Special: Ridge Racer - Toen en nu

Al bijna twintig jaar gaat de Ridge Racer serie mee en op twee maart mogen we eindelijk weer een nieuw deel op de console verwelkomen. Hoog tijd om eens terug te blikken op de langlopende raceserie!

De allereerste Ridge Racer verscheen in de arcadehallen in 1993. Zoals het een echte arcadegame behoort, was het scheuren en driften wat de klok slaat. In 1994 werd hetzelfde spel ook op de eerste PlayStation uitgebracht. Het spel wordt nog altijd gezien als een van de eerste ‘system sellers’ en het resulteerde dan ook in een groot aantal vervolgen. Ridge Racer 2 verscheen al gauw voor de arcadehallen, hoewel dit eigenlijk meer een update van het eerste deel was. De PlayStation kreeg Ridge Racer Revolution, een vervolg dat ook erg veel van het eerste deel weg had. Leuk aan de arcadeversie was het feit dat het een multiplayer introduceerde waarin met acht spelers tegelijkertijd geracet kan worden, wat natuurlijk in een heerlijke chaos resulteerde.

Snelheid is alles
Al vanaf de eerste Ridge Racer stond snelheid centraal en alle andere onzinnige extra’s stonden dat alleen maar in de weg. Yozo Sakagami, producent van de serie, zag en ziet realistische schade, agressieve vijanden en voorwerpen op het circuit als onnodige toevoegingen die de beleving van een pure racegame enkel maar teniet doen. De games draaiden dan ook geheel om snelheid, driften en het gevoel dat daarbij vrijkomt. Andere series richten zich weliswaar op realisme en simulatie – bijvoorbeeld Gran Turismo – en hebben dan ook hun eigen aantrekkingskracht, maar dat is niet waar Sakagami zich op richt. De allereerste Ridge Racer ziet hij zelf nog altijd als de origine van racegames.

Rave Racer & Rage Racer?
Na Ridge Racer 1 en 2 mochten we aan de slag met Ridge Racer 3, zou je denken. Dat klopt niet helemaal, want in de arcadehallen verscheen ‘Rave Racer’, terwijl de PlayStation ‘Rage Racer’ als derde deel mocht verwelkomen. Dit spel sloeg een meer realistische weg in op het gebied van uiterlijk en Rage Racer voegde een geavanceerder progressiesysteem toe aan de singleplayer, waarbij credits verdiend moesten worden om verder te komen. Bovendien mochten we lekker scheuren in een enorme truck en wie wil dat nou niet? Nog altijd stond snelheid centraal, terwijl we steeds toffere en meer gedetailleerde banen aandoen.

Ridge Racer 4
Inmiddels aangekomen bij Ridge Racer 4 heeft ontwikkelaar Namco nog altijd moeite met de telling. Dit deel komt gelukkig wel dichter in de buurt R4: Ridge Racer Type 4. Het spel deed enkel nog de PlayStation aan en is het laatste deel dat op Sony’s eerste console verscheen. Het spel bracht een aantal nieuwigheden met zich mee, waaronder een split-screen functie en een nieuwe wijze om polygonen van schaduw te voorzien, waardoor de visuals er een stuk op vooruit gingen. Verder zette het de minimalistische traditie op het gebied van banen voor, gezien het feit dat dit vierde deel maar acht banen bevat. Het eerste deel deed het met drie, dus het was evengoed een vooruitgang. Gelukkig maakt Namco dat deel goed door maar liefst 321 (fictionele) auto’s beschikbaar te stellen.

Van die banen moet overigens wel gezegd worden dat ze in de loop de tijd een iconische status hebben gekregen onder de fans. Elk nieuw deel bevat namelijk veel oudere banen en het is voor de doorgewinterde speler dan ook een genot om over diezelfde wegen te scheuren en te constateren dat ze er per game beter uitzien. Bovendien is elke baan door de ontwikkelaars zelf bedacht en ontworpen om te driften, waardoor je je als Ridge Racer-fan geen betere wegen kunt wensen dan die ‘gouwe ouwe’ routes, compleet met die bekende omgevingen en een heerlijk nostalgische randje.

Over naar de PlayStation 2
In 2000 was het dan tijd voor Ridge Racer V (een gewone 5 was niet goed genoeg) en tevens het laatste deel in de serie dat ook in arcadehallen uitkwam, ditmaal met de subtitel Arcade Battle. Deel vijf markeert een punt in de spelreeks waarop Namco het iets rustiger aan doet en tegelijkertijd overstapt naar de PlayStation 2. Het is Ridge Racer zoals de fans inmiddels gewend zijn, lekker scheuren met de wind in je haren. Het aantal auto’s is helaas teruggeschroefd naar 18 en het aantal banen verhoogd naar een kleine veertien. Ondanks die negatieve punten werd het spel goed door fans en critici ontvangen en met veel plezier gespeeld. Gelukkig maar, want het zou nog vijf jaar duren voordat we een nieuw deel te spelen kregen.

Tussendoor verscheen er nog wel een deel voor de Nintendo DS, de eerste handheld game in de reeks. We kunnen dit eigenlijk niet als nieuwe game zien, want het is een draagbare port van Ridge Racer 64, die een soort samenvoeging is van deel 1 en 2 voor de Super Nintendo 64. Eigenlijk gewoon de oude games dus, maar dan met een slechtere besturing. Erg spijtige toevoeging, die een voorbode bleek voor de toekomst; tot nu toe bestaan de delen op de handhelds steeds uit veredelde remakes, al dan niet met nieuwe auto’s om het te rechtvaardigen.

Naar een nieuwe generatie
In 2006 keerde de serie dan in volle glorie terug in de vorm van Ridge Racer 6, het eerste deel op een – zoals dat toen heette – ‘next gen’ console, namelijk de Xbox 360. Verder is het de eerste game in de serie die door ons gezegend is met een recensie, waarin wij het een prima game noemen die misschien wat moeilijk onder de knie te krijgen is, maar wel een lekkere ervaring biedt. Deel zeven, een launchtitel voor de PlayStation 3, laat zich prima bij dat oordeel aansluiten; nog altijd staan snelheid en driften geheel centraal. En met dit deel valt de tweede grote stilte rond de serie. Sinds deel zeven in 2007 op de PS3 uitkwam, hebben we geen nieuw deel op de consoles mogen verwelkomen. Is de serie dan eindelijk gestorven?

Ridge Racer Unbounded, een tijdelijke zijweg
Zeker niet, want 19 jaar na het eerste deel komt uitgever Namco met Ridge Racer Unbounded, voor het eerst met ontwikkelaar Bugbear Entertainment achter het roer. Dit deel, dat op 2 maart verschijnt, lijkt de eerste echte stijlbreuk binnen de serie te gaan worden. De aandacht ligt namelijk niet meer zozeer op de heerlijke snelheid en levensgevaarlijke drifts, maar op het vernielen van tegenstanders, gebouwen, en noem maar op!

Zoals in onze recentelijk impressie te lezen is, heeft Unbounded veel weg van Burnout, waar een dergelijke rijstijl tevens aangemoedigd wordt. Dat is voor de fans even schrikken, aangezien zij waarschijnlijk gewoon lekker door de bochten willen scheuren. De mogelijkheid tot driften is er nog altijd, maar zal niet meer zo vanzelfsprekend zijn als de voorgaande delen. Ridge Racer Unbounded zal dus even wennen zijn voor de fans van het eerste uur, maar zij worden ook zeker niet vergeten. In de toekomst blijft Namco Bandai namelijk ook traditionele Ridge Racer-games maken, zoals bijvoorbeeld Ridge Racer voor de PlayStation Vita, die op 22 februari uitkomt. Een tijdelijke zijweg dus, via waar meer mensen kennis kunnen maken met de langlopende serie.

De grote vraag is nu: betekent de verandering dat Ridge Racer Unbounded slecht is? Natuurlijk kunnen we nog geen finaal oordeel vellen, maar op een erg negatief oordeel zal het waarschijnlijk niet uitdraaien. Eke was immers prima te spreken over het spel in zijn impressie. Een voor ons meer prangende vraag is voor wie het spel nou eigenlijk is; de Ridge Racer-fans of de Burnout-fans? Het antwoord kan wel eens bij die tweede liggen. We hebben de complete game echter nog niet gespeeld, dus voor ons uiteindelijke oordeel moet je de recensie nog even afwachten. Die zal rond de release van de game verschijnen.