Far Cry 5 Preview - De succesformule in een andere omgeving

Geradicaliseerde christenen die onder leiding van hun megalomane priester de gekste dingen in hun hoofd halen. Welkom bij de Far Cry 5 preview, waarin de controversiële setting over handelingen namens het geloof de boventoon voert in deze nieuwe installatie van Far Cry. Bevat de game dezelfde succesformule als de vorige keer of worden we meegesleurd in een gloednieuwe ervaring?

Eén ding wat in ieder geval wel altijd compleet anders is in een nieuwe Far Cry game is de omgeving. We zijn van de gebergten in Far Cry 4 verhuisd naar de Amerikaanse provincie Hope County in Montana. Een gebied dat op het eerste gezicht vrij rustig lijkt.

Maar niets is minder waar, want na een aantal minuten spelen merk je al wat voor chaos het is en kan zijn in de provincie, dit komt namelijk door een groep radicale gelovigen die onder leiding staan van Joseph Seed, de antagonist in dit nieuwste Far Cry deel.

Samen met andere leden van de Seed familie heeft Joseph de op religie gebaseerde organisatie genaamd Eden´s Gate opgericht. Hiermee probeert Seed de inwoners van Hope County door middel van geweld en dwang over te halen om zich aan te sluiten bij het radicale kiekje vol megalomane gekken.

Nu is het nog te vroeg om te zeggen of antagonist Joseph Seed zich in de top van de piramide weet te vechten als het gaat om de andere Far Cry slechterikken, maar een gewaagde tegenstander lijkt het op het eerste gezicht wel en daar helpt de setting bij mee.

Overal waar je namelijk komt zie je allerlei uitingen van geloof die niet voor de tere zieltjes bedoeld zijn. Het is een setting die angst op kan wekken als je het gaat vertalen naar het echte leven en dat gaat in het voordeel werken van de antagonist.

In tegenstelling tot de setting lijkt de gameplay wel weer een herhalingsoefening te worden ten opzichte van de vorige delen. Er zitten weinig vernieuwende elementen in die de grote twijfelaar niet zal overhalen om het spel uiteindelijk toch in huis te halen. En dat is jammer, want Far Cry 5 belooft zeker leuk te worden.

De meeste oude vertrouwde elementen zitten in de game. Zo kun je weer ongegeneerd chaos veroorzaken in verschillende outposts en als een heuse bioloog met pijl een boog jagen op verse huiden van dieren om je uitrusting van een upgrade te voorzien. Deze repeterende elementen in de gameplay hebben niet hun charme verloren en dat is zeer positief.

Verder heeft de game nieuwe elementen. In Far Cry 5 hoef je namelijk niet weer 17 of 18 radiotorens op te klimmen en klauteren om nieuwe delen van de map te ontdekken. Nee, je moet nu gewoon zelf de map verkennen en relaties met mensen onderhouden om nieuwe missies vrij te spelen.

Deze map kun je dit keer ook verkennen met een geheel nieuw personage. Dit keer geen Jason Brody of Ajay Ghale, maar gewoon jij. Je mag zelf kiezen hoe je eruitziet en je zal aangesproken worden als 'deputy,' je bent namelijk van de politie en moet Joseph Seed achter slot en grendel zien te krijgen.

Zelf heb je hier natuurlijk niet genoeg vuurkracht voor, dus kun je nu de campagne volledig in co-op spelen, maar bij gebrek aan vrienden die warm worden van Far Cry kun je offline ook genoeg mankracht verzamelen om Eden's Gate te vermorzelen.

Je kunt nu namelijk mensen van het verzet inhuren om je te helpen bij het bevrijden van de bevolking die lijdt onder het regime van Joseph Seed. Welke verzetstrijders zij aan zij met je zullen vechten in de strijd kun je helemaal zelf bepalen. Als jij het liefst beneden op het slachtveld chaos wil veroorzaken terwijl iemand op de heuvel in bladeren ligt te sluipen en te snipen kun je daar gewoon voor kiezen.

Een leuke toevoeging, maar als je het liefst ongezien mensen wil vermoorden kun je deze mensen beter achterwege laten. Wanneer jij namelijk een schot lost zullen de huurlingen meteen volgen. Niet zo handig dus voor de sluiper, maar voor de roekeloze dynamietgooiende gamer erg handig.

Of je dus nou meer een sluiper of dynamietgooier bent, voor iedereen is er weer wat wils. Het wapenarsenaal is weer uitgebreid als vanouds en alle explosies en kogels zorgen voor weer geweldige en epische gevechten. Ondanks de repeterende elementen voelt het dus weer goed.

Ook de map ziet er weer goed uit en ondanks dat we niet meer hoog in de gebergten of op de zonnige stranden te vinden zijn met onze personage weet de game alsnog de schoonheid van de Amerikaanse staat Montana in beeld te brengen. Soms kijk je liever even naar buiten uit het raam dan dat je op de weg let!

Far Cry 5 voelt alsof je thuis op de bank de hele dag het doelpunt van Marco van Basten in de finale van het EK in1988 aan hebt staan. Het doelpunt zal nooit zijn charme verliezen ondanks dat je de wonderschone goal al talloze keren voorbij hebt zien komen en voor Far Cry 5 geldt pecies hetzelfde. De game kent weinig grote veranderingen, maar is desondanks nu al erg charmant.