Top 5 beste stealth games van 2015

Soms zijn er van die games die je ongezien voorbij sneaken. In het holst van de nacht worden ze gereleased, zonder dat jij er ook maar iets van weet. Vandaag zetten we die sluipers in het daglicht, zodat we de top 5 beste stealth games van 2015 kunnen zien.

Dishonored gooide in 2012 al hoge ogen, en werd zelfs gezien als een spirituele opvolger van de legendarische Thief-serie. Dat werd ook opgemerkt door uitgever Bethesda en die beloonde ontwikkelaar Arkane Studios met twee cadeautjes: ze mogen Dishonored 2 ontwikkelen én Dishonored een facelift geven. En die laatste is afgelopen augustus uitgekomen voor de PlayStation 4 en Xbox One.

Dishonored: Definitive Edition is een opgepoetste versie van het origineel, inclusief alle DLC, dus de game blijft in essentie hetzelfde. Je bestuurt nog steeds Corvo Attano, een bodyguard van de Keizerin. Nadat de Keizerin wordt vermoord door een mysterieuze organisatie, wordt jij als schuldige aangewezen en moet je niet alleen de organisatie ontmaskeren, maar tegelijkertijd je onschuld bewijzen. Dat betekent ook dat elke mogelijke instantie naar Corvo op zoek is en dat de stille en ongeziene aanpak de beste is.

Het leuke aan Dishonored: Definitive Edition is dat niet alleen de stealth-mogelijkheden erg goed zijn uitgewerkt - inclusief magische krachten om je te helpen -, maar dat je er ook voor wordt beloond. Je kan er namelijk voor kiezen om niemand te vermoorden en hoe minder lijken je achterlaat, hoe minder guards er op je staan te wachten in het volgende level. Zorg er dus voor dat je je bloeddorst even uitzet tijdens de game.

Bij de Assassin’s Creed-serie zou je altijd een zeer uitgebreid stealth-systeem verwachten, als volleerd Assassin, maar dat viel altijd flink tegen. Er was natuurlijk een social stealth-systeem, waarbij je je kon verstoppen in een massa, maar op locaties waar het publiek niet mocht komen, werd ongezien blijven een schier onmogelijke taak. Het was dan ook niet zo vreemd dat fans al sinds de Schepping van de Hemel en Aarde al vragen om een stealth- of crouch-knop. En Ubisoft heeft met Syndicate eindelijk de gebeden gehoord.

In Assassin’s Creed: Syndicate moet je Victoriaans Londen bevrijden van de Tempeliers, die de stad op elk niveau onder controle houden. Deze keer doe je dat niet met één Assassin, maar krijg je een tweeling onder de knoppen; Jacob en Evie Frye. Waar Jacob vooral goed is in klappen ontvangen en nog beter is in klappen uitdelen, ligt de kracht van Evie in haar sluiptechnieken - en werpmessen als dat verkeerd afloopt.

Sluipen en ongezien blijven is dit deel gelukkig een stuk makkelijker door de eerdergenoemde stealth-knop. Met een druk op de knop gaat de iconische hood op en gaat de desbetreffende Assassin door de hurken, om zo min mogelijk op te vallen. Daarnaast ben je ook een stuk minder tijd kwijt aan het beklimmen van gebouwen, dankzij de zeer handige rope launcher. Wat ons betreft is Ubisoft dan ook zeker goed bezig om de Assassin’s Creed-serie volledig te introduceren tot het stealth-genre.

Bij stealth-games werd voorheen niet snel gedacht aan 2D-platformers, maar de afgelopen paar jaar is het genre telkens populairder geworden, met als toppunt het in 2012 uitgebrachte Mark of the Ninja, dat hoge ogen gooide. Ontwikkelaar Size Five Games wilde het ook wel eens proberen en bracht deze zomer de indie-game The Swindle uit, een stealth-platformer dat zich afspeelt in een Steampunk-versie van Londen.

De straten van Londen worden echter niet gecontroleerd door Tempeliers zoals in Syndicate, maar door Scotland Yard, die iedereen in de gaten wilt houden met een ultiem surveillance-systeem. Om dit plan te stoppen moet jij, een meesterdief die woont in een ruimteschip, de geheimen stelen, voordat het systeem in werking kan gaan. Natuurlijk heb je er zelf ook belang bij, want met zulke surveillance wordt werk in jouw bedrijfstak onmogelijk gemaakt.

Hoewel je normaliter bij stealth-games juist heel voorzichtig te werk moet gaan en fouten onmiddellijk afgestraft worden, is het bij The Swindle van belang dat je snel te werk gaat. Bij elke inbraak moet je namelijk niet alleen ongezien blijven voor de gerobotiseerde wachters, maar ook voor de politie die naar verloop van tijd arriveert. Gelukkig vergaar je in The Swindle verschillende gadgets, zodat je nog een kans hebt om ongezien door een level te komen, maar makkelijk is het allerminst. Veel geld hoef je echter niet te stelen om The Swindle te kopen, want met 15 euro is hij al in jouw bezit op de PC en de consoles van Microsoft en Sony.

Net zoals The Swindle is ook Invisible, Inc. een indie-game, maar in tegenstelling tot The Swindle niet een 2D platformer. Invisible, Inc. is namelijk een turn-based stealth-game met een isometrisch perspectief. Het is echter wel ontwikkeld door Klei Entertainment, de ontwikkelaar van Mark of the Ninja, die andere 2D stealth-platformer.

In Invisible, Inc. bestuur je verschillende agenten, die geheimen moeten stelen van bedrijven. De bedrijven zijn namelijk onderdeel van een totalitair regime, die de bevolking wilt controleren. Het verhaal is niet erg diepgaand, maar de gameplay maakt dat meer dan goed. De game is overigens niet erg vergevingsgezind, dus één foute stap kan wel eens de laatste zijn.

Zoals gezegd bestuur je meerdere agenten en het is dan ook van cruciaal belang dat je een team in elkaar zet die met meerdere situaties kan omgaan. Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan, want gezien worden tijdens een missie betekent eigenlijk altijd game-over. Klei Entertainment laat met Invisible, Inc. weer eens zien waarom ze op dit lijstje thuishoren, met weer een briljante stealth-game.

De Metal Gear Solid-serie heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om stealth in hun games, er staat immers niet voor niets op elk doosje ‘Tactical Espionage Operations’. Bovendien was Kojima ook van plan om de serie - en zijn carriere bij Konami - af te sluiten met een flinke knal.

In Metal Gear Solid V: The Phantom Pain neem je Big Boss - dit keer ingesproken door Kiefer Sutherland - onder de knoppen, die weer zijn camouflagepak aantrekt om een mysterieuze organisatie te lijf te gaan in Afghanistan, Angola en Zaïre. Die organisatie is er namelijk voor verantwoordelijk dat Militaires Sans Frontières - waar Big Boss de leiding over had - werd vernietigd aan het einde van Ground Zeroes en waardoor de grote baas negen jaar in een coma terecht kwam.

Zoals we gewend zijn van Big Boss gaat hij zijn vijanden niet frontaal te lijf, maar prefereert hij een subtiele aanpak, waar vijanden pas zijn aanwezigheid opmerken als het al te laat is. Big Boss is altijd al heer en meester geweest in de kunst van Close Quarters Combat (CQC), maar in The Phantom Pain kan hij ook gebruikmaken van zijn nieuwe mechanische arm. Het loont dit deel ook zeker om je vijanden niet om te leggen, maar simpelweg te verdoven, want met het Fulton-systeem kan je vijanden ontvoeren om ze te werk te stellen voor jouw organisatie.

Metal Gear Solid V: The Phantom Pain is een prachtige afsluiter geworden van een zeer memorabele serie. De game is met zijn tijd meegegaan en trakteert ons op tientallen uren stealth-gameplay in snikhete gebieden en meestal in daglicht, waardoor sneaken op zijn tijd flink lastig kan worden. Wij kunnen niet wachten wat Kojima presenteert als zijn volgende project.