Ace Combat Assault Horizon Legacy Review

Een paar maanden geleden verscheen Ace Combat Assault Horizon voor de PlayStation 3 en Xbox 360. Handheld-bezitters mogen nu ook met de game aan de slag, maar kan de draagbare versie wel aan zijn grote broer tippen?

Ace Combat Assault Horizon Legacy speelt zich af op een alternatieve aarde, die weliswaar sprekend op onze planeet lijkt, maar niet dezelfde naam draagt. Daar ben jij een aanstormend piloot van de geallieerden en het geheime wapen om de rebellen voor eens en altijd te verslaan. Na een korte introductie kruip je dus al gauw in de cockpit van een razendsnelle straaljager en ga je je eerste vijanden tegemoet. Dan kan letterlijk als je wilt, want het spel kent drie camerastandpunten: een standaard derde persoons camera, een cockpitview en een HUD-view, waarbij je enkel de nodige metertjes in het scherm hebt.

Raketjes schieten
Na een prettige camera gekozen te hebben – dat kan op elk moment in het menu – ga je echt aan de slag en al gauw zul je je realiseren dat je een lekker arcade-achtige game te pakken hebt, zoals zijn grote broer dat ook is. De besturing is niet onnodig moeilijk gemaakt, dus zul je hoofdzakelijk gebruikmaken van het gaspedaal, de rem, een machinegeweer en natuurlijk hittegeleide raketten. Het duurt maar een paar minuten eer je de basis onder de knie hebt en de eerste vijanden zijn neergehaald. De hittegeleide raketten zijn daarbij je grootste vriend, want door dicht genoeg bij een tegenstander te vliegen ‘locken’ zij zich automatisch vast. Een druk op de knop is dan genoeg om neerstortende schroothoop te creëren. Ervan uitgaande dat de schroothoop de raket niet weet te ontwijken, natuurlijk.

Indrukwekkende manoeuvres in de lucht
Maar dan is er nog een speciale knop, die je in staat stelt ‘manoeuvres’ uit te voeren. Als je namelijk lang genoeg achter vijanden weet te blijven, zal zich als snel een metertje gevuld hebben waarmee je een hele vette actie ontgrendelt. Op het moment dat de meter vol is en je de y-knop indrukt, neemt het spel de controle een seconde of twee over om een opzwepende animatie te tonen en plotseling zit je vlak achter je vijand en heb je alle kans om hem eens flink vol lood te pompen. Zit er een raket achter je aan? Ook dan biedt de y-knop uitkomst, want het brengt gelegenheid om op het juiste moment een enorme zetpil te ontwijken.

De toevoeging van de ‘manoeuvres’ maakt de toch al toffe gevechten nog een stuk intenser en zeker op de hogere moeilijkheidsgraden zul je op momenten het zweet in de handen hebben. Zo kom je af en toe eindbazen tegen die vrijwel elke aanval lijken te ontwijken en zul je alles op alles moeten zetten om te overleven en tegelijkertijd de tegenstander schade te berokkenen. En wat is er nou gaver dan na een intense strijd door een tot vurige massa gereduceerde vijand te vliegen? Niets natuurlijk! Bovendien krijg je bij het uitvoeren van de manoeuvres af en toe en tof executiefilmpje te zien, waardoor je de explosie in volle glorie kan beleven. Heerlijk!

Zeer geslaagde 3D
Daarbovenop ziet de actie er allemaal nóg vetter uit in 3D. De diepte wordt ontzettend goed overgebracht en alle metertjes voegen toe aan dat gevoel. Het is absoluut aan te raden de 3D-slider open te zetten tijdens dit spel, want het maakt de vele dogfights net wat stoerder en het brengt je echt midden in de actie. De ontwikkelaar verdient overigens een pluim voor het succesvol verwerken van het effect in alle drie de camerastandpunten. Toegegeven, de cockpitview is wat blokkerig, maar zelfs dan is de 3D erg geslaagd. Wil je na een missie nog even nagenieten van het meeslepende effect, dan kun je zelfs de hele missie in 3D terugzien.

Dat de 3D-functie zo goed werkt is maar goed ook, want op die manier valt niet zo op dat de omgevingen in het spel erg saai zijn. Logisch natuurlijk, want je vliegt voornamelijk door de lucht en dus zijn het hoofdzakelijk wolken waar je tegenaan loert. Echter, dit neemt niet weg dat de omgevingen weinig inspirerend zijn. Dit is niet anders wanneer je wel boven een stad of gebergte vliegt, want erg gedetailleerd is het allemaal niet. Een bewoond gebied is hoofdzakelijk plat met wat uitstekende gebouwen en een woestijn is… Tja, een woestijn. Het zou erg gaaf zijn geweest om een spannende achtervolging langs de wolkenkrabbers van een grote stad uit te voeren, maar dat zit er helaas niet in. We moeten het doen met een vlucht over Google Earth.

Stampende muziek uit kleine speakers
Maar ach, we zijn toch over het algemeen toch veel te druk met het afvuren van raketten om ons echt druk te maken over de omgeving. En om ons nog meer af te leiden, worden we voorzien van een zwaar pompende rock-soundtrack die ervoor zorgt dat je je een echte badass voelt. Dat de explosies lekker zwaar klinken en de wind je om de oren blaast, maakt het plaatje helemaal af. Het is alleen jammer dat de speakers van de 3DS niet echt om kunnen gaan met dit geluidsgeweld. De kwaliteit wil nog wel eens wat achterwege blijven. De gesproken debriefing aan het begin van elke missie klinkt bijvoorbeeld alsof de spreker aan de andere kant van een lege garage staat. Een beetje jammer dat we niet gewoon een koptelefoon op de handheld aan kunnen sluiten.

Volg die raket!
Ondanks dat de 3DS de stampende rock niet helemaal kan waarderen, blijf je tot het eind geboeid. De missies bieden namelijk genoeg variatie om je interesse te behouden, ook al bestaat het natuurlijk voornamelijk uit vliegen. De bulk van het spel neem je het op tegen anonieme tegenstanders die zich vaak zonder al te veel weerstand neer laten halen, maar af en toe komen er eindbazen aan te pas, moet je een losgeslagen raket neerhalen of dien je door een nauwe bergspleet te manoeuvreren. Mocht je daar niet genoeg aan hebben, dan kun je in een virtuele garage losgaan. Daar kun je vliegtuigen kopen en verkopen, onderdelen vervangen en de kleur van je voertuig aanpassen.

Een welkome toevoeging, want de duur van de singleplayer is niet indrukwekkend te noemen. Na zo’n zes uur zul je waarschijnlijk wel door de singleplayer heen zijn en een multiplayer is niet aanwezig. Wel speel je gedurende het avontuur extra missies uit die je een paar uur bezighouden en zul je nog lang niet alle onderdelen ontgrendeld hebben. Bovendien moet je tijdens het verhaal enkele keuzes maken, waardoor een aantal missies overgeslagen wordt. Tijdens een tweede ronde kun je dus een paar nieuwe stukken verwachten. Met dergelijke ingrepen wordt de levensvatbaarheid duidelijk wat verlengd, maar eerlijk is eerlijk: dit avontuur was veel te snel voorbij!

Grote broer is trots
Ace Combat Assault Horizon Legacy weet met succes in de voetstappen van zijn grote broer 'Assault Horizon' te treden. De gevechten zijn intens, de missies blijven boeien en het 3D-effect zuigt je zo het scherm in. Dit maakt het des te erger dat het verhaal zo snel voorbij is, want wij zouden graag nog een paar extra uurtjes door de lucht zoeven, dood en verderf veroorzakend. Voor het goede doel, natuurlijk! Dat de omgevingen dan niet zo boeiend zijn, nemen we op de koop toe. Deze titel mag met recht als een waardige toevoeging aan de 3DS-bibliotheek gezien worden!