Dragon's Lair Review

Dragon’s Lair kan genoemd worden als een klassieker. Niet omdat de game zo bekend was, maar vanwege zijn leeftijd. In 1983 kwam het spel namelijk uit op een laserdisc. Ook was de game in de speelhallen te spelen en je moest zelfs twee keer zoveel betalen om de game te spelen, in vergelijking met andere arcadekasten die in een hal stonden. Nu zitten we in 2012. Is de game nog steeds leuk om te spelen na al die jaren?

Je zou denken van wel als je hoort dat deze versie van de game, gemaakt om met Kinect gespeeld te worden, maarliefst de zevenenzestigste versie van Dragon's Lair is. Op zo’n beetje elke denkbare console is het spelletje verschenen. Is de game zijn charmes nog niet verloren? In deze recensie vindt je het antwoord.

Red de prinses
Dragon’s Lair is een simpel spelletje en kan vergeleken worden met Mario. Verhaaltechnisch dan, want de gameplay verschilt nogal met die van de loodgieter. Jij bent Dirk, een moedige ridder. Prinses Daphne is ontvoerd door de boosaardige draak Singe en aan jou de taak om door het kasteel van Mordroc, een vuile tovenaar, te komen om haar te redden. Dit gaat niet zomaar, want de magiër heeft zijn hele kasteel vol met vallen gestopt, waardoor het jou moeilijker wordt gemaakt om de prinses ook daadwerkelijk te bereiken.

Een simpel concept dus. En natuurlijk moet dat simpele concept dan ook niet een al te moeilijke besturing krijgen. Gelukkig heeft de game dat ook niet. De enige knoppen die je op je controller zult gebruiken zijn de A-knop en het D-pad. De pijltjes om omhoog, omlaag, naar links of naar rechts te springen en de A-knop om aan te vallen. Niet al te moeilijk dus en ieder kind kan ermee overweg.

Onmenselijk reageren
Tot nu toe valt alles reuze mee. Maar als je het kasteel in gaat merk je al snel iets waardoor het spelen een stuk minder leuk wordt. De reactietijd die de game namelijk van je verwacht is soms onmenselijk en daardoor zul je meerdere keren het loodje leggen. Doordat je dit merkt, probeer je zo snel mogelijk te drukken op de juiste knoppen. Helaas druk je daardoor ook sneller op verkeerde knoppen, wat alsnog resulteert in de dood.

Nadat je vijf keer dood gaat, wordt je score gereset. Voor veel mensen maakt dit niet veel uit, maar mensen die een hoge score willen halen zullen dit niet echt waarderen. Beter kun je een deel van de score opofferen om weer wat levens te krijgen. Op de game zelf is ook wel wat aan te merken. De gameplay bestaat uit het snel indrukken van knoppen. Dit soort gameplay elementen worden ook wel quick-time events genoemd. Helaas werkt ook dit gedeelte niet helemaal mee.

De video's die voor en na het indrukken van een knop worden afgespeeld, gaan namelijk niet helemaal naadloos in elkaar over. Het komt soms voor dat Dirk van achterin de kamer opeens geteleporteerd wordt naar de voorkant. Hierdoor wordt de ervaring, die al niet helemaal top is, nog meer beschadigd.

Kom in beweging
Een andere, en misschien ook verstandigere, optie om de game door te spelen is met Microsofts intelligente camera Kinect. Tijdens het spelen met Kinect is je doel hetzelfde en ook de besturing verschilt eigenlijk niets. Spring naar voren en je gaat naar voren en zo spreekt iedere beweging voor zich. Het leuke van het spelen met Kinect is dat je bijna niet dood gaat, een heel groot verschil met het spelen van de game met een controller. Je krijgt bij elke actie die je moet doen punten. Bij de controller moet je gewoon op tijd zijn, bij Kinect ligt de nadruk op timing.

Doe je een actie te vroeg dan krijg je minder punten dan wanneer je deze actie op tijd haalt. Doe je een actie echter te laat, dan bestaat er de kans dat Dirk doodgaat. Dit gebeurt echter niet altijd, want jouw ridder kan ook net aan de dood ontsnappen. Wat wel gezegd mag worden, is dat Kinect de bewegingen goed opvangt en niet hapert tijdens het spelen. Bij sommige spellen is dat wel anders en op die manier is het spelen toch een stuk prettiger.

Net niet
De scènes spelen tijdens het gamen met Kinect ook wat meer naadloos af. Verwacht echter geen normale film, want de haperingen zijn er nog steeds. Gelukkig kun je het avontuur van ridder Dirk en prinses Daphne terugkijken middels de animatie die als losse video in de game zit. Tijdens het kijken van die video en aan het eind van je eerste speelbeurt merk je al snel dat er niet veel tijd in de game gestoken moet worden.

Na je eerste keer spelen, dus wanneer je een paar keer dood gaat door onwetendheid, ben je namelijk na al 30 minuten klaar en doordat de game nou niet echt speciaal is zul je niet snel weer terugkeren naar het kasteel. Na een speelsessie met beide besturingen ben je dan ook wel uitgekeken en laat je het spel eenzaam op je harde schijf staan.

Bedorven formule
Dragon’s Lair is dan ook niet de toptitel die je zoekt op Xbox Live. De game werkt, vooral met de controller, niet lekker en ook de speelduur is niet bepaald lang te noemen. Zeker niet als je Dragon’s Lair vergelijkt met bijvoorbeeld een The Walking Dead game van TellTale. De laatstgenoemde kost de helft, maar heeft wel twee uur aan gameplay. Alleen de echte fans kijken hier dan ook nog naar om. Berg je zwaard en ridderkostuum maar weer op, want met Dragon’s Lair krijg je niet het gevoel dat je een echter ridder bent.