Dark Souls II Preview - Het leven is oneerlijk

Iedereen die Demon's Souls of Dark Souls heeft gespeeld is waarschijnlijk blij en tegelijkertijd bang nu er een nieuwe Dark Souls aankomt. Blij omdat de games uniek en absoluut geniaal zijn. Bang omdat ze donders goed weten dat ook dit nieuwe deel zal zorgen voor heel wat frustratie na honderden keren dood te gaan door de meest afschuwelijke vijanden en onvoorspelbare vallen. Toch kan niemand de verleiding weerstaan om door te blijven spelen, zodat je uiteindelijk vol trots kan zeggen dat jij één van de weinige bent die het avontuur heeft doorstaan.

Dark Souls is vanwege de hoge moeilijkheidsgraad en de kenmerkende bizarre wereld een grootse hit geworden. Dat is vooral het geval bij spelers die zichzelf betitelen als 'hardcore gamers'. Met de komst van Dark Souls II ontstond enige ophef nadat er gedacht werd dat de game toegankelijker zou zijn. Daar lijkt uiteindelijk niets van waar te zijn, want Dark Souls II zal je nog altijd flink lastigvallen. Op de E3 in Los Angeles zagen wij de game opnieuw en konden wij zelf aan de slag met een van 's werelds moeilijkste spellen.

Waar ben ik?
Het zal geen verassing zijn dat je in de demo van Dark Souls II totaal geen idee hebt waar je bent, of wat je aan het doen bent. Je bent plots in een willekeurige omgeving en moet simpelweg verder zien te komen, zonder enig idee wat je eindbestemming is. Deze mysterieuze vibe is wat de game zo bijzonder maakt. Het verhaal mag dan wel heel onduidelijk zijn, maar toch lijkt ontwikkelaar From Software goed nagedacht te hebben over de wereld en de karakters. Je kunt als speler zelf aanvulling geven aan hetgeen dat je ziet.

Eén van de manieren om toch enige hulp te krijgen is door berichten op de grond te lezen. Tijdens de demo waren deze waarschijnlijk klaargezet door de ontwikkelaars, maar in de volledige game kun je er weer op rekenen dat andere spelers hints achterlaten of je proberen te misleiden. Wij kwamen op het begin een heel handige tip tegen: "beware of overconfidence." Iets om niet te vergeten, want elk beetje zelfvertrouwen dat je hebt zal al snel de grond in geboord worden.

Ook technisch goed
Een probleempje van Dark Souls was dat de game het echt moest hebben van de gameplay en sfeer. Technisch gezien stelde het spel niets voor. Geen van de levels zag er bijzonder goed uit, vijanden waren niet bepaald gedetailleerd en ook de frame rate kon weleens stotteren. Dat laatste is natuurlijk niet de bedoeling in een spel waarin iedere actie het verschil tussen leven en dood uitmaakt.

Gelukkig is dit grotendeels aangepast en heeft Dark Souls II een flink verbeterde engine. Ook PC-gamers hoeven niets te vrezen, want terwijl de vorige game een regelrechte port was van de consoles, pakt From Software het dit keer anders aan. Er wordt namelijk al vanaf het begin aan de PC-versie gewerkt, waardoor de kwaliteit niet afhankelijk is van de kracht van consoles.

De game ziet er beter uit, al is de duistere sfeer nog zeker niet verloren. Je kunt nog altijd niet spreken van een prachtige game en ook de frame rate was op het moment van spelen niet perfect, maar het was in ieder geval wel stukken beter. Nog veel belangrijker is het feit dat er gebruik is gemaakt van motion capture voor veel mooiere animaties en een nog realistischer gevoel tijdens het vechten. De soepele animaties zien er niet alleen mooi uit, maar zorgen er ook voor dat je vijandelijke aanvallen eigenlijk minder duidelijk ziet aankomen. Hierdoor is de game misschien wel moeilijker dan voorgaande delen.

Doe het onmogelijke
In de demo heb je een groot aantal vijanden dat jou maar al te graag vermorzelt. Dit zal ze ook zeker lukken, want er wordt totaal geen rekening gehouden met de wensen van spelers. Verwacht geen comfortabele reis naar je eindbestemming. In plaats daarvan ben je constant paraat omdat het gevaar om iedere hoek loert. Let je niet op of maak je een foutje, dan wordt je gelijk afgestraft, meestal op fatale wijze.

Zo kom je op een gegeven moment in een pikzwarte ruimte en heb je geen idee waar je heen moet gaan. Je loopt simpelweg vooruit tot je tegen een gigantische trol aanbots, die jou binnen één tot twee klappen kan vermoorden. Je moet ontzettend tactisch te werk gaan om hem aan te vallen, maar al snel kom je erachter dat er nog meer vijanden op je afkomen en dan geef je de hoop bijna op. Na meerdere malen dood te gaan lijkt de taak bijna onmogelijk, maar er is altijd een manier.

In het geval van dit grote kwaadaardige beest kun je hem eerst naar een lichtere omgeving lokken, zodat je beter ziet wat je aan het doen bent. Nog altijd is zijn pantser veel te sterk en lijkt zijn levensbalk nauwelijks omlaag te gaan. Uiteindelijk kun je ervoor kiezen om hem naar een bruggetje te lokken, om hem de afgrond in te schoppen. Het voelt in Dark Souls II constant alsof je het onmogelijke voor elkaar krijgt, wat zorgt voor een geweldig gevoel van overwinning.

Donkere komedie
Om van Dark Souls II te kunnen genieten moet je zwarte humor kunnen appreciëren. De ontwikkelaar doet er namelijk alles aan om jou kwaad te maken, en het is een kunst om deze frustratie te aanvaarden. Als je dan toch doorzet is Dark Souls II net als de vorige delen één van de meest belonende game-ervaringen die je ooit zal meemaken. Wij kunnen in ieder geval niet wachten om terug te keren naar de wereld van de donkere zielen.