XGN Wenst... een nieuwe Oddworld

De allereerst PlayStation kende heel wat topgames. Maar tussen de topgames liggen vaak ook nog heel wat verborgen juweeltjes. Zo kreeg de Oddworld franchise volgens mij niet het respect dat het verdiende. Ik vind het dan ook hoog tijd dat er na vijf jaar nog eens een nieuwe Oddworld game verschijnt.

Ik moet ongeveer acht jaar oud zijn geweest toen ik van mijn ouders een PlayStation kreeg. Het was de beste dag van mijn jonge leven en ik speelde de godganse dag games als Syphon Filter, Ape Escape en Mega Man. Er is echter één franchise die me altijd bij zal blijven, en dat is de Oddworld reeks. Deze reeks games heeft me vaak aan het lachen gebracht, maar kon me ook op het puntje van mijn stoel krijgen. De eerste games uit de franchise wisten actie goed te combineren met soms lastige puzzels terwijl de laatste game, Stranger’s Wrath, dan weer een erg knappe shooter was.

De games hadden dus in principe weinig tot niets met elkaar te maken. Oddworld is dan ook gewoon de naam van de planeet waarop alle games zich afspelen. De spellen bevinden zich dus in hetzelfde universum en meer precies op het grote continent Mudos. De eerste game uit de reeks, Abe’s Oddysee, verscheen in 1997. Ik was er dan ook laat bij aangezien ik het spel pas in huis haalde toen ik tien jaar oud was. Het waren de dagen dat ik eigenlijk nog niet zo bekend was met de hele gamewereld en ik koos meestal gewoon de game met het leukste hoesje en de beste beschrijving op de achterkant van het doosje.

Lachen met zelfmoord
Toen ik de game eenmaal aan het spelen was, wist ik dat deze titel me zou bijblijven. Maar genoeg over mezelf, heel wat mensen onder jullie zullen Abe’s Oddysee niet kennen en dus is het tijd voor wat extra uitleg. Abe is een Mudokon, die als slaaf werkt bij RuptureFarms, een bedrijf dat lekkere drankjes maakt door allerlei dieren en andere wezens tot pulp te malen. Op een dag ontdekt Abe dat RuptureFarms van plan is om hem en zijn soortgenoten ook tot een drankje te vermalen. Gelukkig weet Abe te ontsnappen en probeert hij om zoveel mogelijk soortgenoten te bevrijden.

Dit doet hij door vakkundig om te springen met beschikbare hendels en uiteraard ook zijn eigen speciale krachten. Wanneer Abe in opperste concentratie is, kan hij een vijand besturen zoals hij dat wil. Vervolgens kon hij ervoor zorgen dat twee vijanden elkaar neerschoten, of dat de gecontroleerde vijand zelfmoord pleegde. Deze laatste optie was mijn favoriet en telkens moest ik er weer om lachen. Nu ik erover nadenk, was ik best wel een sadistisch jongetje.

Levende ammunitie
Abe’s Oddysee is tot op heden nog steeds één van mijn favoriete platformgames, en ook de latere delen staan hoog op mijn lijstje. Zo was ik vier jaar geleden ook helemaal verslaafd aan Stranger’s Wrath. In deze shooter speelde je met Stranger, een bounty hunter die altijd op zoek is naar gangsters om deze in te leveren voor wat extra geld. Nog nooit heb ik een spel zo goed gebruik zien maken van een kruisboog. De ammunitie die je hiervoor nodig had bestond uit levende diertjes die je zo van de grond kon pakken. De diertjes werden zonder genade tegen een vijand gekatapulteerd. Het was geweldig om te zien hoe ze op je kruisboog zaten, terwijl ze wisten dat ze gingen sterven. Dit soort donkere humor kan ik altijd wel smaken.

Nieuwe Oddworld games
Helaas sloeg het noodlot toe en werd er besloten om geen Oddworld games meer uit te brengen. Heel wat geplande titels werden dan ook geannuleerd en trouwe fans, waaronder ikzelf, waren erg teleurgesteld. Vier jaar lang heb ik dan ook gehoopt dat er een nieuwe game zou verschijnen en vorig jaar kreeg ik weer een sprankeltje hoop toen er geruchten opdoken dat ontwikkelaar Just Add Water weer werkte aan enkele nieuwe Oddworld games. De geruchten bleken de waarheid te zijn en nu kan ik niet wachten om beelden te zien van deze spellen. Ik hoop alleen maar dat Just Add Water de oude getrouwe sfeer goed weet neer te zetten in deze nieuwe games. Maar deze jongen heeft daar alvast hoop op.