic Tear ook weer zijn mannetje staan in een bossfight.

Die upgrades zijn erg belangrijk. Zoals gezegd ligt de moeilijkheidsgraad in Shadow of the Erdtree erg hoog en komen de klappen van vijanden enorm hard aan. Aangezien je met veel statistieken waarschijnlijk al rond de soft cap zit, kan je niet meer veel sterker worden door te stijgen in levels.

Het is een slimme zet geweest van FromSoftware om de mechanic toe te voegen, anders was de DLC waarschijnlijk in de latere locaties te frustrerend geworden voor veel spelers.

Toch zijn er alsnog delen in Shadow of the Erdtree die op de zenuwen werken, zoals ook al in de hoofdgame het geval was. Met Elden Ring heeft FromSoftware een springknop toegevoegd, die het verkennen van de wereld een stuk eenvoudiger maakt. Het maakt de game alleen nog steeds geen geweldige platformer. Het is vaak lastig om in te schatten waar je terechtkomt na een sprong en het is al helemaal onmogelijk om te bepalen welke sprongen direct fataal zijn.

In de Lands Between zaten er al meerdere jumping puzzels, maar die hoefde je voornamelijk alleen te voltooien voor alternatieve eindes of bepaalde voorwerpen en wapens. In Shadow of the Erdtree mag je een enorme puzzel van een toren beklimmen, waar je doorheen moet komen als je verder wil komen in de uitbreiding.

Het helpt bovendien niet mee dat de locatie in kwestie zeer verwarrend is opgebouwd, met bijna geen duidelijke points of interest om je op te richten. Als je vaak sterft door een baas, dan leer je op een gegeven moment wel zijn zwakke plekken kennen, maar dat is niet het geval bij de frustrerende platformsecties in Shadow of the Erdtree. FromSoftware had die gedeeltes beter achterwege kunnen laten.

Ondanks de zure nasmaak van het platformen, heeft Shadow of the Erdtree alsnog een zeer positieve indruk achtergelaten. We hebben lang moeten wachten op de uitbreiding, maar het avontuur is meer dan het wachten waard geweest. Losstaand zou de DLC al een geweldig avontuur op zichzelf zijn en dit komt nog eens bovenop één van de beste games van het decennium.

De nieuwe wereld is gigantisch, FromSoftware doet weer zijn eer aan met bossfights en epische settings en dan hebben we het nog niet eens gehad over de vele nieuwe wapens (en wapensoorten!), spreuken en armor die je kan vinden in de DLC. Elden Ring-fans zullen zonder twijfel smullen van de uitbreiding, net zoals wij dat hebben gedaan.