Waarom mogen we niet weten wie Mario & Luigi maakt?

De onthulling van een nieuwe Mario & Luigi-game was een verrassing, aangezien de ontwikkelaar achter deze reeks, AlphaDream, al een tijdje failliet is. Er is dus een andere studio op gezet, maar welke dat is, is geheim. Maar waarom is dat een geheim?

Wie bepaalde franchises, of zelfs de hele game-industrie een beetje volgt, zal een aantal gamestudio’s vast bij naam herkennen. Vaak weet je er dan ook bij welke games ze zoal maken. Sony Santa Monica maakt God of War, Rocksteady maakt Batman Arkham, Next-Level Games doet Luigi’s Mansion en ga zo maar door.

Vaak weet je na de onthulling van een game meteen al, of in ieder geval na niet al te lange tijd, wie die game maakt. Maar het valt op dat Nintendo er vaak geheimzinnig over doet. Wie er achter Mario & Luigi Brothership zit is het nieuwste mysterie, maar Nintendo zweeg in eerste instantie ook over bijvoorbeeld de ontwikkelaar achter Another Code: Recollection. Op een iets ander, maar toch vergelijkbaar vlak mochten we ook pas heel laat weten wie de nieuwe stem van Mario was.

Nintendo zegt geregeld dat we ergens vanzelf achter komen wanneer we de credits van een game zien. Maar het bedrijf zegt er nooit bij waarom het dit soort details geheim houdt. Andere uitgevers laten heel snel weten wie wat maakt, dus wat weerhoudt Nintendo daarvan?

Een verklaring die vandaag de dag niet onredelijk is, is dat Nintendo niet wil dat er meteen al ophef is over wie een nieuwe game maakt. Gamers hebben snel ergens een mening over en er is in het verleden weleens samengewerkt met een studio die zich nog niet echt had bewezen. Misschien probeert Nintendo zichzelf en de makers van games te behoeden voor backlash van spelers die vinden dat een specifieke ontwikkelaar niet aan hun favoriete game mag komen.

Mario & Luigi Brothership zou zelfs een goed voorbeeld kunnen zijn. Nintendo heeft laten weten dat een deel van de oorspronkelijke makers van de reeks bij het nieuwe deel betrokken zijn. De studio ILCA heeft veel voormalig AlphaDream-personeel, maar ILCA krijgt van veel Nintendo-fans de schuld van de tegenvallende remakes van Pokémon Diamond en Pearl. Als blijkt dat Brothership door ILCA gemaakt wordt, zou officiële bevestiging daarvan voordat spelers het eindproduct hebben ervaren voor veel vermoeiende discussies kunnen zorgen.

Dat Nintendo geheimzinnig doet over ontwikkelaars, past trouwens bij hoe het bedrijf te werk gaat. Nintendo leunt op een grote catalogus van herkenbare titels en personages die al jaren mee gaan. De herkenbaarheid en de perceptie van een franchise zijn van belang en daarbij lijkt Nintendo liever de naam van de franchise voorop te zetten dan de naam van de maker van een specifieke game.

Dat er een nieuwe Mario aankomt is voor veel mensen genoeg om te weten. Dat die game gemaakt wordt door ontwikkelaar X is voor een groot deel van het publiek irrelevant en voor de rest kan het afleidend werken.

Helemaal als een franchise vaak van studio wisselt, nodigt kennis van wie de game maakt alleen maar uit om games al met elkaar te gaan vergelijken voor je ze hebt gespeeld. Een situatie waarin een deel van de fans de Mario-gams van ontwikkelaar X graag willen spelen, maar die van onwikklaar Y meestal overslaan is niet wenselijk, met het oog op de verkoop van games.

Toch weet ook Nintendo dat een aantal studio’s een goede naam heeft. Dat is bijvoorbeeld de reden dat we weten dat Metroid Prime 4: Beyond in ontwikkeling is bij Retro Studios. Toen dat werd onthuld, werkte het bij veel fans als troost voor het feit dat de ontwikkeling opnieuw was begonnen. Retro maakte de originele Metroid Prime-games en de moderne Donkey Kong Country-games, dus dat Prime 4 bij deze studio werd ondergebracht was goed nieuws.

Maar stel dat de eerste poging om die game te maken goed was gelopen. Dan is het goed mogelijk dat we pas in de credits van de game hadden gezien wie hem had gemaakt. Dan was het veiliger geweest om fans gewoon uit te laten kijken naar Metroid Prime 4, zonder de aandacht te vestigen op wie de game maakt.

Uiteindelijk weten we niet daadwerkelijk waarom Nintendo zijn ontwikkelaars zelden van tevoren bekendmaakt. Maar de keuze om het zo te doen klopt met hoe het bedrijf verder werkt. Het laat de games voor zich spreken en geeft de makers pas een gezicht wanneer spelers de game in handen hebben en hem hopelijk onbevooroordeeld hebben ervaren.