E.Y.E: Divine Cybermancy Review

E.Y.E: Divine Cybermancy is een ambitieuze game die gemaakt is door een vrij klein ontwikkelteam. Wat de game biedt is een complexe shooter met RPG-elementen. Op papier totaal geen verkeerd concept, maar is de game een voltreffer, of weet het geen doel te raken? .

Complex
Wat je moet weten is dat de nadruk van E.Y.E: Divine Cybermancy vooral op het woord ‘complex’ ligt, zoals wij hierboven hebben vermeld. Naast de moeilijk te noteren naam van de titel, beginnen de frustraties al in de eerste minuten van het spel. Je moet namelijk een personage aanmaken en deze vergezellen met een aantal bekende en onbekende statistieken. Beginnende spelers hebben waarschijnlijk geen flauw benul wat de meeste van deze statistieken inhouden. Experimenteren met deze cijfers en uiteindelijk weer opnieuw beginnen is dus geen overbodige luxe. Een ontmoedigende toevoeging als je het ons vraagt.

Wanneer je deze eerste ‘test’ hebt overleefd, kun je eindelijk beginnen met spelen. Je personage wordt wakker in een soort droomwereld en wordt door zijn mentor terug naar de bewoonde wereld gesleept. Dit dient in principe als tutorial. Leuke bijkomstigheid is dat je met een druk op de knop alle drieëntwintig de tutorials kunt bekijken. Deze ga je hard nodig hebben, aangezien E.Y.E: Divine Cybermancy op het eerste gezicht een recht-toe-recht-aan shooter lijkt te zijn maar toch barst van de complexe toevoegingen die wat meer vrijheid in je doen en laten weten te bezorgen.

Superman aan het werk
Zo heeft jouw personage een groot aantal superkrachten tot zijn beschikking zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid om sneller te rennen, hoger te kunnen springen, de kennis om andere mechanismen te hacken voor eigen gewin en ook zogenaamde PSI-krachten. Dit zijn speciale vaardigheden die jouw personage bijvoorbeeld de mogelijkheid geven om zichzelf te laten klonen zodat je je vijand kunt afleiden. Deze acties kosten je energie, maar met de tijd wordt deze meter weer bijgevuld. Ga hiermee dus tactisch om. Dergelijke snufjes maken het mogelijk om verschillende speelstijlen toe te passen en dragen daarnaast weer bij aan de herspeelbaarheid.

De reden waarom je deze krachten bezit, wordt gaandeweg het spelen uitgelegd. Jouw personage maakt namelijk deel uit van een factie die zich inzet in het bevechten van al het kwaad. Dit gebeurt zowel binnen als buiten de factie, want overal heersen conflicten. Helaas moet je goed je verstand gebruiken om dit allemaal te begrijpen, want het achtergrondverhaal is zo ontzettend groot en complex, dat de kans vrij reëel is dat je zal afhaken. Middels het uitvoeren van opdrachten kom je wat meer te weten over het universum waar je je in bevindt, maar ook via computer terminals, waarin de geschiedenis wordt uitgelegd. E.Y.E: Divine Cybermancy bevat dus een interessante folklore, alleen moet je ontzettend hard je best doen om er ook maar iets van te begrijpen. En dat is niet voor iedereen weggelegd.

Source engine op zijn best
Je baant je gaandeweg door verschillende sfeervolle levels heen, die stuk voor stuk fraai zijn vormgegeven in de Source engine. Vooral dit is erg noemenswaardig, aangezien deze engine al vele jaren oud is. Je zou bijna niet door hebben dat de game op deze engine draait. Deze game bewijst dan ook dat Source zelfs nu nog een prima grafische kracht kan produceren.

Een eigen draai aan het verhaal
Je krijgt tijdens het verkennen van de levels verschillende opdrachten voor je kiezen die bestaan uit verschillende te bewandelende paden. Door het kiezen van verschillende gespreksdialogen, kun je zo een eigen draai aan het verhaal geven. Als je maar goed genoeg oplet, dan zie je dat jouw acties effect hebben op het plot dat zich gaandeweg ontwikkelt. Het geeft je het gevoel dat jouw daden er daadwerkelijk toe doen.

Om een voorbeeld te noemen: Er is belangrijke informatie dat je moet zien te bemachtigen uit een loods. Je kunt ervoor kiezen om de held te spelen en een groot vuurgevecht aan te gaan. Een uitdagende keuze. Maar je kunt ook het level blijven verkennen en de hulp vragen van enkele huurlingen die je zullen bijstaan in je queeste, dit uiteraard wel voor een vergoeding. Omdat je keuzes moet maken, weet E.Y.E: Divine Cybermancy het lineaire gedeelte in de game lichtelijk weg te laten vagen en biedt daarvoor in de plaats een bepaald gevoel van vrijheid, terwijl je wel gelimiteerd bent in het volgen van een bepaald pad. Slim bedacht, helemaal als je je bedenkt dat je in het level verschillende toegangspoorten, turrets en andere mechanismen kunt hacken om zo nieuwe paden en ammunitie te ontdekken. Gelukkig werkt de gameplay op dit gebied van bewegen en handelen erg soepel en hebben wij weinig tot geen lag ondervonden. Zelfs niet in de coöperatieve modus waarin je in totaal met 32 andere spelers het verhaal kunt doorlopen. Wij bevonden ons in een sessie met twee anderen en dat verliep vlekkeloos. Op dat gebied kunnen een hoop ontwikkelaars nog wat leren.

Om deze opdrachten tot een goed einde te brengen, kun je op verschillende plekken van uitrusting veranderen. Naast het feit dat je lichte of zware bepantsering kunt dragen, heb je ook de mogelijkheid om verschillende wapens met je mee te nemen zoals machinegeweren, sniper rifles en zelfs miniguns. De grootte van het wapen bepaalt hoeveel je mee kunt nemen, aangezien je inventaris bestaat uit een aantal vakken waar wapens in passen. Een systeem dat het best kan worden vergeleken met de manier hoe voorgaande Diablo games het aanpakten. Dit moedigt je aan om voorafgaand tactieken te maken om het slagveld zo effectief te kunnen betreden. Gelukkig kun je ook de wapens en kogels van de vijanden afpakken, wanneer je ze een kopje kleiner hebt gemaakt. Jouw personage kan tevens achter obstakels naar links en rechts leunen om zo effectief de vijand uit te kunnen schakelen. Een toevoeging die wat ons betreft alle shooters mogen implementeren.

Sterker worden
Naast de mogelijkheden om jouw eigen uitrusting samen te stellen en nieuwe superkrachten in handen te krijgen, kun je door het uitvoeren van opdrachten en het afmaken van vijanden ervaringspunten verdienen en zo in levels toenemen. Bij ieder nieuw vergaard level kun je punten toekennen aan de statistieken voor je personage. Zo word je gaandeweg sterker en zullen jouw tegenstanders steeds meer angst voelen voor jouw angstaanjagende verschijnsel. Gelukkig helpt jouw factie je ook een handje, aangezien je tegen betaling nieuwe vaardigheden kunt laten onderzoeken waarna je deze kunt toepassen. Geloof ons maar: deze krachten ga je nog hard nodig hebben.

Niet alles is goud
En toch weten een aantal zaken flink op de zenuwen te werken. Naast punten van kritiek zoals de verplichting om alle tutorials te bekijken om het systeem ook maar enigszins door te krijgen erg demotiverend werkt, kun je tevens het spel niet handmatig opslaan. E.Y.E: Divine Cybermancy werkt namelijk met een systeem van checkpoints die vrij ver van elkaar af liggen. Stop je dus op een gegeven moment even met spelen, dan is de kans erg aanwezig dat je een flink groot deel van je progressie bent kwijtgeraakt. Helaas wordt er ook niet duidelijk gemaakt wanneer je een checkpoint hebt gehaald, dus je blijft wat dit betreft in het duister tasten. Daarnaast ben je verplicht om een hoop menu’s af te gaan wil je buiten het schietwerk andere handelingen verrichten zoals je superkrachten.

Geen goed gemikte voltreffer
De game biedt veel mogelijkheden tot variatie, waaronder door je super krachten zodat je zelf kunt bepalen hoe je het spel speelt. Maar uiteindelijk ben je vooral aangewezen op je schietgerei om verder te kunnen komen. Zijn deze krachten dan niets meer dan een gimmick? Die conclusie zullen we nog niet trekken, aangezien deze krachten wel bijdragen aan de variatie. Maar het feit dat de leercurve voor het perfectioneren van de vele mechanieken in het spel zo hoog is, is naar onze mening een gemiste kans. Als deze zaken wat speelser zouden worden geïntroduceerd, dan zou E.Y.E: Divine Cybermancy in een hoger cijfersegment vallen. Een gemiste kans, aangezien het shooter genre al zo verzadigd is. Nu schiet de game naast een aantal gemiste schoten wel een paar rake kogels, alleen helaas geen goed gemikte voltreffer.